1 RABbin Petuel oğlu Yoele bildirdikleri.

2 Ey yaşlılar, dinleyin, 2 Ülkede yaşayan herkes, kulak verin: Sizin zamanınızda ya da atalarınızın zamanında 2 Hiç böyle bir şey oldu mu?

3 Bunu çocuklarınıza anlatın; 2 Çocuklarınız kendi çocuklarına, Onların çocukları da bir sonraki kuşağa anlatsınlar.

4 Genç çekirgeden artakalan ürünü olgunlaşmış çekirge yedi, 2 Ondan artakalanı yumurtadan yeni çıkan çekirge yedi; Ondan artakalanı da yavru çekirgeler yedi.

5 Ey sarhoşlar, ayılın ve ağlayın. 2 Ey şarap düşkünleri, tatlı şarap için ağıt yakın. Çünkü şarabınızı ağzınızdan kaptılar.

6 Güçlü ve sayılamayacak kadar büyük bir çekirge ordusu saldırdı ülkeme. 2 Aslan dişine benzer, Dişi aslanın kesici dişlerine benzer dişleri var.

7 Asmalarımı harap ettiler, 2 İncir ağaçlarımı mahvettiler, Kabuklarını soyup yere attılar. 2 Soyulan dallar bembeyaz.

8 Sözlüsünü yitirip çul kuşanan bir genç kız gibi yas tutun.

9 RABbin Tapınağına götürülecek 2 Tahıl ve şarap sunusu yok artık. RABbe hizmet eden kâhinler yas tutuyorlar.

10 Tarlalar harap oldu, toprak acılı. 2 Çünkü tahıl mahvoldu, Yeni şarap tükendi, zeytinyağı kesildi.

11 Arpa, buğday için dövünün, ey ırgatlar, 2 Ağıt yakın, ey bağcılar, Çünkü tarlaların ürünü yok oldu.

12 Asmalar kurudu, incir ağaçları soldu; 2 Nar, hurma, elma, bütün meyve ağaçları kurudu. İnsanoğlunun sevinci yok oldu.

13 Ey kâhinler, çul kuşanıp yas tutun. 2 Ey sunakta hizmet edenler, ağıt yakın, Ey Tanrımın hizmetkârları, tapınağa gelin, 2 Çul içinde geceleyin. Çünkü Tanrınızın Tapınağı için 2 Tahıl ve şarap sunusu kalmadı.

14 Oruç için gün belirleyin, özel bir toplantı yapın; 2 Yaşlıları ve ülkede yaşayanların tümünü Tanrınız RABbin Tapınağına toplayıp RABbe yakarın.

15 Eyvahlar olsun! Çünkü RABbin günü yakındır. 2 Her Şeye Gücü Yetenin göndereceği yıkım gibi geliyor o gün.

16 Yiyeceğimiz gözümüzün önünde yok edildi. 2 Tanrımızın Tapınağında sevinç ve coşku sona erdi.

17 Tohumlar keseklerin altında çürüdü, 2 Tahıl yok oldu, Ambarlar boş kaldı, depolar yıkıldı.

18 Hayvanlar nasıl da inliyor! 2 Sığır sürüleri çaresiz. Çünkü otlaklar kurudu. 2 Koyun sürüleri perişan oldu.

19 Ya RAB, sana yakarıyorum. 2 Çünkü ateş otlakları yok etti, Bütün ağaçları kavurdu.

20 Yabanıl hayvanlar bile sana sesleniyor. 2 Çünkü akarsular kurudu, Ateş otlakları yok etti.

1 PALABRA de Jehová que fué á Joel hijo de Pethuel.

2 Oid esto, viejos, y escuchad, todos los moradores de la tierra. ¿Ha acontecido esto en vuestros días, ó en los días de vuestros padres?

3 De esto contaréis á vuestros hijos, y vuestros hijos á sus hijos, y su hijos á la otra generación.

4 Lo que quedó de la oruga comió la langosta, y lo que quedó de la langosta comió el pulgón; y el revoltón comió lo que del pulgón había quedado.

5 Despertad, borrachos, y llorad; aullad todos los que bebéis vino, á causa del mosto, porque os es quitado de vuestra boca.

6 Porque gente subió á mi tierra, fuerte y sin número; sus dientes, dientes de león, y sus muelas, de león.

7 Asoló mi vid, y descortezó mi higuera: del todo la desnudó y derribó: sus ramas quedaron blancas.

8 Llora tú como moza vestida de saco por el marido de su juventud.

9 Pereció el presente y la libación de la casa de Jehová: los sacerdotes ministros de Jehová hicieron luto.

10 El campo fué destruído, enlutóse la tierra; porque el trigo fué destuído, se secó el mosto, perdióse el aceite.

11 Confundíos, labradores, aullad, viñeros, por el trigo y la cebada; porque se perdió la mies del campo.

12 Secóse la vid, y pereció la higuera, el granado también, la palma, y el manzano; secáronse todos los árboles del campo; por lo cual se secó el gozo de los hijos de los hombres.

13 Ceñíos y lamentad, sacerdotes; aullad, ministros del altar; venid, dormid en sacos, ministros de mi Dios: porque quitado es de la casa de vuestro Dios el presente y la libación.

14 Pregonad ayuno, llamad á congregación; congregad los ancianos y todos los moradores de la tierra en la casa de Jehová vuestro Dios, y clamad á Jehová.

15 Ay del día! porque cercano está el día de Jehová, y vendrá como destrucción por el Todopoderoso.

16 ¿No es quitado el mantenimiento de delante de nuestros ojos, la alegría y el placer de la casa de nuestro Dios?

17 El grano se pudrió debajo de sus terrones, los bastimentos fueron asolados, los alfolíes destruídos; porque se secó el trigo.

18 Cuánto gimieron las bestias! ­cuán turbados anduvieron los hatos de los bueyes, porque no tuvieron pastos! también fueron asolados los rebaños de las ovejas.

19 A ti, oh Jehová, clamaré: porque fuego consumió los pastos del desierto, y llama abrasó todos los árboles del campo.

20 Las bestias del campo bramarán también á ti; porque se secaron los arroyos de las aguas, y fuego consumió las praderías del desierto.