1 Píseň nejpřednější z písní Šalomounových.

2 Ó by mne políbil políbením úst svých; nebo lepší jsou milosti tvé nežli víno.

3 Pro vůni masti tvé jsou výborné, mast rozlitá jméno tvé; protož tě mladice milují.

4 Táhniž mne, a poběhnem za tebou. Uvedltě mne král do pokojů svých, plésati a veseliti se v tobě budeme, a vychvalovati milosti tvé více než víno; upřímí milují tě.

5 Jsemť černá, ale milostná, ó dcery Jeruzalémské, tak jako stanové Cedarští, jako opony Šalomounovy.

6 Nehleďte na mne, žeť jsem snědá, nebo jsem obhořela od slunce. Synové matky mé rozpálivše se proti mně, postavili mne, abych ostříhala vinic, a vinice své nehlídala jsem.

7 Oznam mi ty, kteréhož miluje duše má, kde paseš? Kde dáváš odpočinutí o poledni? Nebo proč mám býti tak jako poběhlá při stádích tovaryšů tvých?

8 Jestliže nevíš, ó nejkrašší mezi ženami, vyjdi po šlepějích ovcí, a pas kozlátka svá podlé obydlí pastýřů.

9 Jízdě v vozích Faraonových připodobňuji tě, ó milostnice má.

10 Líce tvá okrášlena jsou ozdobami, a hrdlo tvé halžemi.

11 Ozdob zlatých naděláme tobě s proměnami stříbrnými.

12 Dotud, dokudž král stolí, nardus můj vydává vůni svou.

13 Svazček mirry jest mi milý můj, na prsech mých odpočívaje.

14 Milý můj jest mi hrozen cyprový na vinicích v Engadi.

15 Aj, jak jsi ty krásná, přítelkyně má, aj, jak jsi krásná! Oči tvé jako holubičí.

16 Aj, jak jsi ty krásný, milý můj, jak utěšený! I to lůže naše zelená se.

17 Trámové domů našich jsou z cedrů, a pavlače naše z boroví.

1 Giesmių giesmė, Saliamono sukurta.

2 Tepabučiuoja jis mane savo burnos pabučiavimu, nes tavo meilė yra geriau už vyną.

3 Kvapas tavo tepalų yra malonus. Kaip išlietas brangus aliejus yra tavo vardas, todėl mergaitės myli tave.

4 Nusivesk mane! Mes bėgsime paskui tave. Karalius parsivedė mane į savo kambarius! Mes džiaugsimės ir linksminsimės dėl tavęs, mes prisiminsime tavo meilę labiau negu vyną. Jos tikrai tave myli.

5 Jeruzalės dukros, aš esu tamsi, bet graži kaip Kedaro palapinės, kaip Saliamono užuolaidos.

6 Nežiūrėkite į mane, kad aš tamsi, nes saulė nudegino mane. Mano broliai pyko ant manęs ir liepė man saugoti vynuogynus, bet savo vynuogyno aš nesaugojau.

7 Pasakyk man tu, kurį mano siela myli, kur tu ganai, kur tavo banda pietų metu ilsisi. Kodėl aš turėčiau klaidžioti prie tavo draugų bandų?

8 Jei tu nežinai, o gražiausioji, sek bandos pėdomis ir ganyk savo ožiukus šalia piemenų palapinių.

9 Mano mylimoji, aš tave lyginu su faraono kovos vežimų žirgais.

10 Tavo skruostai gražūs tarp papuošalų, tavo kaklas papuoštas karoliais.

11 Mes padarysime tau auksinę grandinėlę su sidabro gėlytėmis.

12 Karaliui sėdint prie stalo, mano nardas skleidė savo kvapą.

13 Mano mylimasis yra man kaip miros ryšulėlis, kabąs man ant krūtinės.

14 Mano mylimasis yra man kaip kamparo žiedai En Gedžio vynuogyne.

15 Tu graži, mano mylimoji, tu graži. Tavo akys kaip balandėlės.

16 Tu graži, mano mylimoji, tikrai maloni! Mūsų guolis­žalumynuose,

17 mūsų namų rąstai­kedrai, o lubos­kiparisai.