1 Keep in mind, O Lord, what has come to us: take note and see our shame.
2 Our heritage is given up to men of strange lands, our houses to those who are not our countrymen.
3 We are children without fathers, our mothers are like widows.
4 We give money for a drink of water, we get our wood for a price.
5 Our attackers are on our necks: overcome with weariness, we have no rest.
6 We have given our hands to the Egyptians and to the Assyrians so that we might have enough bread.
7 Our fathers were sinners and are dead; and the weight of their evil-doing is on us.
8 Servants are ruling over us, and there is no one to make us free from their hands.
9 We put our lives in danger to get our bread, because of the sword of the waste land.
10 Our skin is heated like an oven because of our burning heat from need of food.
11 They took by force the women in Zion, the virgins in the towns of Judah.
12 Their hands put princes to death by hanging: the faces of old men were not honoured.
13 The young men were crushing the grain, and the boys were falling under the wood.
14 The old men are no longer seated in the doorway, and the music of the young men has come to an end.
15 The joy of our hearts is ended; our dancing is changed into sorrow.
16 The crown has been taken from our head: sorrow is ours, for we are sinners.
17 Because of this our hearts are feeble; for these things our eyes are dark;
18 Because of the mountain of Zion which is a waste; jackals go over it.
19 You, O Lord, are seated as King for ever; the seat of your power is eternal.
20 Why have we gone from your memory for ever? why have you been turned away from us for so long?
21 Make us come back to you, O Lord, and let us be turned; make our days new again as in the past.
22 But you have quite given us up; you are full of wrath against us.
1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?