1 RAB bana, ‹‹Git, kendine keten bir kuşak satın alıp beline sar, ama suya sokma›› dedi.

2 RABbin buyruğu uyarınca bir kuşak satın alıp belime sardım.

3 RAB bana ikinci kez seslendi:

4 ‹‹Satın aldığın belindeki kuşağı al, Perata git. Kuşağı orada bir kaya kovuğuna gizle.››

5 RABbin buyruğu uyarınca gidip kuşağı Perata yakın bir yere gizledim.

6 Uzun süre sonra RAB bana, ‹‹Kalk, Perata git, gizlemeni buyurduğum kuşağı al›› dedi.

7 Bunun üzerine Perata gittim, gizlediğim yeri kazıp kuşağı aldım. Ancak kuşak çürümüştü, hiçbir işe yaramazdı.

8 RAB bana şöyle seslendi:

9 ‹‹RAB diyor ki, ‹İşte Yahudanın gururunu da Yeruşalimin büyük gururunu da böyle çürüteceğim.

10 Sözümü dinlemek istemeyen, yüreklerinin inadı uyarınca davranan, başka ilahları izleyip onlara kulluk eden, tapan bu kötü halk, bu işe yaramaz kuşak gibi olacak.

11 Kuşak insanın beline nasıl yapışırsa, ben de İsrail ve Yahuda halklarını kendime öyle yapıştırdım› diyor RAB, ‹Öyle ki, bana ün, övgü, onur getirecek bir halk olsunlar. Ama dinlemediler.› ››

12 ‹‹Onlara de ki, ‹İsrailin Tanrısı RAB, Her tulum şarapla dolacak, diyor.› Eğer sana, ‹Her tulumun şarapla dolacağını bilmiyor muyuz sanki?› derlerse,

13 onlara de ki, ‹Bu ülkede yaşayan herkesi -Davutun tahtında oturan kralları, kâhinleri, peygamberleri, Yeruşalimde yaşayanların tümünü- sarhoş olana dek şarapla dolduracağım› diyor RAB.

14 ‹Onları -babalarla çocukları- birbirlerine çarpacağım. Acımadan, esirgemeden, sevecenlik göstermeden hepsini yok edeceğim› diyor RAB.››

15 Dinleyin, kulak verin, 2 Gururlanmayın, 2 Çünkü RAB konuştu.

16 Karanlık basmadan, 2 Kararan dağlarda 2 Ayaklarınız tökezlemeden 2 Tanrınız RABbi onurlandırın. 2 Siz ışık beklerken, 2 RAB onu kopkoyu, zifiri karanlığa çevirecek.

17 Ama bu uyarıyı dinlemezseniz, 2 Gururunuz yüzünden ağlayacağım gizlice, 2 Gözlerim acı acı gözyaşı dökecek, 2 Gözyaşlarım sel gibi akacak. 2 Çünkü RABbin sürüsü sürgüne gönderilecek.

18 Krala ve ana kraliçeye söyle: 2 ‹‹Tahtlarınızdan inin, 2 Çünkü görkemli taçlarınız başınızdan düştü.››

19 Negevdeki kentler kapanacak, 2 Onları açan olmayacak. 2 Sürgüne gönderilecek Yahuda, 2 Tamamı sürgüne gönderilecek.

20 Gözlerinizi kaldırıp bakın, 2 Kuzeyden gelenleri görün. 2 Nerede sana emanet edilen sürü? 2 Övündüğün kuzular nerede?

21 Sana dost olması için yetiştirdiğin kişileri 2 RAB başına yönetici atayınca ne diyeceksin? 2 Doğuran kadının çektiği sancı gibi 2 Seni de ağrı tutmayacak mı?

22 ‹‹Neden bütün bunlar başıma geldi?›› dersen, 2 Günahlarının çokluğu yüzünden eteklerin açıldı, 2 Tecavüze uğradın.

23 Kûşlu derisinin rengini, 2 Pars beneklerini değiştirebilir mi? 2 Kötülük etmeye alışmış olan sizler de iyilik edemezsiniz.

24 ‹‹Çöl rüzgarının savurduğu saman çöpü gibi 2 Dağıtacağım sizleri.

