1 Peygamber Habakkuka bir görümde verilen bildiridir.
2 Ya RAB, ne zamana dek seni yardıma çağıracağım, 2 Beni duymuyor musun? 2 ‹‹Zorbalık var›› diye haykırıyorum sana, 2 Ama kurtarmıyorsun!
3 Bunca kötülüğü bana neden gösteriyorsun, 2 Nasıl hoş görürsün bunca haksızlığı? 2 Nereye baksam şiddet ve zorbalık var. 2 Kavgaların, çekişmelerin sonu gelmiyor.
4 Bu yüzden yasa işlemez oldu, 2 Bir türlü yerini bulmuyor hak. 2 Kötüler doğruları kıskaca almış 2 Ve böylece adalet saptırılıyor.
5 ‹‹Bakın öbür uluslara, 2 Gördüklerinize büsbütün şaşacaksınız. 2 Sizin gününüzde öyle işler yapacağım ki, 2 Anlatsalar inanmayacaksınız.
6 Başkalarına ait toprakları ele geçirmek için 2 Dünyanın dört yanına yürüyen o acımasız ve saldırgan ulusu, 2 Kildanileri güçlendireceğim.
7 Dehşetli ve korkunçturlar, 2 Gururlu ve başlarına buyrukturlar.
8 Parstan çeviktir atları, 2 Aç kurttan daha azgın. 2 Atlıları yeri deşerek geliyor uzaklardan, 2 Avına saldıran kartal gibi uçuyorlar,
9 Yağmalamak için geliyor hepsi. 2 Orduları çöl rüzgarı gibi ilerliyor 2 Ve kum gibi tutsak topluyorlar.
10 Küçümsüyorlar kralları, 2 Yöneticilerle alay ediyorlar. 2 Dudak büküyorlar bütün surlu kentlere, 2 Önlerine toprak yığıp onları ele geçiriyorlar.
11 Rüzgar gibi geçip gidiyorlar. 2 Bu suçlu adamların ilahları kendi güçleridir.››
12 Ya RAB, kutsal Tanrım, 2 Öncesizlikten beri var olan sen değil misin? 2 Sen ölmeyeceksin. 2 Ya RAB, bizi yargılamak için Kildanileri mi seçtin? 2 Ey sığınağımız, onlara mı verdin cezalandırma yetkisini? ölmeyeceğiz››.
13 Kötüye bakamayacak kadar saftır gözlerin. 2 Haksızlığı hoş göremezsin. 2 Öyleyse nasıl hoş görürsün 2 Bu hain adamları? 2 Doğrular kötülere yem olurken 2 Neden susuyorsun?
14 İnsanları denizdeki balıklara, 2 Yöneticiden yoksun sürüngenlere çevirdin.
15 Kildaniler onları oltayla, ağla, 2 Serpme ağla tutar gibi tutuyor 2 Ve sevinç çığlıkları atıyorlar.
16 Kurban kesiyorlar ağlarına bu yüzden. 2 Kendilerine lezzetli ve bol yiyecek sağlayan ağları için buhur yakıyorlar.
17 Ağlarını durmadan boşaltmaya, 2 Ulusları acımasızca öldürmeye devam edecekler mi?
1 Ennussana, jonka profeetta Habakuk sai näyssä.
2 Kuinka kauan minun pitää huutaa, etkö kuule minua, Herra? Kuinka kauan minun täytyy valittaa väkivallan tähden, etkö sinä auta?
3 Miksi annat minun nähdä vääryyden tekoja, kuinka kauan annat pahuuden vallita? Kaikkialla näen hävitystä ja väkivaltaa, riita puhkeaa, viha leviää.
4 Laki on voimaa vailla, oikeus ei toteudu koskaan. Jumalaton sortaa vanhurskasta, ja oikeus vääristyy.
5 Katsokaa kansoja, katsokaa, kauhistukaa ja ihmetelkää, sillä minä teen teidän päivinänne teon, jota ette uskoisi, jos ette itse näkisi.
6 Minä kutsun kaldealaiset, rajun ja pelottavan kansan, joka kulkee maan ääriin ja ottaa haltuunsa toisten asuinsijat.
7 Se on julma ja armoton kansa. Itse se päättää, mikä on oikein ja mitä se saa tehdä.
8 Nopeampia kuin pantterit ovat heidän hevosensa, ne juoksevat nopeammin kuin hämärässä saalistavat sudet. Heidän ratsunsa kiitävät, ne tulevat kaukaa, ne lentävät. Niin kuin kotka syöksyy saaliin kimppuun,
9 niin kaldealaiset rientävät ryöstämään. Heidän joukkonsa vyöryvät suoraan eteenpäin, heillä on vankeja kuin meressä hiekkaa.
10 Kuninkaita he pitävät pilkkanaan, ruhtinaita he ilkkuvat. He nauravat linnoituksille, kasaavat vallin ja valtaavat ne.
11 Sitten he kiitävät eteenpäin kuin tuuli, rientävät kohti uusia rikoksia. Omaa voimaansa he pitävät jumalana.
12 Herra, sinä olet ollut jo aikojen alusta. Herra, minun pyhä Jumalani! Herra, sinä olet lähettänyt kaldealaiset rankaisemaan meitä, sinä, kalliomme, olet tuonut heidät kurittamaan meitä. Älä anna meidän kuolla heidän käsiinsä!
13 Sinun silmäsi ovat pyhät ja puhtaat, sinä et voi katsoa pahaa, et saata katsella vääryyttä. Miksi siis katselet petollisuutta, miksi vaikenet, kun jumalaton nielee hurskaan?
14 Kuinka sallit, että ihmiset ovat kuin meren kalat, kuin meressä vilisevät eläimet, joilla ei ole hallitsijaa?
15 Kaldealaiset pyydystävät ihmisiä koukuilla, vetävät heitä verkoilla kuin kaloja. Saadessaan saaliin he iloitsevat ja riemuitsevat.
16 He uhraavat verkoilleen, polttavat suitsuketta pyydyksilleen. Niillä he ovat saaneet, mitä ovat halunneet, heillä on ruokaa yllin kyllin.
17 Saavatko he loputtomiin saalistaa, surmata kansoja säälimättä?