1 I det femtende år av keiser Tiberius' regjering, mens Pontius Pilatus var landshøvding i Judea, og Herodes fjerdingsfyrste i Galilea, og hans bror Filip fjerdingsfyrste i det itureiske og trakonittiske land, og Lysanias fjerdingsfyrste i Abilene,

2 mens Annas og Kaifas var yppersteprester, da kom Guds ord til Johannes, Sakarias' sønn, i ørkenen;

3 og han kom rundt i hele landet om Jordan og forkynte omvendelses dåp til syndenes forlatelse,

4 således som det er skrevet i profeten Esaias' talers bok: Det er en røst av en som roper i ørkenen: Rydd Herrens vei, gjør hans stier jevne!

5 Hver dal skal fylles, og hvert fjell og hver haug skal senkes, og det krokete skal rettes, og de knudrete veier jevnes,

6 og alt kjød skal se Guds frelse.

7 Han sa da til folket som drog ut for å døpes av ham: Ormeyngel! hvem lærte eder å fly for den kommende vrede?

8 Bær derfor frukter som er omvendelsen verdige, og gi eder ikke til å si ved eder selv: Vi har Abraham til far! for jeg sier eder at Gud kan opvekke Abraham barn av disse stener.

9 Øksen ligger også allerede ved roten av trærne; derfor blir hvert tre som ikke bærer god frukt, hugget ned og kastet på ilden.

10 Og folket spurte ham: Hvad skal vi da gjøre?

11 Han svarte dem: Den som har to kjortler, skal dele med den som ingen har, og den som har mat, skal gjøre likeså!

12 Men også toldere kom for å døpes, og de sa til ham: Mester! hvad skal vi gjøre?

13 Han sa til dem: Krev ikke mere enn hvad eder er foreskrevet!

14 Men også krigsfolk spurte ham og sa: Og vi, hvad skal vi gjøre? Og han sa til dem: Press ikke penger ut av nogen ved vold eller ved svik, og la eder nøie med eders lønn!

15 Men da folket gikk i forventning, og alle tenkte i sitt hjerte på Johannes, om ikke han var Messias,

16 da svarte Johannes og sa til alle: Jeg døper eder med vann; men den kommer som er sterkere enn jeg, han hvis skorem jeg ikke er verdig til å løse; han skal døpe eder med den Hellige Ånd og ild;

17 han har sin kasteskovl i sin hånd, og han skal rense sin låve og samle hveten i sin lade, men agnene skal han brenne op med uslukkelig ild.

18 Også mange andre formaninger gav han folket, og forkynte dem evangeliet.

19 Men fjerdingsfyrsten Herodes, som blev refset av ham for sin brorkone Herodias' skyld, og for alt det onde Herodes hadde gjort,

20 han la også dette til alt det andre, at han kastet Johannes i fengsel.

21 Men det skjedde da alt folket lot sig døpe, og Jesus var blitt døpt og bad, da åpnet himmelen sig,

22 og den Hellige Ånd kom ned over ham i legemlig skikkelse, som en due, og en røst kom fra himmelen: Du er min Sønn, den elskede; i dig har jeg velbehag.

23 Og Jesus selv var omkring tretti år da han begynte sin gjerning, og han var, efter det folk holdt ham for, sønn av Josef, sønn av Eli,

24 sønn av Mattat, sønn av Levi, sønn av Melki, sønn av Jannai, sønn av Josef,

25 sønn av Mattatias, sønn av Amos, sønn av Nahum, sønn av Esli, sønn av Naggai,

26 sønn av Ma'at, sønn av Mattatias, sønn av Sime'i, sønn av Josek, sønn av Joda,

27 sønn av Johanan, sønn av Resa, sønn av Serubabel, sønn av Sealtiel, sønn av Neri,

28 sønn av Melki, sønn av Addi, sønn av Kosam, sønn av Elmadam, sønn av Er,

29 sønn av Josva, sønn av Elieser, sønn av Jorim, sønn av Mattat, sønn av Levi,

30 sønn av Simeon, sønn av Juda, sønn av Josef, sønn av Jonam, sønn av Eljakim,

31 sønn av Melea, sønn av Mana, sønn av Mattata, sønn av Natan, sønn av David,

32 sønn av Isai, sønn av Obed, sønn av Boas, sønn av Salmon, sønn av Nahson,

33 sønn av Aminadab, sønn av Ram, sønn av Hesron, sønn av Peres, sønn av Juda,

34 sønn av Jakob, sønn av Isak, sønn av Abraham, sønn av Tarah, sønn av Nakor,

35 sønn av Serug, sønn av Re'u, sønn av Peleg, sønn av Eber, sønn av Salah,

36 sønn av Kenan, sønn av Arpaksad, sønn av Sem, sønn av Noah, sønn av Lamek,

37 sønn av Metusalah, sønn av Enok, sønn av Jared, sønn av Malalael, sønn av Kenan,

38 sønn av Enos, sønn av Set, sønn av Adam, Guds sønn.

