14 "天国又像一个人要出外远行， 就叫自己的仆人来， 把产业交给他们。
15 他按照各人的才干， 一个给三万个银币， 一个给一万二千个银币， 一个给六千个银币（原文作"五个， 二个， 一个他连得"； 一个他连得等于六千个银币）， 然后就远行去了。
16 那领了三万的马上去做生意， 另外赚了三万。
17 那领了一万二千的也是这样， 另赚了一万二千。
18 但那领了六千的， 却去把地挖开， 把主人的钱藏起来。
19 过了很久， 那些仆人的主人回来了， 要和他们算帐。
20 那领了三万个银币的， 带着另外的三万前来， 说： ‘主啊， 你交了三万给我， 你看， 我又赚了三万。’
21 主人对他说： ‘又良善又忠心的仆人哪， 你作得好！ 你既然在不多的事上忠心， 我要派你管理许多的事。进来， 享受你主人的快乐吧！ ’
22 那领了一万二千的也前来， 说： ‘主啊， 你交了一万二千给我， 你看， 我又赚了一万二千。’
23 主人对他说： ‘又良善又忠心的仆人哪， 你作得好！ 你既然在不多的事上忠心， 我要派你管理许多的事。进来， 享受你主人的快乐吧！ ’
24 那领了六千的也前来， 说： ‘主啊， 我知道你是个严厉的人， 没有撒种的地方， 你要收割； 没有散播的地方， 你要收聚。
25 所以， 我就害怕起来， 去把你的钱藏在地里。你看， 你的钱还在这里。’
26 可是主人对他说： ‘你这个又可恶又懒惰的仆人， 你既然知道我要在没有撒种的地方收割， 在没有散播的地方收聚，
27 那你就应该把我的钱存入银行， 到我回来的时候， 可以连本带利收回。
28 你们把他的六千银币拿去， 交给那个有六万的。
29 因为凡是有的， 还要给他， 他就充足有余； 凡是没有的， 就算他有什么也要拿去。
30 把这没有用的仆人丢在外面的黑暗里， 在那里必要哀哭切齿。’
14 ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τους ιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτου
15 και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεως
16 πορευθεις δε ο τα πεντε ταλαντα λαβων ειργασατο εν αυτοις και εποιησεν αλλα πεντε ταλαντα
17 ωσαυτως και ο τα δυο εκερδησεν και αυτος αλλα δυο
18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν εν τη γη και απεκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτου
19 μετα δε χρονον πολυν ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων και συναιρει μετ αυτων λογον
20 και προσελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδησα επ αυτοις
21 εφη δε αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
22 προσελθων δε και ο τα δυο ταλαντα λαβων ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα επ αυτοις
23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου
24 προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπεν κυριε εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγων οθεν ου διεσκορπισας
25 και φοβηθεις απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχεις το σον
26 αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα
27 εδει ουν σε βαλειν το αργυριον μου τοις τραπεζιταις και ελθων εγω εκομισαμην αν το εμον συν τοκω
28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλαντα
29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου
30 και τον αχρειον δουλον εκβαλλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων