1 God having spoken in many parts and in many ways formerly to the fathers in the prophets,

2 at the end of these days has spoken to us in {the person of the} Son, whom he has established heir of all things, by whom also he made the worlds;

3 who being {the} effulgence of his glory and {the} expression of his substance, and upholding all things by the word of his power, having made {by himself} the purification of sins, set himself down on the right hand of the greatness on high,

4 taking a place by so much better than the angels, as he inherits a name more excellent than they.

5 For to which of the angels said he ever, *Thou* art my Son: this day have *I* begotten thee? and again, *I* will be to him for father, and *he* shall be to me for son?

6 and again, when he brings in the firstborn into the habitable world, he says, And let all God's angels worship him.

7 And as to the angels he says, Who makes his angels spirits and his ministers a flame of fire;

8 but as to the Son, Thy throne, O God, {is} to the age of the age, and a sceptre of uprightness {is} the sceptre of thy kingdom.

9 Thou hast loved righteousness and hast hated lawlessness; therefore God, thy God, has anointed thee with oil of gladness above thy companions.

10 And, *Thou* in the beginning, Lord, hast founded the earth, and works of thy hands are the heavens.

11 They shall perish, but *thou* continuest still; and they all shall grow old as a garment,

12 and as a covering shalt thou roll them up, and they shall be changed; but *thou* art the Same, and thy years shall not fail.

13 But as to which of the angels said he ever, Sit at my right hand until I put thine enemies {as} footstool of thy feet?

14 Are they not all ministering spirits, sent out for service on account of those who shall inherit salvation?

1 God, voortijds veelmaal en op velerlei wijze, tot de vaderen gesproken hebbende door de profeten, heeft in deze laatste dagen tot ons gesproken door den Zoon;

2 Welken Hij gesteld heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft;

3 Dewelke, alzo Hij is het Afschijnsel Zijner heerlijkheid, en het uitgedrukte Beeld Zijner zelfstandigheid, en alle dingen draagt door het woord Zijner kracht, nadat Hij de reinigmaking onzer zonden door Zichzelven te weeg gebracht heeft, is gezeten aan de rechter hand der Majesteit in de hoogste hemelen;

4 Zoveel treffelijker geworden dan de engelen, als Hij uitnemender Naam boven hen geerfd heeft.

5 Want tot wien van de engelen heeft Hij ooit gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb ik u gegenereerd? En wederom: Ik zal Hem tot een Vader zijn, en Hij zal Mij tot een Zoon zijn?

6 En als Hij wederom de Eerstgeborene inbrengt in de wereld, zegt Hij: En dat alle engelen Gods Hem aanbidden.

7 En tot de engelen zegt Hij wel: Die Zijn engelen maakt geesten, en Zijn dienaars een vlam des vuurs.

8 Maar tot den Zoon zegt Hij: Uw troon, o God, is in alle eeuwigheid; de schepter Uws koninkrijks is een rechte schepter.

9 Gij hebt rechtvaardigheid liefgehad, en ongerechtigheid gehaat; daarom heeft U, o God! Uw God gezalfd met olie der vreugde boven Uw medegenoten.

10 En: Gij, Heere! hebt in den beginne de aarde gegrond, en de hemelen zijn werken Uwer handen;

11 Dezelve zullen vergaan, maar Gij blijft altijd, en zij zullen alle als een kleed verouden;

12 En als een dekkleed zult Gij ze ineenrollen, en zij zullen veranderd worden; maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet ophouden.

13 En tot welken der engelen heeft Hij ooit gezegd: Zit aan Mijn rechter hand, totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten?

14 Zijn zij niet allen gedienstige geesten, die tot dienst uitgezonden worden, om dergenen wil, die de zaligheid beerven zullen?