1 For the kingdom of heaven is like the master of a house, who went out early in the morning to get workers into his vine-garden.

2 And when he had made an agreement with the workmen for a penny a day, he sent them into his vine-garden.

3 And he went out about the third hour, and saw others in the market-place doing nothing;

4 And he said to them, Go into the vine-garden with the others, and whatever is right I will give you. And they went to work.

5 Again he went out about the sixth and the ninth hour, and did the same.

6 And about the eleventh hour he went out and saw others doing nothing; and he says to them, Why are you here all the day doing nothing?

7 They say to him, Because no man has given us work. He says to them, Go in with the rest, into the vine-garden.

8 And when evening came, the lord of the vine-garden said to his manager, Let the workers come, and give them their payment, from the last to the first.

9 And when those men came who had gone to work at the eleventh hour, they were given every man a penny.

10 Then those who came first had the idea that they would get more; and they, like the rest, were given a penny.

11 And when they got it, they made a protest against the master of the house,

12 Saying, These last have done only one hour's work, and you have made them equal to us, who have undergone the hard work of the day and the burning heat.

13 But he in answer said to one of them, Friend, I do you no wrong: did you not make an agreement with me for a penny?

14 Take what is yours, and go away; it is my pleasure to give to this last, even as to you.

15 Have I not the right to do as seems good to me in my house? or is your eye evil, because I am good?

16 So the last will be first, and the first last.

1 ‹‹Göklerin Egemenliği, sabah erkenden bağında çalışacak işçi aramaya çıkan toprak sahibine benzer.

2 Adam, işçilerle günlüğü bir dinara anlaşıp onları bağına gönderdi.

3 ‹‹Saat dokuza doğru tekrar dışarı çıktı, çarşı meydanında boş duran başka adamlar gördü.

4 Onlara, ‹Siz de bağa gidip çalışın. Hakkınız neyse, veririm› dedi, onlar da bağa gittiler. ‹‹Öğleyin ve saat üçe doğru yine çıkıp aynı şeyi yaptı.

6 Saat beşe doğru çıkınca, orada duran başka işçiler gördü. Onlara, ‹Neden bütün gün burada boş duruyorsunuz?› diye sordu.

7 ‹‹ ‹Kimse bize iş vermedi ki› dediler. ‹‹Onlara, ‹Siz de bağa gidin, çalışın› dedi.

8 ‹‹Akşam olunca, bağın sahibi kâhyasına, ‹İşçileri çağır› dedi. ‹Sonuncudan başlayarak ilkine kadar, hepsine ücretlerini ver.›

9 ‹‹Saat beşe doğru işe başlayanlar gelip kâhyadan birer dinar aldılar.

10 İlk başlayanlar gelince daha çok alacaklarını sandılar, ama onlara da birer dinar verildi.

11 Paralarını alınca bağ sahibine söylenmeye başladılar:

12 ‹En son çalışanlar yalnız bir saat çalıştı› dediler. ‹Ama onları günün yükünü ve sıcağını çeken bizlerle bir tuttun!›

13 ‹‹Bağ sahibi onlardan birine şöyle karşılık verdi: ‹Arkadaş, sana haksızlık etmiyorum ki! Seninle bir dinara anlaşmadık mı?

14 Hakkını al, git! Sana verdiğimi sonuncuya da vermek istiyorum.

15 Kendi paramla istediğimi yapmaya hakkım yok mu? Yoksa cömertliğimi kıskanıyor musun?›

16 ‹‹İşte böylece sonuncular birinci, birinciler de sonuncu olacak.››