1 过了些日子， 耶稣再回到迦百农。一听说他在屋子里，
2 许多人就都来聚集， 甚至连门前都没有地方了， 耶稣就对他们讲道。
3 那时有人把一个瘫子带到耶稣那里， 是由四个人抬来的。
4 因为人挤， 不能带到他面前， 就对着耶稣所在的地方， 拆去房顶； 拆通了， 就把瘫子连人带褥子缒了下去。
5 耶稣看见他们的信心， 就对瘫子说： "孩子， 你的罪赦了。"
6 当时有几个经学家也坐在那里， 心里议论说：
7 "这个人为什么这样说话？他说僭妄的话了。除了 神一位以外， 谁能赦罪呢？"
8 耶稣心里立刻知道他们这样议论， 就对他们说： "你们心里为什么议论这事？
9 对瘫子说‘你的罪赦了’， 或说‘起来， 拿着你的褥子走’， 哪一样容易呢？
10 然而为了要你们知道人子在地上有赦罪的权柄， （他就对瘫子说： ）
11 我吩咐你， 起来， 拿起你的褥子， 回家去吧。"
12 那人就起来， 立刻拿着褥子， 当众出去了。众人都非常惊奇， 颂赞 神， 说： "我们从来没有见过这样的事。"
13 耶稣又出去， 到了加利利海边； 众人都到他面前来， 他就教导他们。
14 他往前走的时候， 看见亚勒腓的儿子利未坐在税关那里， 就对他说： "来跟从我！ "他就起来跟从了耶稣。
15 后来耶稣在利未家里吃饭， 有很多税吏和罪人也来与他和门徒一起吃饭； 因为这样的人很多， 并且他们已经跟随了耶稣。
16 法利赛派的经学家， 看见耶稣与罪人和税吏一起吃饭， 就对耶稣的门徒说： "他跟税吏和罪人一起吃饭吗？"
17 耶稣听见了， 就对他们说： "健康的人不需要医生， 有病的人才需要； 我来不是要召义人， 而是要召罪人。"
18 约翰的门徒和法利赛人正在禁食， 有人来问耶稣说： "为什么约翰的门徒和法利赛人的门徒常常禁食， 你的门徒却不禁食呢？"
19 耶稣回答： "新郎跟宾客在一起的时候， 宾客怎能禁食呢？只要新郎还在， 就不能禁食。
20 但日子到了， 新郎要被取去， 离开他们， 那一天他们就要禁食了。
21 没有人会把一块新布缝在旧衣服上， 如果这样， 新的布就会把旧衣服扯破， 裂开的地方就更大了。
22 也没有人会把新酒装在旧皮袋里， 如果这样， 酒就会把皮袋胀破， 酒和皮袋都损坏了； 新酒总该装在新皮袋里。"
23 有一次， 在安息日， 耶稣从麦田经过， 他的门徒一面走路， 一面摘麦穗。
24 法利赛人对耶稣说： "你看， 他们为什么作安息日不可作的事？"
25 耶稣对他们说： "大卫和跟他一起的人在饥饿缺食的时候所作的， 你们没有念过吗？
26 他不是在亚比亚他作大祭司的时候， 进了 神的殿， 吃了除祭司以外谁都不可以吃的陈设饼， 而且还给跟他在一起的人吃吗？"
27 耶稣又告诉他们： "安息日是为人设立的， 人并不是为安息日设立的。
28 这样， 人子也是安息日的主。"
1 και παλιν εισηλθεν εις καπερναουμ δι ημερων και ηκουσθη οτι εις οικον εστιν
2 και ευθεως συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον
3 και ερχονται προς αυτον παραλυτικον φεροντες αιρομενον υπο τεσσαρων
4 και μη δυναμενοι προσεγγισαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσιν τον κραββατον εφ ω ο παραλυτικος κατεκειτο
5 ιδων δε ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
6 ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτων
7 τι ουτος ουτως λαλει βλασφημιας τις δυναται αφιεναι αμαρτιας ει μη εις ο θεος
8 και ευθεως επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι ουτως διαλογιζονται εν εαυτοις ειπεν αυτοις τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων
9 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφεωνται σοι αι αμαρτιαι η ειπειν εγειραι και αρον σου τον κραββατον και περιπατει
10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναι επι της γης αμαρτιας λεγει τω παραλυτικω
11 σοι λεγω εγειραι και αρον τον κραββατον σου και υπαγε εις τον οικον σου
12 και ηγερθη ευθεως και αρας τον κραββατον εξηλθεν εναντιον παντων ωστε εξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεον λεγοντας οτι ουδεποτε ουτως ειδομεν
13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και εδιδασκεν αυτους
14 και παραγων ειδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
15 και εγενετο εν τω κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθησαν αυτω
16 και οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ιδοντες αυτον εσθιοντα μετα των τελωνων και αμαρτωλων ελεγον τοις μαθηταις αυτου τι οτι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει και πινει
17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν
18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι των φαρισαιων νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι μαθηται ου νηστευουσιν
19 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον μεθ εαυτων εχουσιν τον νυμφιον ου δυνανται νηστευειν
20 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις
21 και ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου επιρραπτει επι ιματιω παλαιω ει δε μη αιρει το πληρωμα αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεται
22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρησσει ο οινος ο νεος τους ασκους και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον
23 και εγενετο παραπορευεσθαι αυτον εν τοις σαββασιν δια των σποριμων και ηρξαντο οι μαθηται αυτου οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας
24 και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν εν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν
25 και αυτος ελεγεν αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαβιδ οτε χρειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου
26 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ του αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τοις ιερευσιν και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν
27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον
28 ωστε κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου