1 Tato jsou pak poslední slova Davidova: Řekl David syn Izai, řekl, pravím, muž, kterýž jest velice zvýšený, pomazaný Boha Jákobova, a libý v zpěvích Izraelských:

2 Duch Hospodinův mluvil skrze mne, a řeč jeho jazykem mým vynesena.

3 Řekl mi Bůh Izraelský, mluvila skála Izraelská: Kdo panovati bude nad lidem, budeť spravedlivý, panující v bázni Boží.

4 Rovně jako bývá světlo jitřní, když slunce vychází ráno bez oblaků, a jako mocí tepla a deště roste bylina z země:

5 Tak zajisté dům můj před Bohem; nebo smlouvu věčnou učinil se mnou, kteráž všelijak upevněna a ostříhána bude. A toť jest všecko mé spasení a všeliká útěcha, že nic tak vzdělávati se nebude.

6 Bezbožní pak všickni vypléněni budou jako trní, kteréž rukou bráno nebývá.

7 Ale kdož by se ho chtěl dotknouti, vezme železo a žerď, aneb ohněm docela spálí je tu, kdež zrostlo.

8 Tato jsou jména nejudatnějších Davidových: Jošeb Bašebet Tachmonský, přední z vůdců, jehož rozkoš byla s kopím pojednou udeřiti na osm set ku pobití jich.

9 A po něm Eleazar syn Dodi, syna Achochi, mezi třmi silnými, kteříž byli s Davidem, když se opovážili proti Filistinským shromážděným tam k boji, když již byli odtáhli muži Izraelští.

10 Ten vstav, bil Filistinské, až ustala ruka jeho a ostála se při meči. V ten den zajisté učinil Hospodin vysvobození veliké, tak že se lid za ním navrátil, toliko aby kořisti vzebral.

11 Po něm pak byl Samma syn Age Hararský. Nebo když se byli shromáždili Filistinští v hromadu tu, kdež bylo díl rolí poseté šocovicí, a lid utekl před Filistinskými:

12 Tedy postavil se u prostřed dílu toho, a vysvobodil jej, a porazil Filistinské. I učinil Hospodin vysvobození veliké.

13 Sstoupili také ti tři z třidcíti předních, a přišli ve žni k Davidovi do jeskyně Adulam, když vojsko Filistinské leželo v údolí Refaim.

14 (Nebo David tehdáž byl v pevnosti své, a osazený lid Filistinských byl u Betléma.)

15 Zechtělo se pak Davidovi vody, a řekl: Ó by mi někdo dal píti vody z čisterny Betlémské, kteráž jest u brány!

16 A protož probivše se ti tři udatní skrze vojsko Filistinských, navážili vody z čisterny Betlémské, kteráž byla u brány, kterouž nesli a donesli k Davidovi. On pak nechtěl jí píti, ale obětoval ji Hospodinu,

17 A řekl: Nedejž mi toho, ó Hospodine, abych to učiniti měl. Zdaliž to není krev mužů těch, kteříž šli, opováživše se života svého? I nechtěl jí píti. To učinili ti tři silní.

18 Potom Abizai bratr Joábův, syn Sarvie, byl přední mezi třmi, kterýž pozdvihl kopí svého proti třem stům, kteréž i pobil, a byl z těch tří nejslovoutnější.

19 Z těch tří on jsa nejslavnější, byl knížetem jejich, a však oněm třem nebyl rovný.

20 Banaiáš také syn Joiadův, syn muže udatného, velikých činů, z Kabsael, ten porazil dva reky Moábské. Tentýž sstoupiv, zabil lva v jámě, když byl sníh.

21 Ten také zabil muže Egyptského, muže ku podivení, a měl Egyptský v rukou kopí. I šel k němu s holí, a vytrh kopí z ruky toho Egyptského, zabil ho kopím jeho.

22 To učinil Banaiáš syn Joiadův, kterýž také slovoutný byl mezi těmi třmi silnými.

23 A ač byl mezi třidcíti nejslavnější, však oněm třem se nevrovnal. I ustanovil ho David nad drabanty svými.

24 Azael také bratr Joábův byl mezi třidcíti těmito: Elchanan syn Dodův Betlémský,

25 Samma Charodský, Elika Charodský,

26 Chelez Faltický, Híra syn Ikeš Tekoitský,

27 Abiezer Anatotský, Mebunnai Chusatský,

28 Salmon Achochský, Maharai Netofatský,

29 Cheleb syn Baany Netofatský, Ittai syn Ribai z Gabaa synů Beniamin,

30 Banaiáš Faratonský, Haddai od potoku Gás,

31 Abialbon Arbatský, Azmavet Barechumský,

32 Eliachba Salbonský, z synů Jasen Jonata,

33 Samma Hararský, Achiam syn Sárar Ararský,

34 Elifelet syn Achasbai Machatského, Eliam syn Achitofelův Gilonský,

35 Chezrai Karmelský, Farai Arbitský,

36 Igal syn Nátanův z Soba, Báni Gádský,

37 Zelek Ammonský, Nacharai Berotský, oděnec Joába syna Sarvie,

38 Híra Itrejský, Gareb Itrejský,

39 Uriáš Hetejský. Všech třidceti a sedm.

1 Davutun son sözleri şunlardır: 2 ‹‹İşay oğlu Davut, 2 Tanrının yükselttiği adam, 2 Yakupun Tanrısının meshettiği, 2 İsrailin sevilen ezgi okuyucusu şöyle diyor:

2 RABbin Ruhu benim aracılığımla konuşuyor, 2 Sözü dilimin ucundadır.

3 İsrailin Tanrısı konuştu, 2 İsrailin kayası bana dedi ki, 2 ‹İnsanları doğrulukla 2 Ve Tanrı korkusuyla yöneten kişi,

4 Bulutsuz bir sabah, 2 Şafakta görünen gün ışığı gibidir, 2 Parlaklığı yağmurdan sonra topraktan ot bitirir.›

5 Soyum da Tanrıyla böyle değil mi? 2 O benimle sonsuza dek kalıcı, 2 Her yönüyle düzenli ve güvenilir bir antlaşma yaptı. 2 Kesin kurtuluşa ve her dileğime kavuşmamı O sağlamayacak mı?

