1 Yahuda kralları Uzziya, Yotam, Ahaz ve Hizkiya zamanında Amots oğlu Yeşayanın Yahuda ve Yeruşalimle ilgili görümü:

2 Ey gökler dinleyin, ey yeryüzü kulak ver! 2 Çünkü RAB konuşuyor: 2 ‹‹Çocuklar yetiştirip büyüttüm, 2 Ama bana başkaldırdılar.

3 Öküz sahibini, eşek efendisinin yemliğini bilir, 2 Ama İsrail halkı bu kadarını bile bilmiyor, 2 Halkım anlamıyor.››

4 Günahlı ulusun, suç yüklü halkın, 2 Kötülük yapan soyun, 2 Baştan çıkmış çocukların vay haline! 2 RABbi terk ettiler, 2 İsrailin Kutsalını hor gördüler, 2 Ona sırt çevirdiler.

5 Neden bir daha dövülesiniz? 2 Neden vefasızlığı sürdürüyorsunuz? 2 Baş büsbütün hasta, yürek büsbütün yaralı.

6 Bedeniniz tepeden tırnağa sağlıksız, 2 Taze darbe izleriyle, yara bereyle dolu, 2 Temizlenmemiş, yağla yumuşatılmamış, sarılmamış.

7 Ülkeniz ıssız, kentleriniz ateşe verilmiş. 2 Yabancılar topraklarınızı 2 Gözünüzün önünde yiyip bitiriyor! 2 Sanki ülkenin kökünü kazımışlar.

8 Siyon kızı bağdaki çardak, 2 Salatalık bostanındaki kulübe gibi, 2 Kuşatılmış bir kent gibi kalakalmış.

9 Her Şeye Egemen RAB bazılarımızı 2 Sağ bırakmamış olsaydı, 2 Sodom gibi olur, Gomoraya benzerdik.

10 Ey Sodom yöneticileri, 2 RABbin söylediklerini dinleyin; 2 Ey Gomora halkı, 2 Tanrımızın yasasına kulak verin.

11 ‹‹Kurbanlarınızın sayısı çokmuş, 2 Bana ne?›› diyor RAB, 2 ‹‹Yakmalık koç sunularına, 2 Besili hayvanların yağına doydum. 2 Boğa, kuzu, teke kanı değil istediğim.

12 Huzuruma geldiğinizde 2 Avlularımı çiğnemenizi mi istedim sizden?

13 Anlamsız sunular getirmeyin artık. 2 Buhurdan iğreniyorum. 2 Kötülük dolu törenlere, 2 Yeni Ay, Şabat Günü kutlamalarına 2 Ve düzenlediğiniz toplantılara dayanamıyorum.

14 Yeni Ay törenlerinizden, bayramlarınızdan nefret ediyorum. 2 Bunlar bana yük oldu, 2 Onları taşımaktan yoruldum.

15 ‹‹Ellerinizi açıp bana yakardığınızda 2 Gözlerimi sizden kaçıracağım. 2 Ne kadar çok dua ederseniz edin dinlemeyeceğim. 2 Elleriniz kan dolu.

16 Yıkanıp temizlenin, 2 Kötülük yaptığınızı gözüm görmesin, 2 Kötülük etmekten vazgeçin.

17 İyilik etmeyi öğrenin, 2 Adaleti gözetin, zorbayı yola getirin, 2 Öksüzün hakkını verin, 2 Dul kadını savunun.››

18 RAB diyor ki, 2 ‹‹Gelin, şimdi davamızı görelim. 2 Günahlarınız sizi kana boyamış bile olsa 2 Kar gibi ak pak olacaksınız. 2 Elleriniz kırmız böceği gibi kızıl olsa da 2 Yapağı gibi bembeyaz olacak.

19 İstekli olur, söz dinlerseniz, 2 Ülkenin en iyi ürünlerini yiyeceksiniz.

20 Ama direnip başkaldırırsanız, 2 Kılıç sizi yiyip bitirecek.›› 2 Bunu söyleyen RABdir.

21 Sadık kent nasıl da fahişe oldu! 2 Adaletle doluydu, doğruluğun barınağıydı, 2 Şimdiyse katillerle doldu.

22 Gümüşü cüruf oldu, 2 Şarabına su katıldı.

23 Yöneticileri asilerle hırsızların işbirlikçisi; 2 Hepsi rüşveti seviyor, 2 Armağan peşine düşmüş. 2 Öksüzün hakkını vermiyor, 2 Dul kadının davasını görmüyorlar.

24 Bu yüzden Rab, Her Şeye Egemen RAB, 2 İsrailin Güçlüsü şöyle diyor: 2 ‹‹Hasımlarımı cezalandırıp rahata kavuşacağım, 2 Düşmanlarımdan öç alacağım.

25 Sana karşı duracak, 2 Kül suyuyla arıtır gibi seni cüruftan arıtıp temizleyeceğim.

26 Eskiden, başlangıçta olduğu gibi, 2 Sana yöneticiler, danışmanlar yetiştireceğim. 2 Ondan sonra ‹Doğruluk Kenti›, 2 ‹Sadık Kent› diye adlandırılacaksın.››

27 Siyon adalet sayesinde, 2 Tövbe edenleri de doğruluk sayesinde kurtulacak.

28 Ama başkaldıranlarla günahlılar 2 Birlikte yıkıma uğrayacaklar. 2 RABbi terk edenler yok olacak.

29 ‹‹Sevip altında tapındığınız yabanıl fıstık ağaçlarından utanacaksınız, 2 Putperest törenleriniz için seçtiğiniz bahçelerden ötürü yüzünüz kızaracak.

30 Yaprakları solmuş yabanıl fıstık ağacına, 2 Susuz bahçeye döneceksiniz.

31 Güçlü adamlarınız kıtık gibi, 2 Yaptıkları işler kıvılcım gibi olacak; 2 İkisi birlikte yanacak ve söndüren olmayacak.››

1 The vision of Isaiah the son of Amoz, which he saw concerning Judah and Jerusalem in the days of Uzziah, Jotham, Ahaz, and Hezekiah, kings of Judah.

2 Hear, O heavens, and give ear, O earth: for the LORD hath spoken, I have nourished and brought up children, and they have rebelled against me. 3 The ox knoweth his owner, and the ass his master’s crib: but Israel doth not know, my people doth not consider. 4 Ah sinful nation, a people laden with iniquity, a seed of evildoers, children that are corrupters: they have forsaken the LORD, they have provoked the Holy One of Israel unto anger, they are gone away backward.

5 Why should ye be stricken any more? ye will revolt more and more: the whole head is sick, and the whole heart faint. 6 From the sole of the foot even unto the head there is no soundness in it; but wounds, and bruises, and putrifying sores: they have not been closed, neither bound up, neither mollified with ointment. 7 Your country is desolate, your cities are burned with fire: your land, strangers devour it in your presence, and it is desolate, as overthrown by strangers. 8 And the daughter of Zion is left as a cottage in a vineyard, as a lodge in a garden of cucumbers, as a besieged city. 9 Except the LORD of hosts had left unto us a very small remnant, we should have been as Sodom, and we should have been like unto Gomorrah.

10 Hear the word of the LORD, ye rulers of Sodom; give ear unto the law of our God, ye people of Gomorrah. 11 To what purpose is the multitude of your sacrifices unto me? saith the LORD: I am full of the burnt offerings of rams, and the fat of fed beasts; and I delight not in the blood of bullocks, or of lambs, or of he goats. 12 When ye come to appear before me, who hath required this at your hand, to tread my courts? 13 Bring no more vain oblations; incense is an abomination unto me; the new moons and sabbaths, the calling of assemblies, I cannot away with; it is iniquity, even the solemn meeting. 14 Your new moons and your appointed feasts my soul hateth: they are a trouble unto me; I am weary to bear them. 15 And when ye spread forth your hands, I will hide mine eyes from you: yea, when ye make many prayers, I will not hear: your hands are full of blood.

16 Wash you, make you clean; put away the evil of your doings from before mine eyes; cease to do evil; 17 Learn to do well; seek judgment, relieve the oppressed, judge the fatherless, plead for the widow. 18 Come now, and let us reason together, saith the LORD: though your sins be as scarlet, they shall be as white as snow; though they be red like crimson, they shall be as wool. 19 If ye be willing and obedient, ye shall eat the good of the land: 20 But if ye refuse and rebel, ye shall be devoured with the sword: for the mouth of the LORD hath spoken it.

21 How is the faithful city become an harlot! it was full of judgment; righteousness lodged in it; but now murderers. 22 Thy silver is become dross, thy wine mixed with water: 23 Thy princes are rebellious, and companions of thieves: every one loveth gifts, and followeth after rewards: they judge not the fatherless, neither doth the cause of the widow come unto them. 24 Therefore saith the Lord, the LORD of hosts, the mighty One of Israel, Ah, I will ease me of mine adversaries, and avenge me of mine enemies:

25 And I will turn my hand upon thee, and purely purge away thy dross, and take away all thy tin: 26 And I will restore thy judges as at the first, and thy counsellors as at the beginning: afterward thou shalt be called, The city of righteousness, the faithful city. 27 Zion shall be redeemed with judgment, and her converts with righteousness.

28 And the destruction of the transgressors and of the sinners shall be together, and they that forsake the LORD shall be consumed. 29 For they shall be ashamed of the oaks which ye have desired, and ye shall be confounded for the gardens that ye have chosen. 30 For ye shall be as an oak whose leaf fadeth, and as a garden that hath no water. 31 And the strong shall be as tow, and the maker of it as a spark, and they shall both burn together, and none shall quench them.