Raiva

26 Irascimini, et nolite peccare : sol non occidat super iracundiam vestram.

27 Nolite locum dare diabolo :

10 Inter superbos semper jurgia sunt ;qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.

12 Videte fratres, ne forte sit in aliquo vestrum cor malum incredulitatis, discedendi a Deo vivo :

19 Scitis, fratres mei dilectissimi. Sit autem omnis homo velox ad audiendum : tardus autem ad loquendum, et tardus ad iram.

3 Honor est homini qui separat se a contentionibus ;omnes autem stulti miscentur contumeliis.

1 [Responsio mollis frangit iram ;sermo durus suscitat furorem.

17 Non oderis fratrem tuum in corde tuo, sed publice argue eum, ne habeas super illo peccatum.

18 Non quras ultionem, nec memor eris injuri civium tuorum. Diliges amicum tuum sicut teipsum. Ego Dominus.

20 Dicebat autem, quoniam qu de homine exeunt, illa communicant hominem.

21 Ab intus enim de corde hominum mal cogitationes procedunt, adulteria, fornicationes, homicidia,

22 furta, avariti, nequiti, dolus, impudiciti, oculus malus, blasphemia, superbia, stultitia.

23 Omnia hc mala ab intus procedunt, et communicant hominem.

4 Caritas patiens est, benigna est. Caritas non mulatur, non agit perperam, non inflatur,

5 non est ambitiosa, non qurit qu sua sunt, non irritatur, non cogitat malum,

29 Qui patiens est multa gubernatur prudentia ;qui autem impatiens est exaltat stultitiam suam.

11 Totum spiritum suum profert stultus ;sapiens differt, et reservat in posterum.

16 Fatuus statim indicat iram suam ;qui autem dissimulat injuriam callidus est.

1 [Vulgo dicitur : Si dimiserit vir uxorem suam,et recedens ab eo duxerit virum alterum,numquid revertetur ad eam ultra ?numquid non polluta et contaminata erit mulier illa ?Tu autem fornicata es cum amatoribus multis :tamen revertere ad me, dicit Dominus,et ego suscipiam te.

2 Leva oculos tuos in directum,et vide ubi non prostrata sis.In viis sedebas,exspectans eos quasi latro in solitudine :et polluisti terram in fornicationibus tuis, et in malitiis tuis.

3 Quam ob rem prohibit sunt still pluviarum,et serotinus imber non fuit.Frons mulieris meretricis facta est tibi ;noluisti erubescere.

4 Ergo saltem amodo voca me :Pater meus, dux virginitatis me tu es :

5 numquid irasceris in perpetuum,aut perseverabis in finem ?ecce locuta es, et fecisti mala, et potuisti.]

6 Et dixit Dominus ad me in diebus Josi regis : [Numquid vidisti qu fecerit aversatrix Isral ?Abiit sibimet super omnem montem excelsum,et sub omni ligno frondoso,et fornicata est ibi.

7 Et dixi, cum fecisset hc omnia :Ad me revertere :et non est reversa.Et vidit prvaricatrix soror ejus Juda

8 quia pro eo quod mchata esset aversatrix Isral,dimisissem eam,et dedissem ei libellum repudii :et non timuit prvaricatrix Juda soror ejus,sed abiit, et fornicata est etiam ipsa :

9 et facilitate fornicationis su contaminavit terram,et mchata est cum lapide et ligno :

10 et in omnibus his non est reversa ad meprvaricatrix soror ejus Judain toto corde suo,sed in mendacio, ait Dominus.]

11 Et dixit Dominus ad me : Justificavit animam suam aversatrix Isral, comparatione prvaricatricis Jud.

12 Vade, et clama sermones istos contra aquilonem, et dices : [Revertere, aversatrix Isral, ait Dominus,et non avertam faciem meam a vobis,quia sanctus ego sum, dicit Dominus,et non irascar in perpetuum.

13 Verumtamen scito iniquitatem tuam,quia in Dominum Deum tuum prvaricata es,et dispersisti vias tuas alienis sub omni ligno frondoso,et vocem meam non audisti, ait Dominus.

14 Convertimini, filii revertentes, dicit Dominus,quia ego vir vester :et assumam vos unum de civitate,et duos de cognatione,et introducam vos in Sion.

15 Et dabo vobis pastores juxta cor meum,et pascent vos scientia et doctrina.

16 Cumque multiplicati fueritis,et creveritis in terra in diebus illis, ait Dominus,non dicent ultra :Arca testamenti Domini :neque ascendet super cor, neque recordabuntur illius,nec visitabitur, nec fiet ultra.

17 In tempore illo vocabunt Jerusalem solium Domini :et congregabuntur ad eam omnes gentesin nomine Domini in Jerusalem,et non ambulabunt post pravitatem cordis sui pessimi.

18 In diebus illis ibit domus Juda ad domum Isral,et venient simul de terra aquilonisad terram quam dedi patribus vestris.

19 Ego autem dixi :Quomodo ponam te in filios,et tribuam tibi terram desiderabilem,hreditatem prclaram exercituum gentium ?Et dixi : Patrem vocabis me,et post me ingredi non cessabis.

20 Sed quomodo si contemnat mulier amatorem suum,sic contempsit me domus Isral,dicit Dominus.

21 Vox in viis audita est,ploratus et ululatus filiorum Isral :quoniam iniquam fecerunt viam suam ;obliti sunt Domini Dei sui.

22 Convertimini, filii revertentes,et sanabo aversiones vestras.Ecce nos venimus ad te :tu enim es Dominus Deus noster.

23 Vere mendaces erant colles,et multitudo montium :vere in Domino Deo nostro salus Isral.

24 Confusio comedit laborem patrum nostrorum ab adolescentia nostra :greges eorum, et armenta eorum,filios eorum, et filias eorum.

25 Dormiemus in confusione nostra,et operiet nos ignominia nostra :quoniam Domino Deo nostro peccavimus nos, et patres nostri,ab adolescentia nostra usque ad diem hanc :et non audivimus vocem Domini Dei nostri.]

12 Odium suscitat rixas,et universa delicta operit caritas.