1 And Elihu went on to say,
2 Give me a little more time, and I will make it clear to you; for I have still something to say for God.
3 I will get my knowledge from far, and I will give righteousness to my Maker.
4 For truly my words are not false; one who has all knowledge is talking with you.
5 Truly, God gives up the hard-hearted, and will not give life to the sinner.
6 His eyes are ever on the upright, and he gives to the crushed their right;
7 Lifting them up to the seat of kings, and making them safe for ever.
8 And if they have been prisoned in chains, and taken in cords of trouble,
9 Then he makes clear to them what they have done, even their evil works in which they have taken pride.
10 Their ear is open to his teaching, and he gives them orders so that their hearts may be turned from evil.
11 If they give ear to his voice, and do his word, then he gives them long life, and years full of pleasure.
12 But if not, they come to their end, and give up their breath without knowledge.
13 Those who have no fear of God keep wrath stored up in their hearts; they give no cry for help when they are made prisoners.
14 They come to their end while they are still young, their life is short like that of those who are used for sex purposes in the worship of their gods.
15 He makes the wrong done to the poor the way of their salvation, opening their ears by their trouble.
16 ...
17 ...
18 ...
19 ...
20 ...
21 Take care not to be turned to sin, for you have taken evil for your part in place of sorrow.
22 Truly God is lifted up in strength; who is a ruler like him?
23 Who ever gave orders to him, or said to him, You have done wrong?
24 See that you give praise to his work, about which men make songs.
25 All people are looking on it; man sees it from far.
26 Truly, God is great, greater than all our knowledge; the number of his years may not be searched out.
27 For he takes up the drops from the sea; he sends them through his mist as rain,
28 Flowing down from the sky, and dropping on the peoples.
29 And who has knowledge of how the clouds are stretched out, or of the thunders of his tent?
30 See, he is stretching out his mist, covering the tops of the mountains with it.
31 For by these he gives food to the peoples, and bread in full measure.
32 He takes the light in his hands, sending it against the mark.
33 The thunder makes clear his passion, and the storm gives news of his wrath.
1 Elihu ging nog voort, en zeide:
2 Verbeid mij een weinig, en ik zal u aanwijzen, dat er nog redenen voor God zijn.
3 Ik zal mijn gevoelen van verre ophalen, en mijn Schepper gerechtigheid toewijzen.
4 Want voorwaar, mijn woorden zullen geen valsheid zijn; een, die oprecht is van gevoelen, is bij u.
5 Zie, God is geweldig, nochtans versmaadt Hij niet; geweldig is Hij in kracht des harten.
6 Hij laat den goddeloze niet leven, en het recht der ellendigen beschikt Hij.
7 Hij onttrekt Zijn ogen niet van den rechtvaardige, maar met de koningen zijn zij in den troon; daar zet Hij hen voor altoos, en zij worden verheven.
8 En zo zij, gebonden zijnde in boeien, vast gehouden worden met banden der ellende;
9 Dan geeft Hij hun hun werk te kennen, en hun overtredingen, omdat zij de overhand genomen hebben;
10 En Hij openbaart het voor hunlieder oor ter tucht, en zegt, dat zij zich van de ongerechtigheid bekeren zouden.
11 Indien zij horen, en Hem dienen, zo zullen zij hun dagen eindigen in het goede, en hun jaren in liefelijkheden.
12 Maar zo zij niet horen, zo gaan zij door het zwaard door, en zij geven den geest zonder kennis.
13 En die met het hart huichelachtig zijn, leggen toorn op; zij roepen niet, als Hij hen gebonden heeft.
14 Hun ziel zal in de jonkheid sterven, en hun leven onder de schandjongens.
15 Hij zal den ellendige in zijn ellende vrijmaken, en in de onderdrukking zal Hij het voor hunlieder oor openbaren.
16 Alzo zou Hij ook u afgekeerd hebben van den mond des angstes tot de ruimte, onder dewelke geen benauwing zou geweest zijn; en het gerecht uwer tafel zou vol vettigheid geweest zijn.
17 Maar gij hebt het gericht des goddelozen vervuld; het gericht en het recht houden u vast.
18 Omdat er grimmigheid is, wacht u, dat Hij u misschien niet met een klop wegstote; zodat u een groot rantsoen er niet zou afbrengen.
19 Zou Hij uw rijkdom achten, dat gij niet in benauwdheid zoudt zijn; of enige versterkingen van kracht?
20 Haak niet naar dien nacht, als de volken van hun plaats opgenomen worden.
21 Wacht u, wend u niet tot ongerechtigheid; overmits gij ze in dezen verkoren heb, uit oorzake van de ellende.
22 Zie, God verhoogt door Zijn kracht; wie is een Leraar, gelijk Hij?
23 Wie heeft Hem gesteld over Zijn weg? Of wie heeft gezegd: Gij hebt onrecht gedaan?
24 Gedenk, dat gij Zijn werk groot maakt, hetwelk de lieden aanschouwen.
25 Alle mensen zien het aan; de mens schouwt het van verre.
26 Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet; er is ook geen onderzoeking van het getal Zijner jaren.
27 Want Hij trekt de druppelen der wateren op, die den regen na zijn damp uitgieten;
28 Welke de wolken uitgieten, en over den mens overvloediglijk afdruipen.
29 Kan men ook verstaan de uitbreidingen der wolken, en de krakingen Zijner hutte?
30 Zie, Hij breidt over hem Zijn licht uit, en de wortelen der zee bedekt Hij.
31 Want daardoor richt Hij de volken; Hij geeft spijze ten overvloede.
32 Met handen bedekt Hij het licht, en doet aan hetzelve verbod door dengene, die tussen doorkomt.
33 Daarvan verkondigt Zijn geklater, en het vee; ook van den opgaanden damp