1 Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

2 Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

3 De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

4 De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

5 Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

6 Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

7 Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

8 Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.

1 Quando Israel saiu do Egito, e a casa de Jacó dentre um povo de língua estranha,

2 Judá tornou-lhe o santuário, e Israel o seu domínio.

3 O mar viu isto, e fugiu; o Jordão tornou atrás.

4 Os montes saltaram como carneiros, e os outeiros como cordeiros do rebanho.

5 Que tens tu, ó mar, para fugires? e tu, ó Jordão, para tornares atrás?

6 E vós, montes, que saltais como carneiros, e vós outeiros, como cordeiros do rebanho?

7 Treme, ó terra, na presença do Senhor, na presença do Deus de Jacó,

8 o qual converteu a rocha em lago de águas, a pederneira em manancial.