1 Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
6 Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
7 Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
13 Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
1 Remember, Yahweh, what has come on us.
Look, and see our reproach.
2 Our inheritance has been turned over to strangers,
our houses to aliens.
3 We are orphans and fatherless.
Our mothers are as widows.
4 We must pay for water to drink.
Our wood is sold to us.
5 Our pursuers are on our necks.
We are weary, and have no rest.
6 We have given our hands to the Egyptians,
and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
7 Our fathers sinned, and are no more.
We have borne their iniquities.
8 Servants rule over us.
There is no one to deliver us out of their hand.
9 We get our bread at the peril of our lives,
because of the sword in the wilderness.
10 Our skin is black like an oven,
because of the burning heat of famine.
11 They ravished the women in Zion,
the virgins in the cities of Judah.
12 Princes were hanged up by their hands.
The faces of elders were not honored.
13 The young men carry millstones.
The children stumbled under loads of wood.
14 The elders have ceased from the gate,
and the young men from their music.
15 The joy of our heart has ceased.
Our dance is turned into mourning.
16 The crown has fallen from our head.
Woe to us, for we have sinned!
17 For this our heart is faint.
For these things our eyes are dim:
18 for the mountain of Zion, which is desolate.
The foxes walk on it.
19 You, Yahweh, remain forever.
Your throne is from generation to generation.
20 Why do you forget us forever,
and forsake us for so long a time?
21 Turn us to yourself, Yahweh, and we will be turned.
Renew our days as of old.
22 But you have utterly rejected us.
You are very angry against us.