1 "那时， 天国好像十个童女， 拿着她们的灯出去迎接新郎。
2 她们中间有五个是愚蠢的， 五个是聪明的。
3 那些愚蠢的拿着灯， 却没有带油；
4 但那些聪明的拿着灯， 也把油装在瓶里带来。
5 新郎很晚还没有到， 她们都打瞌睡， 而且睡着了。
6 半夜， 有人喊叫： ‘新郎来了， 快出来迎接他。’
7 那些童女都醒过来， 整理她们的灯。
8 愚蠢的对聪明的说： ‘请把你们的油分一点给我们， 我们的灯快要灭了。’
9 聪明的回答： ‘这些恐怕不够我们大家用， 不如你们自己到卖油的地方去买吧！ ’
10 她们去买油的时候， 新郎来了； 准备好了的童女就和他一同进去参加婚筵， 门就关上了。
11 后来， 其余的童女也来到， 说： ‘主啊， 主啊， 给我们开门吧！ ’
12 新郎却回答： ‘我实在告诉你们， 我不认识你们。’
13 所以你们要警醒， 因为不知道那日子和那时间。
14 "天国又像一个人要出外远行， 就叫自己的仆人来， 把产业交给他们。
15 他按照各人的才干， 一个给三万个银币， 一个给一万二千个银币， 一个给六千个银币（原文作"五个， 二个， 一个他连得"； 一个他连得等于六千个银币）， 然后就远行去了。
16 那领了三万的马上去做生意， 另外赚了三万。
17 那领了一万二千的也是这样， 另赚了一万二千。
18 但那领了六千的， 却去把地挖开， 把主人的钱藏起来。
19 过了很久， 那些仆人的主人回来了， 要和他们算帐。
20 那领了三万个银币的， 带着另外的三万前来， 说： ‘主啊， 你交了三万给我， 你看， 我又赚了三万。’
21 主人对他说： ‘又良善又忠心的仆人哪， 你作得好！ 你既然在不多的事上忠心， 我要派你管理许多的事。进来， 享受你主人的快乐吧！ ’
22 那领了一万二千的也前来， 说： ‘主啊， 你交了一万二千给我， 你看， 我又赚了一万二千。’
23 主人对他说： ‘又良善又忠心的仆人哪， 你作得好！ 你既然在不多的事上忠心， 我要派你管理许多的事。进来， 享受你主人的快乐吧！ ’
24 那领了六千的也前来， 说： ‘主啊， 我知道你是个严厉的人， 没有撒种的地方， 你要收割； 没有散播的地方， 你要收聚。
25 所以， 我就害怕起来， 去把你的钱藏在地里。你看， 你的钱还在这里。’
26 可是主人对他说： ‘你这个又可恶又懒惰的仆人， 你既然知道我要在没有撒种的地方收割， 在没有散播的地方收聚，
27 那你就应该把我的钱存入银行， 到我回来的时候， 可以连本带利收回。
28 你们把他的六千银币拿去， 交给那个有六万的。
29 因为凡是有的， 还要给他， 他就充足有余； 凡是没有的， 就算他有什么也要拿去。
30 把这没有用的仆人丢在外面的黑暗里， 在那里必要哀哭切齿。’
31 "当人子在他的荣耀里， 带着所有的使者降临的时候， 他要坐在荣耀的宝座上。
32 万族要聚集在他面前， 他要把他们彼此分开， 好像牧羊人把绵羊和山羊分开一样：
33 把绵羊放在右边， 山羊放在左边。
34 那时， 王要对右边的说： ‘蒙我父赐福的， 来承受创世以来为你们预备好的国吧。
35 因为我饿了， 你们给我吃； 我渴了， 你们给我喝； 我作旅客， 你们接待我；
36 我赤身露体， 你们给我衣服穿； 我病了， 你们看顾我； 我在监里， 你们来看我。’
37 义人就回答： ‘主啊， 我们什么时候见你饿了就给你吃， 渴了就给你喝呢？
38 又什么时候见你作旅客就接待你， 赤身露体就给你衣服穿呢？
39 或者什么时候见你病了， 或在监里就来看你呢？’
40 王要回答他们： ‘我实在告诉你们， 你们所作的， 只要是作在我一个最小的弟兄身上， 就是作在我的身上了。’
41 "王也要对左边的说： ‘你们这被咒诅的， 离开我， 到为魔鬼和他的使者所预备的永火里去吧！
42 因为我饿了， 你们没有给我吃； 我渴了， 你们没有给我喝；
43 我作旅客， 你们没有接待我； 我赤身露体， 你们没有给我衣服穿； 我病了， 我在监里， 你们没有看顾我。’
44 他们就回答： ‘主啊， 我们什么时候见你饿了、渴了、作旅客、赤身露体、病了， 或在监里， 却没有服事你呢？’
45 王要回答他们： ‘我实在告诉你们， 这些事你们既然没有作在一个最小的身上， 就是没有作在我的身上了。’
46 他们要进入永远的刑罚， 义人却要进入永生。"
1 τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοις αιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας αυτων εξηλθον εις απαντησιν του νυμφιου
2 πεντε δε ησαν εξ αυτων φρονιμοι και αι πεντε μωραι
3 αιτινες μωραι λαβουσαι τας λαμπαδας εαυτων ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιον
4 αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοις αγγειοις αυτων μετα των λαμπαδων αυτων
5 χρονιζοντος δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι και εκαθευδον
6 μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιος ερχεται εξερχεσθε εις απαντησιν αυτου
7 τοτε ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι και εκοσμησαν τας λαμπαδας αυτων
8 αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπον δοτε ημιν εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδες ημων σβεννυνται
9 απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ουκ αρκεση ημιν και υμιν πορευεσθε δε μαλλον προς τους πωλουντας και αγορασατε εαυταις
10 απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα
11 υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημιν
12 ο δε αποκριθεις ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας
13 γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωραν εν η ο υιος του ανθρωπου ερχεται
14 ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τους ιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτου
15 και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεως
16 πορευθεις δε ο τα πεντε ταλαντα λαβων ειργασατο εν αυτοις και εποιησεν αλλα πεντε ταλαντα
17 ωσαυτως και ο τα δυο εκερδησεν και αυτος αλλα δυο
18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν εν τη γη και απεκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτου
19 μετα δε χρονον πολυν ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων και συναιρει μετ αυτων λογον
20 και προσελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδησα επ αυτοις
21 εφη δε αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
22 προσελθων δε και ο τα δυο ταλαντα λαβων ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα επ αυτοις
23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
24 προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπεν κυριε εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγων οθεν ου διεσκορπισας
25 και φοβηθεις απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχεις το σον
26 αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα
27 εδει ουν σε βαλειν το αργυριον μου τοις τραπεζιταις και ελθων εγω εκομισαμην αν το εμον συν τοκω
28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλαντα
29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου
30 και τον αχρειον δουλον εκβαλλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
31 οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντες οι αγιοι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου
32 και συναχθησεται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνη και αφοριει αυτους απ αλληλων ωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο των εριφων
33 και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξ ευωνυμων
34 τοτε ερει ο βασιλευς τοις εκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοι του πατρος μου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμιν βασιλειαν απο καταβολης κοσμου
35 επεινασα γαρ και εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και εποτισατε με ξενος ημην και συνηγαγετε με
36 γυμνος και περιεβαλετε με ησθενησα και επεσκεψασθε με εν φυλακη ημην και ηλθετε προς με
37 τοτε αποκριθησονται αυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτισαμεν
38 ποτε δε σε ειδομεν ξενον και συνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν
39 ποτε δε σε ειδομεν ασθενη η εν φυλακη και ηλθομεν προς σε
40 και αποκριθεις ο βασιλευς ερει αυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσον εποιησατε ενι τουτων των αδελφων μου των ελαχιστων εμοι εποιησατε
41 τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων πορευεσθε απ εμου οι κατηραμενοι εις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου
42 επεινασα γαρ και ουκ εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και ουκ εποτισατε με
43 ξενος ημην και ου συνηγαγετε με γυμνος και ου περιεβαλετε με ασθενης και εν φυλακη και ουκ επεσκεψασθε με
44 τοτε αποκριθησονται αυτω και αυτοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακη και ου διηκονησαμεν σοι
45 τοτε αποκριθησεται αυτοις λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκ εποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοι εποιησατε
46 και απελευσονται ουτοι εις κολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωην αιωνιον