1 Aber im fünfzehnten Jahre der Regierung des Kaisers Tiberius, als Pontius Pilatus Landpfleger von Judäa war, und Herodes Vierfürst von Galiläa, und sein Bruder Philippus Vierfürst von Ituräa und der Landschaft Trachonitis, und Lysanias Vierfürst von Abilene,
2 unter dem Hohenpriestertum von Annas und Kajaphas, geschah das Wort Gottes zu Johannes, dem Sohne Zacharias', in der Wüste.
3 Und er kam in die ganze Umgegend des Jordan und predigte die Taufe der Buße zur Vergebung der Sünden;
4 wie geschrieben steht im Buche der Worte Jesaias', des Propheten: "Stimme eines Rufenden in der Wüste: Bereitet den Weg des Herrn, machet gerade seine Steige!
5 Jedes Tal wird ausgefüllt und jeder Berg und Hügel erniedrigt werden, und das Krumme wird zum geraden Wege und die höckerichten zu ebenen Wegen werden;
6 und alles Fleisch wird das Heil Gottes sehen". {Jes. 40,3-5}
7 Er sprach nun zu der Volksmenge, die hinausging, um von ihm getauft zu werden: Otternbrut! wer hat euch gewiesen, dem kommenden Zorn zu entfliehen?
8 Bringet nun der Buße würdige Früchte; und beginnet nicht, bei euch selbst zu sagen: Wir haben Abraham zum Vater; denn ich sage euch, daß Gott dem Abraham aus diesen Steinen Kinder zu erwecken vermag.
9 Schon ist aber auch die Axt an die Wurzel der Bäume gelegt; {Siehe die Anm. zu Matth. 3,10} jeder Baum nun, der nicht gute Frucht bringt, wird abgehauen und ins Feuer geworfen.
10 Und die Volksmenge fragte ihn und sprach: Was sollen wir denn tun?
11 Er aber antwortete und sprach zu ihnen: Wer zwei Leibröcke hat, teile dem mit, der keinen hat; und wer Speise hat, tue gleicherweise.
12 Es kamen aber auch Zöllner, um getauft zu werden; und sie sprachen zu ihm: Lehrer, was sollen wir tun?
13 Er aber sprach zu ihnen: Fordert nicht mehr, als euch bestimmt ist.
14 Es fragten ihn aber auch Kriegsleute und sprachen: Und wir, was sollen wir tun? Und er sprach zu ihnen: Tut niemandem Gewalt, {O. Übet an niemandem Erpressung} und klaget niemanden fälschlich an, und begnüget euch mit eurem Solde.
15 Als aber das Volk in Erwartung war, und alle in ihren Herzen wegen Johannes überlegten, ob er nicht etwa der Christus sei,
16 antwortete Johannes allen und sprach: Ich zwar taufe euch mit Wasser; es kommt aber der stärker ist als ich, dessen ich nicht würdig {Eig. genugsam, tüchtig} bin, ihm den Riemen seiner Sandalen zu lösen; er wird euch mit {W. in} Heiligem Geist und Feuer taufen;
17 dessen Worfschaufel in seiner Hand ist, und er wird seine Tenne durch und durch reinigen und den Weizen in seine Scheune sammeln; die Spreu aber wird er verbrennen mit unauslöschlichem Feuer.
18 Indem er nun auch mit vielem anderen ermahnte, verkündigte er dem Volke gute Botschaft.
19 Herodes aber, der Vierfürst, weil er wegen der Herodias, des Weibes seines Bruders, und wegen alles Bösen, das Herodes getan hatte, von ihm gestraft wurde,
20 fügte allem auch dies hinzu, daß er Johannes ins Gefängnis einschloß.
21 Es geschah aber, als das ganze Volk getauft wurde, und Jesus getauft war und betete, daß der Himmel aufgetan wurde,
22 und der Heilige Geist in leiblicher Gestalt, wie eine Taube, auf ihn herabstieg, und eine Stimme aus dem Himmel kam: Du bist mein geliebter Sohn, an {W. in} dir habe ich Wohlgefallen gefunden.
23 Und er selbst, Jesus, begann ungefähr dreißig Jahre alt zu werden, und war, wie man meinte, ein Sohn des Joseph, des Eli,
24 des Matthat, des Levi, des Melchi, des Janna, des Joseph,
25 des Mattathias, des Amos, des Nahum, des Esli, des Naggai,
26 des Maath, des Mattathias, des Semei, des Joseph, des Juda,
27 des Johanna, des Resa, des Zorobabel, des Salathiel, des Neri,
28 des Melchi, des Addi, des Kosam, des Elmodam, des Er,
29 des Joses, des Elieser, des Jorim, des Matthat, des Levi,
30 des Simeon, des Juda, des Joseph, des Jonan, des Eliakim,
31 des Melea, des Menna, des Mattatha, des Nathan, des David,
32 des Jesse, des Obed, des Boas, des Salmon, des Nahasson,
33 des Aminadab, des Aram, des Esrom, des Phares, des Juda,
34 des Jakob, des Isaak, des Abraham, des Tharah, des Nachor,
35 des Seruch, des Rhagau, des Phalek, des Eber, des Sala,
36 des Kainan, des Arphaxad, des Sem, des Noah, des Lamech,
37 des Methusala, des Enoch, des Jared, des Maleleel, des Kainan,
38 des Enos, des Seth, des Adam, des Gottes.
1 En la dek-kvina jaro de la regado de Tiberio Cezaro, kiam Pontio Pilato estis provincestro de Judujo, kaj Herodo estis tetrarĥo de Galileo, kaj lia frato Filipo tetrarĥo de la regiono Iturea kaj Traĥonitis, kaj Lisanio tetrarĥo de Abilene,
2 dum la ĉefpastreco de Anas kaj Kajafas, venis la vorto de Dio al Johano, filo de Zeĥarja, en la dezerto.
3 Kaj li venis en la tutan regionon ĉirkaŭ Jordan, predikante la bapton de pento por la pardonado de pekoj,
4 kiel estas skribite en la libro de la vortoj de la profeto Jesaja: Voĉo de krianto en la dezerto: Pretigu la vojon de la Eternulo, Rektigu Liajn irejojn.
5 Ĉiu valo leviĝos, Kaj ĉiu monto kaj monteto malaltiĝos, Kaj la malebenaĵo fariĝos ebenaĵo, Kaj la malglataj vojoj glatiĝos;
6 Kaj ĉiu karno vidos la savon de Dio.
7 Li do diris al la homamasoj, kiuj eliris, por esti baptitaj de li:Ho vipuridoj! kiu vin avertis forkuri de la venonta kolero?
8 Donu do fruktojn taŭgajn por pento. Kaj ne komencu diri en vi:Ni havas Abrahamon kiel patron; ĉar mi diras al vi, ke Dio povas el ĉi tiuj ŝtonoj starigi idojn al Abraham.
9 Kaj la hakilo jam kuŝas ĉe la radiko de la arboj; tial ĉiu arbo, kiu ne donas bonan frukton, estas dehakata, kaj ĵetata en fajron.
10 Kaj la homamasoj lin demandis, dirante:Kion do ni faru?
11 Kaj responde li diris al ili:Kiu havas du tunikojn, tiu donu al la nehavanto; kaj kiu havas manĝaĵon, tiu faru tiel same.
12 Venis ankaŭ impostistoj, por esti baptitaj, kaj ili diris al li:Majstro, kion ni faru?
13 Kaj li diris al ili:Ne postulu pli multe, ol estas ordonite.
14 Kaj ankaŭ soldatoj lin demandis, dirante:Kaj kion ni faru? Kaj li diris al ili:Ne perfortu iun, nek maljuste ion postulu, kaj estu kontentaj je via salajro.
15 Kaj kiam la popolo atendis, kaj ĉiuj diskutis en siaj koroj pri Johano, ĉu eble li estas la Kristo,
16 Johano respondis al ĉiuj, dirante:Mi ja vin baptas per akvo, sed venas tiu, kiu estas pli potenca ol mi; la rimenon de liaj ŝuoj mi ne estas inda malligi; li vin baptos per la Sankta Spirito kaj per fajro;
17 lia ventumilo estas en lia mano, por ke li elpurigu sian draŝejon, kaj kolektu la tritikon en sian grenejon; sed la grenventumaĵon li bruligos per fajro neestingebla.
18 Kaj per multaj aliaj konsiloj li evangeliis al la popolo.
19 Sed Herodo, la tetrarĥo, riproĉite de li pri Herodias, la edzino de lia frato, kaj pri ĉiuj malbonaĵoj, kiujn Herodo faris,
20 aldonis al ĉio ankaŭ ĉi tion, ke li enŝlosis Johanon en malliberejo.
21 Kaj kiam la tuta popolo estis baptata, Jesuo ankaŭ estis baptita, kaj dum li preĝis, la ĉielo malfermiĝis,
22 kaj la Sankta Spirito malsupreniris sur lin en korpa aspekto kiel kolombo; kaj venis voĉo el la ĉielo:Vi estas Mia Filo, la amata; en vi Mi havas plezuron.
23 Kaj Jesuo mem, komencante, havis ĉirkaŭ tridek jarojn, estante filo (kiel oni supozis) de Jozef, de Eli,
24 de Mattat, de Levi, de Melĥi, de Janaj, de Jozef,
25 de Matatias, de Amos, de Naĥum, de Esli, de Nagaj,
26 de Maat, de Matatias, de Semein, de Jozef, de Joda,
27 de Joĥanan, de Resa, de Zerubabel, de Ŝealtiel, de Neri,
28 de Melĥi, de Adi, de Kosam, de Elmodam, de Er,
29 de Jesu, de Eliezer, de Jorim, de Mattat, de Levi,
30 de Simeon, de Jehuda, de Jozef, de Jonam, de Eljakim,
31 de Melea, de Mena, de Matata, de Natan, de David,
32 de Jiŝaj, de Obed, de Boaz, de Salma, de Naĥŝon,
33 de Aminadab, de Ram, de Ĥecron, de Perec, de Jehuda,
34 de Jakob, de Isaak, de Abraham, de Teraĥ, de Naĥor,
35 de Serug, de Reu, de Peleg, de Eber, de Ŝelaĥ,
36 de Kenan, de Arpaĥŝad, de Ŝem, de Noa, de Lemeĥ,
37 de Metuŝelaĥ, de Ĥanoĥ, de Jared, de Mahalalel, de Kenan,
38 de Enoŝ, de Set, de Adam, de Dio.