1 Egemen RAB bana şunu gösterdi: Baktım bir sepet olgun meyve.

2 Bana, ‹‹Ne görüyorsun, Amos?›› diye sordu. ‹‹Bir sepet olgun meyve›› diye yanıtladım. Bunun üzerine RAB, ‹‹Halkım İsrailin sonu geldi›› dedi, ‹‹Bir daha onları esirgemeyeceğim.

3 O gün saraydaki türküler yas çığlıklarına dönecek.›› Egemen RAB, ‹‹Her yer atılmış cesetlerle dolacak, sessizlik hüküm sürecek›› diyor. çağrıştırıyor.

4 Dinleyin bunu, ey yoksulu çiğneyenler, 2 Ülkedeki mazlumları yok edenler!

5 Diyorsunuz ki, 2 ‹‹Yeni Ay Töreni geçse de tahılımızı satsak, 2 Şabat Günü geçse de buğdayımızı satışa çıkarsak. 2 Ölçeğifı küçültüp fiyatı yükseltsek, 2 Hileli tartı kullanıp ağırlık taşı.

6 Yoksulları gümüş, 2 Mazlumları bir çift çarık karşılığında satın alsak. 2 Buğday yerine süprüntüsünü satsak.››

7 Yakup soyunun gurur duyduğu RAB kendi başı üstüne ant içti: 2 ‹‹Onların yaptıklarının hiçbirini asla unutmayacağım.

8 Bu yüzden yer sarsılmayacak mı, 2 Üzerinde yaşayan herkes yas tutmayacak mı? 2 Bütün yer Nil gibi yükselecek, 2 Kabarıp yine inecek Mısırın ırmağı gibi.››

9 ‹‹O gün›› diyor Egemen RAB, 2 ‹‹Öğleyin güneşi batıracağım, 2 Güpegündüz yeryüzünü karartacağım.

10 Bayramlarınızı yasa, 2 Bütün ezgilerinizi ağıta döndüreceğim. 2 Her bele çul kuşattıracağım, 2 Her başın saçını yoldurtacağım. 2 O günü biricik oğulun ardından tutulan yasa çevirecek, 2 Sonunu acı getireceğim.

11 ‹‹İşte günler geliyor, 2 Ülkeye kıtlık göndereceğim›› 2 Diyor Egemen RAB, 2 ‹‹Ekmek ya da su kıtlığı değil, 2 RABbin sözlerine susamışlık göndereceğim.

12 RABbin sözünü bulmak için 2 İnsanlar denizden denize, 2 Kuzeyden doğuya dek dolaşacak, 2 Oraya buraya koşacak, ama bulamayacaklar.

13 O gün güzel kızlar, 2 Yiğitler susuzluktan bayılacak.

14 Samiriye tanrıçası Aşima üzerine ant içenler, 2 ‹Ey Dan, senin ilahının başı üzerine› 2 Ve, ‹Beer-Şeva ilahının başı üzerine› diyenler 2 Düşecek ve bir daha kalkmayacak.››

1 ASI me ha mostrado Jehová: y he aquí un canastillo de fruta de verano.

2 Y dijo: ¿Qué ves, Amós? Y dije: Un canastillo de fruta de verano. Y díjome Jehová: Venido ha el fin sobre mi pueblo Israel; no le pasaré más.

3 Y los cantores del templo aullarán en aquel día, dice el Señor Jehová; muchos serán los cuerpos muertos; en todo lugar echados serán en silencio.

4 Oid esto, los que tragáis á los menesterosos, y arruináis los pobres de la tierra,

5 Diciendo: ¿Cuándo pasará el mes, y venderemos el trigo; y la semana, y abriremos los alfolíes del pan, y achicaremos la medida, y engrandeceremos el precio, y falsearemos el peso engañoso;

6 Para comprar los pobres por dinero, y los necesitados por un par de zapatos, y venderemos las aechaduras del trigo?

7 Jehová juró por la gloria de Jacob: No me olvidaré para siempre de todas sus obras.

8 ¿No se ha de estremecer la tierra sobre esto? ¿Y todo habitador de ella no llorará? y subirá toda como un río, y será arrojada, y hundiráse como el río de Egipto.

9 Y acaecerá en aquel día, dice el Señor Jehová, que haré se ponga el sol al mediodía, y la tierra cubriré de tinieblas en el día claro.

10 Y tornaré vuestras fiestas en lloro, y todos vuestros cantares en endechas; y haré poner saco sobre todos lomos, y peladura sobre toda cabeza; y tornaréla como en llanto de unigénito, y su postrimería como día amargo.

11 He aquí vienen días, dice el Señor Jehová, en los cuales enviaré hambre á la tierra, no hambre de pan, ni sed de agua, sino de oir palabra de Jehová.

12 E irán errantes de mar á mar: desde el norte hasta el oriente discurrirán buscando palabra de Jehová, y no la hallarán.

13 En aquel tiempo las doncellas hermosas y los mancebos desmayarán de sed.

14 Los que juran por el pecado de Samaria, y dicen, Vive tu Dios de Dan: y, Vive el camino de Beer-seba: caerán, y nunca más se levantarán.