1 RABbin Petuel oğlu Yoele bildirdikleri.
2 Ey yaşlılar, dinleyin, 2 Ülkede yaşayan herkes, kulak verin: Sizin zamanınızda ya da atalarınızın zamanında 2 Hiç böyle bir şey oldu mu?
3 Bunu çocuklarınıza anlatın; 2 Çocuklarınız kendi çocuklarına, Onların çocukları da bir sonraki kuşağa anlatsınlar.
4 Genç çekirgeden artakalan ürünü olgunlaşmış çekirge yedi, 2 Ondan artakalanı yumurtadan yeni çıkan çekirge yedi; Ondan artakalanı da yavru çekirgeler yedi.
5 Ey sarhoşlar, ayılın ve ağlayın. 2 Ey şarap düşkünleri, tatlı şarap için ağıt yakın. Çünkü şarabınızı ağzınızdan kaptılar.
6 Güçlü ve sayılamayacak kadar büyük bir çekirge ordusu saldırdı ülkeme. 2 Aslan dişine benzer, Dişi aslanın kesici dişlerine benzer dişleri var.
7 Asmalarımı harap ettiler, 2 İncir ağaçlarımı mahvettiler, Kabuklarını soyup yere attılar. 2 Soyulan dallar bembeyaz.
8 Sözlüsünü yitirip çul kuşanan bir genç kız gibi yas tutun.
9 RABbin Tapınağına götürülecek 2 Tahıl ve şarap sunusu yok artık. RABbe hizmet eden kâhinler yas tutuyorlar.
10 Tarlalar harap oldu, toprak acılı. 2 Çünkü tahıl mahvoldu, Yeni şarap tükendi, zeytinyağı kesildi.
11 Arpa, buğday için dövünün, ey ırgatlar, 2 Ağıt yakın, ey bağcılar, Çünkü tarlaların ürünü yok oldu.
12 Asmalar kurudu, incir ağaçları soldu; 2 Nar, hurma, elma, bütün meyve ağaçları kurudu. İnsanoğlunun sevinci yok oldu.
13 Ey kâhinler, çul kuşanıp yas tutun. 2 Ey sunakta hizmet edenler, ağıt yakın, Ey Tanrımın hizmetkârları, tapınağa gelin, 2 Çul içinde geceleyin. Çünkü Tanrınızın Tapınağı için 2 Tahıl ve şarap sunusu kalmadı.
14 Oruç için gün belirleyin, özel bir toplantı yapın; 2 Yaşlıları ve ülkede yaşayanların tümünü Tanrınız RABbin Tapınağına toplayıp RABbe yakarın.
15 Eyvahlar olsun! Çünkü RABbin günü yakındır. 2 Her Şeye Gücü Yetenin göndereceği yıkım gibi geliyor o gün.
16 Yiyeceğimiz gözümüzün önünde yok edildi. 2 Tanrımızın Tapınağında sevinç ve coşku sona erdi.
17 Tohumlar keseklerin altında çürüdü, 2 Tahıl yok oldu, Ambarlar boş kaldı, depolar yıkıldı.
18 Hayvanlar nasıl da inliyor! 2 Sığır sürüleri çaresiz. Çünkü otlaklar kurudu. 2 Koyun sürüleri perişan oldu.
19 Ya RAB, sana yakarıyorum. 2 Çünkü ateş otlakları yok etti, Bütün ağaçları kavurdu.
20 Yabanıl hayvanlar bile sana sesleniyor. 2 Çünkü akarsular kurudu, Ateş otlakları yok etti.
1 A word of Jehovah that hath been unto Joel, son of Pethuel:
2 Hear this, ye aged ones, And give ear, all ye inhabitants of the land, Hath this been in your days? Or in the days of your fathers?
3 Concerning it to your sons talk ye, And your sons to their sons, And their sons to another generation.
4 What is left of the palmer-worm, eaten hath the locust, And what is left of the locust, Eaten hath the cankerworm, And what is left of the cankerworm, Eaten hath the caterpillar.
5 Awake, ye drunkards, and weep, And howl all drinking wine, because of the juice, For it hath been cut off from your mouth.
6 For a nation hath come up on my land, Strong, and there is no number, Its teeth [are] the teeth of a lion, And it hath the jaw-teeth of a lioness.
7 It hath made my vine become a desolation, And my fig-tree become a chip, It hath made it thoroughly bare, and hath cast down, Made white have been its branches.
8 Wail, as a virgin girdeth with sackcloth, For the husband of her youth.
9 Cut off hath been present and libation from the house of Jehovah, Mourned have the priests, ministrants of Jehovah.
10 Spoiled is the field, mourned hath the ground, For spoiled is the corn, Dried up hath been new wine, languish doth oil.
11 Be ashamed, ye husbandmen, Howl, vine-dressers, for wheat and for barley, For perished hath the harvest of the field.
12 The vine hath been dried up, And the fig-tree doth languish, Pomegranate, also palm, and apple-tree, All trees of the field have withered, For dried up hath been joy from the sons of men.
13 Gird, and lament, ye priests, Howl, ye ministrants of the altar, Come in, lodge in sackcloth, ministrants of my God, For withheld from the house of your God hath been present and libation.
14 Sanctify a fast, proclaim a restraint, Gather the elders -- all the inhabitants of the land, [Into] the house of Jehovah your God,
15 And cry unto Jehovah, `Alas for the day! For near [is] a day of Jehovah, And as destruction from the mighty it cometh.
16 Is not before our eyes food cut off? From the house of our God joy and rejoicing?
17 Rotted have scattered things under their clods, Desolated have been storehouses, Broken down have been granaries, For withered hath the corn.
18 How have cattle sighed! Perplexed have been droves of oxen, For there is no pasture for them, Also droves of sheep have been desolated.
19 Unto Thee, O Jehovah, I do call, For fire hath consumed comely places of a wilderness, And a flame hath set on fire all trees of the field.
20 Also the cattle of the field long for Thee, For dried up have been streams of water, And fire hath consumed comely places of a wilderness!`