Lucas 23 - Bíblia Online

And they all went and took him before Pilate. 
And they made statements against him, saying, This man has to our knowledge been teaching our nation to do wrong, and not to make payment of taxes to Caesar, even saying that he himself is Christ, a king. 
And Pilate said to him, Are you the King of the Jews? And he said in answer, You say so. 
And Pilate said to the chief priests and the people, In my opinion this man has done no wrong. 
But they became more violent than before, saying, He has made trouble among the people, teaching through all Judaea from Galilee to this place. 
But at these words Pilate said, Is the man a Galilaean? 
And when he saw that he was under the authority of Herod, he sent him to Herod, who was in Jerusalem himself at that time. 
Now when Herod saw Jesus he was very glad, having for a long time had a desire to see him, for he had had accounts of him, and was hoping to see some wonders done by him. 
And he put a great number of questions to him, but he said nothing. 
And the chief priests and the scribes were there, making statements against him violently. 
And Herod, with the men of his army, put shame on him and made sport of him, and dressing him in shining robes, he sent him back to Pilate. 
And that day Herod and Pilate became friends with one another, for before they had been against one another. 
And Pilate sent for the chief priests and the rulers and the people, and said to them, 
You say that this man has been teaching the people evil things: now I, after going into the question before you, see nothing wrong in this man in connection with the things which you have said against him: 
And Herod is of the same opinion, for he has sent him back to us; for, you see, he has done nothing for which I might put him to death. 
And so I will give him punishment and let him go. 
[] 
But with loud voices they said all together, Put this man to death, and make Barabbas free. 
Now this man was in prison because of an attack against the government in the town, in which there had been loss of life. 
And Pilate again said to them that it was his desire to let Jesus go free. 
But crying out they said, To the cross with him! 
And he said to them a third time, Why, what evil has he done? I see no reason for putting him to death: I will give him punishment and let him go. 
But they went on crying out loudly, Let him be put to death on the cross. And they had their way. 
And Pilate gave his decision for their desire to be put into effect. 
And in answer to their request, he let that man go free who had been in prison for acting against the government and causing death, and Jesus he gave up to their pleasure. 
And while they were taking him away, they put their hands on Simon of Cyrene, who was coming from the country, and made him take the cross after Jesus. 
And a great band of people went after him, and of women making signs of grief and weeping for him. 
But Jesus, turning to them, said, Daughters of Jerusalem, let not your weeping be for me, but for yourselves and for your children. 
For the days are coming in which they will say, Happy are those who have had no children, whose bodies have never given birth, whose breasts have never given milk. 
And they will say to the mountains, Come down on us, and to the hills, Be a cover over us. 
For if they do these things when the tree is green, what will they do when it is dry? 
And two others, evil-doers, were taken with him to be put to death. 
And when they came to the place which is named Golgotha, they put him on the cross, and the evil-doers, one on the right side, and the other on the left. 
And Jesus said, Father, let them have forgiveness, for they have no knowledge of what they are doing. And they made division of his clothing among them by the decision of chance. 
And the people were looking on. And the rulers made sport of him, saying, He was a saviour of others; let him do something for himself, if he is the Christ, the man of God's selection. 
And the men of the army made sport of him, coming to him and giving him bitter wine, 
And saying, If you are the King of the Jews, get yourself free. 
And these words were put in writing over him, THIS IS THE KING OF THE JEWS. 
And one of the evil-doers on the cross, with bitter feeling, said to him, Are you not the Christ? Get yourself and us out of this. 
But the other, protesting, said, Have you no fear of God? for you have a part in the same punishment, 
And with reason; for we have the right reward of our acts, but this man has done nothing wrong. 
And he said, Jesus, keep me in mind when you come in your kingdom. 
And he said to him, Truly I say to you, Today you will be with me in Paradise. 
And it was now about the sixth hour; and all the land was dark till the ninth hour; 
The light of the sun went out, and the curtain in the Temple was parted in two. 
And Jesus gave a loud cry and said, Father, into your hands I give my spirit: and when he had said this, he gave up his spirit. 
And when the captain saw what was done, he gave praise to God, saying, Without doubt this was an upright man. 
And all the people who had come together to see it, when they saw the things which were done, went back again making signs of grief. 
And all his friends and the women who came with him from Galilee, were waiting at a distance, watching these things. 
Now there was a man named Joseph, a man of authority and a good and upright man 
(He had not given his approval to their decision or their acts), of Arimathaea, a town of the Jews, who was waiting for the kingdom of God: 
This man went to Pilate and made a request for the body of Jesus. 
And he took it down, and folding it in a linen cloth, he put it in a place cut in the rock for a dead body; and no one had ever been put in it. 
Now it was the day of making ready and the Sabbath was coming on. 
And the women who had come with him from Galilee went after him and saw the place and how his body had been put to rest; 
And they went back and got ready spices and perfumes; and on the Sabbath they took their rest, in agreement with the law. 