1 Penkioliktais ciesoriaus Tiberijaus viešpatavimo metais, Poncijui Pilotui valdant Judėją, Erodui esant Galilėjos tetrarchu, jo broliui Pilypui­Iturėjos bei Trachonitidės krašto tetrarchu, Lisanijui­Abilenės tetrarchu,

2 prie vyriausiųjų kunigų Ano ir Kajafo, buvo Viešpaties žodis Zacharijo sūnui Jonui dykumoje.

3 Jis apėjo visą Pajordanę, skelbdamas atgailos krikštą nuodėmėms atleisti,

4 kaip parašyta pranašo Izaijo žodžių knygoje: "Dykumoje šaukiančiojo balsas: ‘Paruoškite Viešpačiui kelią, ištiesinkite Jam takus!

5 Kiekvienas slėnis tebūna užpiltas, kiekvienas kalnas bei kalnelis­nulygintas. Kreivi keliai tetampa tiesūs, o duobėti­išlyginti.

6 Ir kiekvienas kūnas išvys Dievo išgelbėjimą’ ".

7 Ateinančioms pas jį krikštytis minioms Jonas sakė: "Angių išperos, kas perspėjo jus bėgti nuo besiartinančios rūstybės?

8 Duokite vaisių, vertų atgailos! Ir nebandykite ramintis: ‘Mūsų tėvas­Abraomas’. Aš jums sakau, kad Dievas gali pažadinti Abraomui vaikų iš šitų akmenų.

9 Štai kirvis jau prie medžių šaknų. Kiekvienas medis, kuris neduoda gerų vaisių, yra nukertamas ir įmetamas į ugnį".

10 Minios jį klausė: "Ką gi mums daryti?!"

11 Jis joms atsakė: "Kas turi dvi tunikas, tepasidalina su neturinčiu, ir kas turi maisto, tegul taip pat daro".

12 Ėjo ir muitininkai krikštytis ir klausė: "Mokytojau, ką mums daryti?"

13 Jis sakė jiems: "Nereikalaukite daugiau, kaip jums nustatyta".

14 Taip pat ir kariai klausė: "Ką mums daryti?" Jis jiems atsakė: "Nieko neskriauskite, melagingai neskųskite, tenkinkitės savo alga".

15 Žmonėms esant apimtiems lūkesčio ir visiems mąstant širdyse apie Joną, ar kartais jis ne Kristus,

16 Jonas visiems kalbėjo: "Aš, tiesa, krikštiju jus vandeniu, bet ateina už mane galingesnis, kuriam aš nevertas atrišti sandalų dirželio. Jis krikštys jus Šventąja Dvasia ir ugnimi.

17 Jo rankoje vėtyklė: Jis kruopščiai išvalys savo kluoną ir surinks kviečius į klėtį, o pelus sudegins neužgesinama ugnimi".

18 Ir dar daug kitų paraginimų jis davė tautai, skelbdamas Gerąją naujieną.

19 Tetrarchas Erodas, Jono baramas dėl Erodiados, savo brolio žmonos, ir dėl visų piktadarybių, kurias buvo padaręs,

20 pridėjo prie jų dar ir tai, kad uždarė Joną į kalėjimą.

21 Kai, visai tautai krikštijantis, ir Jėzus pakrikštytas meldėsi, atsivėrė dangus,

22 ir Šventoji Dvasia kūnišku pavidalu nusileido ant Jo tarsi balandis, o balsas iš dangaus prabilo: "Tu mano mylimasis Sūnus, Tavimi Aš gėriuosi".

23 Jėzui buvo apie trisdešimt metų, kai Jis pradėjo veikti. Jis buvo laikomas sūnumi Juozapo, Helio,

24 Matato, Levio, Melchio, Janajo, Juozapo,

25 Matatijo, Amoso, Naumo, Heslio, Nagajo,

26 Maato, Matatijo, Semeino, Josecho, Jodos,

27 Joanano, Resos, Zorobabelio, Salatielio, Nerio,

28 Melchio, Adijo, Kosamo, Elmadamo, Ero,

29 Jėzaus, Eliezero, Jorimo, Matato, Levio,

30 Simeono, Judo, Juozapo, Jonamo, Eliakimo,

31 Melėjo, Menos, Matatos, Natano, Dovydo,

32 Jesės, Jobedo, Boozo, Salmono, Naasono,

33 Aminadabo, Aramo, Esromo, Faro, Judo,

34 Jokūbo, Izaoko, Abraomo, Taros, Nachoro,

35 Serucho, Ragaujo, Faleko, Ebero, Salos,

36 Kainamo, Arfaksado, Semo, Nojaus, Lamecho,

37 Matūzalio, Henocho, Jareto, Maleleelio, Kainamo,

38 Eno, Seto, Adomo, Dievo.