6 Kötülere gelince, 2 Elle tutulamayan dikenler gibi 2 Tümü bir yana atılacak.

7 Dikenlere dokunan kişi, 2 Demir bir araçla 2 Ya da mızrağın sapıyla dokunur. 2 Dikenler oldukları yerde bütünüyle yakılacak.››

8 Davutun yiğit askerlerinin adları şunlardır: Esnili Adino diye de bilinen üç kişinin önderi Tahkemonlu Yoşeb-Başşevet bir saldırıda sekiz yüz kişiyi öldürdü.

9 İkincisi, Ahohlu Dodo oğlu Elazar. Pas-Dammimde savaşmak için toplanan Filistlilere meydan okuyan Davutun yanındaki üç yiğitten biriydi. İsrailliler o sırada geri çekilmişlerdi.

10 Ama Elazar yerinde durdu; eli yorulup kılıca yapışıncaya dek Filistlileri öldürdü. O gün RAB büyük bir zafer sağladı. İsrailliler yalnız yere serilenleri yağmalamak üzere Elazara döndüler. 1Ta.11:13).

11 Üçüncüsü, Hararlı Age oğlu Şammaydı. Filistliler Lahaydaki bir mercimek tarlasının yanında toplandıklarında, İsrailli askerler onların önünden kaçmıştı.

12 Ama Şamma tarlanın ortasında durup orayı savunmuş, Filistlileri öldürmüştü. RAB büyük bir zafer sağlamıştı.

13 Biçme zamanı Otuzlardan üçü Davutun yanına, Adullam Mağarasına gittiler. Bir Filist birliği Refaim Vadisinde ordugah kurmuştu.

14 Bu sırada Davut hisarda, ikinci Filist birliğiyse Beytlehemdeydi.

15 Davut özlemle, ‹‹Keşke biri Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan bana su getirse!›› dedi.

16 Bu Üçler Filist ordugahının ortasından geçerek Beytlehemde kapının yanındaki kuyudan su çekip Davuta getirdiler. Ama Davut içmek istemedi; suyu yere dökerek RABbe sundu.

17 ‹‹Ya RAB, bunu yapmak benden uzak olsun!›› dedi, ‹‹Canlarını tehlikeye atıp giden bu üç kişinin kanını mı içeyim?›› Bu yüzden suyu içmek istemedi. Bu üç kişinin yiğitliği işte böyleydi.

18 Yoavın kardeşi, Seruya oğlu Avişay Üçlerin önderiydi. Mızrağını kaldırıp üç yüz kişiyi öldürdü. Bu yüzden Üçler kadar ünlendi.

19 Üçlerin en saygın kişisiydi ve onların önderi oldu. Ama Üçlerden sayılmadı.

20 Yehoyada oğlu Kavseelli Benaya yürekli bir savaşçıydı. Büyük işler başardı. Aslan yürekli iki Moavlıyı öldürdü. Ayrıca karlı bir gün çukura inip bir aslan öldürdü.

21 İri yarı bir Mısırlıyı da öldürdü. Mısırlının elinde mızrak vardı. Benaya sopayla onun üzerine yürüdü. Mızrağı elinden kaptığı gibi onu kendi mızrağıyla öldürdü.

22 Yehoyada oğlu Benayanın yaptıkları bunlardır. Bu sayede o da üç yiğitler kadar ünlendi.

23 Benaya Otuzlar arasında saygın bir yer edindiyse de, Üçlerden sayılmadı. Davut onu muhafız birliği komutanlığına atadı.

24 Otuzların arasında sayılan ötekiler şunlardır: Yoavın kardeşi Asahel, 2 Beytlehemli Dodo oğlu Elhanan,

25 İkisi de Harotlu olan Şamma ve Elika,

26 Paletli Heles, Tekoalı İkkeş oğlu İra,

27 Anatotlu Aviezer, Huşalı Mevunnay,

28 Ahohlu Salmon, Netofalı Mahray,

29 Netofalı Baana oğlu Helev, 2 Benyaminoğullarından Givalı Rivay oğlu İttay,

30 Piratonlu Benaya, Gaaş vadilerinden Hidday,

31 Arvalı Avialvon, Barhumlu Azmavet,

32 Şaalbonlu Elyahba, Yaşanın oğulları ve Yonatan,

33 Hararlı Şamma, Hararlı Şarar oğlu Ahiam,

34 Maakalı Ahasbay oğlu Elifelet, 2 Gilolu Ahitofel oğlu Eliam,

35 Karmelli Hesray, Aravlı Paaray,

36 Sovalı Natan oğlu Yigal, Gatlı Bani,

37 Ammonlu Selek, Seruya oğlu Yoavın silah taşıyıcısı Beerotlu Nahray,

38 Yattirli İra ve Garev,

39 Hititli Uriya. 2 Tümü otuz yedi kişiydi.