En de gehele menigte van hen stond op, en leidde Hem tot Pilatus. 
En zij begonnen Hem te beschuldigen, zeggende: Wij hebben bevonden, dat Deze het volk verkeert, en verbiedt den keizer schattingen te geven, zeggende, dat Hij Zelf Christus, de Koning is. 
En Pilatus vraagde Hem, zeggende: Zijt Gij de Koning der Joden? En Hij antwoordde hem en zeide: Gij zegt het. 
En Pilatus zeide tot de overpriesters en de scharen: Ik vind geen schuld in dezen Mens. 
En zij hielden te sterker aan, zeggende: Hij beroert het volk, lerende door geheel Judea, begonnen hebbende van Galilea tot hier toe. 
Als nu Pilatus van Galilea hoorde, vraagde hij, of die Mens een Galileer was? 
En verstaande, dat Hij uit het gebied van Herodes was, zond hij Hem heen tot Herodes, die ook zelf in die dagen binnen Jeruzalem was. 
En als Herodes Jezus zag, werd hij zeer verblijd; want hij was van over lang begerig geweest Hem te zien, omdat hij veel van Hem hoorde; en hoopte enig teken te zien, dat van Hem gedaan zou worden. 
En hij vraagde Hem met vele woorden; doch Hij antwoordde hem niets. 
En de overpriesters en de Schriftgeleerden stonden, en beschuldigden Hem heftiglijk. 
En Herodes met zijn krijgslieden Hem veracht en bespot hebbende, deed Hem een blinkend kleed aan, en zond Hem weder tot Pilatus. 
En op denzelfde dag werden Pilatus en Herodes vrienden met elkander; want zij waren te voren in vijandschap tegen den anderen. 
En als Pilatus de overpriesters, en de oversten, en het volk bijeengeroepen had, zeide hij tot hen: 
Gij hebt dezen Mens tot mij gebracht, als een, die het volk afkerig maakt; en ziet, ik heb Hem in uw tegenwoordigheid ondervraagd, en heb in dezen Mens geen schuld gevonden, van hetgeen daar gij Hem mede beschuldigt; 
Ja, ook Herodes niet; want ik heb ulieden tot hem gezonden, en ziet, er is van Hem niets gedaan, dat des doods waardig is. 
Zo zal ik Hem dan kastijden en loslaten. 
En hij moest hun op het feest een loslaten. 
Doch al de menigte riep gelijkelijk, zeggende: Weg met Dezen, en laat ons Bar-abbas los. 
Dewelke was om zeker oproer, dat in de stad geschied was, en om een doodslag, in de gevangenis geworpen. 
Pilatus dan riep hun wederom toe, willende Jezus loslaten. 
Maar zij riepen daartegen, zeggende: Kruis Hem, kruis Hem! 
En hij zeide ten derden male tot hen: Wat heeft Deze dan kwaads gedaan? Ik heb geen schuld des doods in Hem gevonden. Zo zal ik Hem dan kastijden en loslaten. 
Maar zij hielden aan met groot geroep, eisende, dat Hij zou gekruist worden; en hun en der overpriesteren geroep werd geweldiger. 
En Pilatus oordeelde, dat hun eis geschieden zou. 
En hij liet hun los dengene, die om oproer en doodslag in de gevangenis geworpen was, welken zij geeist hadden; maar Jezus gaf hij over tot hun wil. 
En als zij Hem wegleidden, namen zij een Simon van Cyrene, komende van den akker, en legden hem het kruis op, dat hij het achter Jezus droeg. 
En een grote menigte van volk en van vrouwen volgde Hem, welke ook weenden en Hem beklaagden. 
En Jezus, Zich tot haar kerende zeide: Gij dochters van Jeruzalem! weent niet over Mij, maar weent over uzelven, en over uw kinderen. 
Want ziet, er komen dagen, in welke men zeggen zal: Zalig zijn de onvruchtbaren, en de buiken, die niet gebaard hebben, en de borsten, die niet gezoogd hebben. 
Alsdan zullen zij beginnen te zeggen tot de bergen: Valt op ons; en tot de heuvelen: Bedekt ons. 
Want indien zij dit doen aan het groene hout, wat zal aan het dorre geschieden? 
En er werden ook twee anderen, zijnde kwaaddoeners, geleid, om met Hem gedood te worden. 
En toen zij kwamen op de plaats genaamd Hoofdschedel plaats, kruisigden zij Hem aldaar, en de kwaaddoeners, den een ter rechter zijde en den ander ter linker zijde. 
En Jezus zeide: Vader, vergeef het hun; want zij weten niet, wat zij doen. En verdelende Zijn klederen, wierpen zij het lot. 
En het volk stond en zag het aan. En ook de oversten met hen beschimpten Hem, zeggende: Anderen heeft Hij verlost, dat Hij nu Zichzelven verlosse, zo Hij is de Christus, de Uitverkorene Gods. 
En ook de krijgsknechten, tot Hem komende, bespotten Hem, en brachten Hem edik; 
En zeiden: Indien gij de Koning der Joden zijt, zo verlos Uzelven. 
En er was ook een opschrift boven Hem geschreven, met Griekse, en Romeinse en Hebreeuwse letters: DEZE Is De KONING DER JODEN. 
En een der kwaaddoeners, die gehangen waren, lasterde Hem, zeggende: Indien Gij de Christus zijt, verlos Uzelven en ons. 
Maar de andere, antwoordende, bestrafte hem, zeggende: Vreest gij ook God niet, daar gij in hetzelfde oordeel zijt? 
En wij toch rechtvaardiglijk; want wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben; maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan. 
En hij zeide tot Jezus: Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn. 
En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, zeg Ik u: Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn. 
En het was omtrent de zesde ure, en er werd duisternis over de gehele aarde, tot de negende ure toe. 
En de zon werd verduisterd, en het voorhangsel des tempels scheurde midden door. 
En Jezus, roepende met grote stemme, zeide: Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest. En als Hij dat gezegd had, gaf Hij den geest. 
Als nu de hoofdman over honderd zag, wat er geschied was, verheerlijkte hij God, en zeide: Waarlijk, deze Mens was rechtvaardig. 
En al de scharen, die samengekomen waren om dit te aanschouwen, ziende de dingen, die geschied waren, keerden wederom, slaande op hun borsten. 
En al Zijn bekenden stonden van verre, ook de vrouwen, die Hem te zamen gevolgd waren van Galilea, en zagen dit aan. 
En zie, een man, met name Jozef, zijnde een raadsheer, een goed en rechtvaardig man, 
(Deze had niet mede bewilligd in hun raad en handel) van Arimathea, een stad der Joden, en die ook zelf het Koninkrijk Gods verwachtte; 
Deze ging tot Pilatus, en begeerde het lichaam van Jezus. 
En als hij hetzelve afgenomen had, wond hij dat in een fijn lijnwaad, en legde het in een graf, in een rots gehouwen, waarin nog nooit iemand gelegd was. 
En het was de dag der voorbereiding, en de sabbat kwam aan. 
En ook de vrouwen, die met Hem gekomen waren uit Galilea, volgden na en aanschouwden het graf, en hoe Zijn lichaam gelegd werd. 
En wedergekeerd zijnde, bereidden zij specerijen en zalven; en op den sabbat rustten zij naar het gebod. 

Lucas 24

Veja também

Como lidar com críticas na liderança cristã?

Sugestões de músicas cristãs para celebrar Pentecostes