25 Payın, sana ayırdığım pay bu olacak›› diyor RAB. 2 ‹‹Çünkü beni unuttun, 2 Sahte ilahlara güvendin.

26 Ayıbın ortaya çıksın diye 2 Eteklerini yüzüne dek kaldıracağım.

27 Kırdaki tepeler üzerinde 2 Yaptığın iğrençlikleri -zinalarını, 2 Çapkın çapkın kişneyişini, yüzsüz fahişeliklerini- gördüm. 2 Vay başına geleceklere, ey Yeruşalim! 2 Ne zamana dek böyle kirli kalacaksın?››

1 ASI me dijo Jehová: Ve, y cómprate un cinto de lino, y cíñelo sobre tus lomos, y no lo meterás en agua.

2 Y compré el cinto conforme á la palabra de Jehová, y púselo sobre mis lomos.

3 Y fué á mí segunda vez palabra de Jehová, diciendo:

4 Toma el cinto que compraste, que está sobre tus lomos, y levántate, y ve al Eufrates, y escóndelo allá en la concavidad de una peña.

5 Fuí pues, y escondílo junto al Eufrates, como Jehová me mandó.

6 Y sucedió que al cabo de muchos días me dijo Jehová: Levántate, y ve al Eufrates, y toma de allí el cinto que te mandé escondieses allá.

7 Entonces fuí al Eufrates, y cavé, y tomé el cinto del lugar donde lo había escondido; y he aquí que el cinto se había podrido; para ninguna cosa era bueno.

8 Y fué á mí palabra de Jehová, diciendo:

9 Así ha dicho Jehová: Así haré podrir la soberbia de Judá, y la mucha soberbia de Jerusalem,

10 A este pueblo malo, que no quieren oir mis palabras, que andan en las imaginaciones de su corazón, y se fueron en pos de dioses ajenos para servirles, y para encorvarse á ellos; y vendrá á ser como este cinto, que para ninguna cosa es bueno.

11 Porque como el cinto se junta á los lomos del hombre, así hice juntar á mí toda la casa de Israel y toda la casa de Judá, dice Jehová, para que me fuesen por pueblo y por fama, y por alabanza y por honra: empero no escucharon.

12 Les dirás pues esta palabra: Así ha dicho Jehová, Dios de Israel: Henchiráse de vino todo odre. Y ellos te dirán: ¿No sabemos que todo odre se henchirá de vino?

13 Entonces les has de decir: Así ha dicho Jehová: He aquí que yo lleno de embriaguez todos los moradores de esta tierra, y á los reyes de la estirpe de David que se sientan sobre su trono, y á los sacerdotes y profetas, y á todos los moradores de Jerusalem;

14 Y quebrantarélos el uno con el otro, los padres con los hijos juntamente, dice Jehová: no perdonaré, ni tendré piedad ni misericordia, para no destruirlos.

15 Escuchad y oid; no os elevéis: pues Jehová ha hablado.

16 Dad gloria á Jehová Dios vuestro, antes que haga venir tinieblas, y antes que vuestros pies tropiecen en montes de oscuridad, y esperéis luz, y os la torne sombra de muerte y tinieblas.

17 Mas si no oyereis esto, en secreto llorará mi alma á causa de vuestra soberbia; y llorando amargamente, se desharán mis ojos en lágrimas, porque el rebaño de Jehová fué cautivo.

18 Di al rey y á la reina: Humillaos, sentaos en tierra; porque la corona de vuestra gloria bajó de vuestras cabezas.

19 Las ciudades del mediodía fueron cerradas, y no hubo quien las abriese: toda Judá fué trasportada, trasportada fué toda ella.

20 Alzad vuestros ojos, y ved los que vienen del aquilón: ¿dónde está el rebaño que te fué dado, la grey de tu gloria?

21 ¿Qué dirás cuando te visitará? porque tu los enseñaste á ser príncipes y cabeza sobre ti. ¿No te tomarán dolores como á mujer que pare?

22 Cuando dijeres en tu corazón: ¿Por qué me ha sobrevenido esto? Por la enormidad de tu maldad fueron descubiertas tus faldas, fueron desnudos tus calcañares.

23 ¿Mudará el negro su pellejo, y el leopardo sus manchas? Así también podréis vosotros hacer bien, estando habituados á hacer mal.

24 Por tanto yo los esparciré, como tamo que pasa, al viento del desierto.

25 Esta es tu suerte, la porción de tus medidas de parte mía, dice Jehová; porque te olvidaste de mí, y confiaste en la mentira.

26 Yo pues descubriré también tus faldas delante de tu cara, y se manifestará tu ignominia.

27 Tus adulterios, tus relinchos, la maldad de tu fornicación sobre los collados: en el mismo campo vi tus abominaciones. ­Ay de ti, Jerusalem! ¿No serás al cabo limpia? ¿hasta cuándo todavía?