1 非斯都到任三天之后， 就从该撒利亚去耶路撒冷。
2 祭司长和犹太人的首领， 到他面前控告保罗。他们为了对付保罗，
3 就要求非斯都恩准， 把保罗解来耶路撒冷， 他们好埋伏在路上杀死他。
4 非斯都回答： "保罗现今押在该撒利亚， 我就要回到那里去。"
5 又说： "你们中间有权势的， 和我一同去吧！ 那人若有什么不是， 他们就可以告他。"
6 非斯都在他们那里大约逗留了不过十天八天， 就回到该撒利亚去。第二天就开庭， 吩咐把保罗带来。
7 保罗一到， 那些从耶路撒冷来的犹太人， 就站在他周围， 提出许多严重的控告， 可是所控告的他们都不能证实。
8 保罗申辩说： "无论对犹太人的律法、圣殿或凯撒， 我都没有罪。"
9 但非斯都为要讨好犹太人， 就问保罗： "你愿意去耶路撒冷， 让我在那里审问这事吗？"
10 保罗说： "我现在站在凯撒的审判台前， 这里是我应当受审的地方。我对犹太人并没有作过什么不对的事， 这是你清楚知道的。
11 我若作过不对的事， 犯过什么该死的罪， 就是死我也不推辞。不过， 如果这些人告我的事不是真的， 谁也不可以把我送给他们。我要向凯撒上诉。"
12 非斯都同议会商量后， 答复说： "你既然要向凯撒上诉， 可以到凯撒那里去。"
13 过了一些日子， 亚基帕王和百尼基到该撒利亚来， 问候非斯都。
14 他们在那里逗留了许多天， 非斯都把保罗的案情向王陈明， 说： "这里有一个囚犯， 是腓力斯留下来的。
15 我在耶路撒冷的时候， 祭司长和犹太人的长老控告他， 要求把他定罪。
16 我答复他们说， 被告还没有和原告当面对证， 又没有机会为所控的罪申辩， 就被送给对方， 罗马人没有这个规例。
17 后来他们到了这里， 我没有耽延时间， 第二天就开庭， 吩咐把那人提出来。
18 原告都站在那里， 他们所控诉他的， 并不是我所意料的恶事。
19 他们与他争辩的， 只是他们的宗教问题； 还论到一位已经死了的耶稣， 保罗却说他是活着的。
20 关于这些争论， 我不知道怎样处理， 就问他愿不愿意上耶路撒冷去为这些事在那里受审。
21 但保罗要求把他留下， 等待皇上裁判， 我就下令把他押起来， 等候解往凯撒那里。"
22 亚基帕对非斯都说： "我也愿意听听这人说些什么。"非斯都说： "明天就请你来听。"
23 第二天， 亚基帕和百尼基威风凛凛地来了， 同千夫长和城中的显要进了厅堂。非斯都吩咐一声， 就有人把保罗提出来。
24 非斯都说： "亚基帕王和在座的各位， 请看这个人。耶路撒冷和本地的犹太人都向我请求， 嚷着说这个人不该活着。
25 我查明他没有犯什么该死的罪， 但是他自己既然要向皇上上诉， 我就决定把他解去。
26 关于这个人， 我没有什么可以呈奏主上的。所以把他带到你们面前， 特别是你亚基帕王面前， 为要在审查之后， 有所陈奏。
27 因为我认为解送囚犯， 不指明他的罪状， 是不合理的。"
1 φηστος ουν επιβας τη επαρχια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας
2 ενεφανισαν δε αυτω ο αρχιερευς και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτον
3 αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον
4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εν καισαρεια εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι
5 οι ουν δυνατοι εν υμιν φησιν συγκαταβαντες ει τι εστιν {VAR2: ατοπον } εν τω ανδρι τουτω κατηγορειτωσαν αυτου
6 διατριψας δε εν αυτοις ημερας πλειους η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον αχθηναι
7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιαματα φεροντες κατα του παυλου α ουκ ισχυον αποδειξαι
8 απολογουμενου αυτου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον
9 ο φηστος δε τοις ιουδαιοις θελων χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κρινεσθαι επ εμου
10 ειπεν δε ο παυλος επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικησα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις
11 ει μεν γαρ αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι
12 τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση
13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαρειαν ασπασομενοι τον φηστον
14 ως δε πλειους ημερας διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελειμμενος υπο φηλικος δεσμιος
15 περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου δικην
16 προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον εις απωλειαν πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος
17 συνελθοντων ουν αυτων ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα
18 περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν επεφερον ων υπενοουν εγω
19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην
20 απορουμενος δε εγω εις την περι τουτου ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιερουσαλημ κακει κρινεσθαι περι τουτων
21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου πεμψω αυτον προς καισαρα
22 αγριππας δε προς τον φηστον εφη εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι ο δε αυριον φησιν ακουση αυτου
23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε τοις χιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην ουσιν της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος
24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου παν το πληθος των ιουδαιων ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε επιβοωντες μη δειν ζην αυτον μηκετι
25 εγω δε καταλαβομενος μηδεν αξιον θανατου αυτον πεπραχεναι και αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν αυτον
26 περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψαι
27 αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι