1 Und an jenem Tage wirst du sagen: Ich preise dich, {O. Ich danke dir} Jehova; denn du warst gegen mich erzürnt: dein Zorn hat sich gewendet, und du hast mich getröstet.

2 Siehe, Gott ist mein Heil, {O. meine Rettung; so auch nachher. (Vergl. 2. Mose 15,2; Ps. 118,14)} ich vertraue, und fürchte mich nicht; denn Jah, Jehova, ist meine Stärke und mein Gesang, und er ist mir zum Heil geworden. -

3 Und mit Wonne werdet ihr Wasser schöpfen aus den Quellen des Heils,

4 und werdet sprechen an jenem Tage: Preiset {O. Danket} Jehova, rufet seinen Namen aus, machet unter den Völkern kund seine Taten, verkündet, {Eig. erwähnet rühmend} daß sein Name hoch erhaben ist!

5 Besinget Jehova, denn Herrliches {Eig. Erhabenes} hat er getan; solches werde kund auf der ganzen Erde!

6 Jauchze und jubele, Bewohnerin von Zion! denn groß ist in deiner Mitte der Heilige Israels.

1 En tiu tago vi diros:Mi dankas Vin, ho Eternulo; ĉar kvankam Vi koleris min, Via kolero jam foriĝis, kaj Vi konsolas min.

2 Jen Dio estas mia savo:mi fidas, kaj mi ne timas; ĉar Dio, la Eternulo, estas mia forto kaj mia kanto, kaj Li fariĝis mia savo.

3 Kaj vi ĉerpos kun ĝojo akvon el la fontoj de la savo.

4 Kaj vi diros en tiu tago:Danku la Eternulon, voku Lian nomon, sciigu Liajn farojn inter la popoloj, memorigu, ke Lia nomo estas alta.

5 Kantu al la Eternulo, ĉar majestaĵon Li faris; tio estu sciata sur la tuta tero.

6 Ĝojkriu kaj kantu, loĝantino de Cion; ĉar granda estas inter vi la Sanktulo de Izrael.