1 Kaj jen estas la beno, per kiu benis Moseo, la Dia homo, la Izraelidojn antaŭ sia morto.
2 Li diris: La Eternulo venis de Sinaj Kaj eklumis al ili de Seir; Li ekbrilis de la monto Paran Kaj venis el milmiloj da sanktuloj; Ĉe Lia dekstra flanko estas fajro de leĝo por ili.
3 Vere Li amas la popolojn; Ĉiuj Liaj sanktuloj estas en Via mano; Kaj ili falis antaŭ Viaj piedoj, Por aŭskulti Viajn vortojn.
4 Instruon transdonis al ni Moseo, Heredaĵon por la komunumo de Jakob.
5 Kaj li fariĝis reĝo en Jeŝurun, Kiam kunvenis la ĉefoj de la popolo, Kune la triboj de Izrael.
6 Vivu Ruben, kaj li ne mortu; Kaj liaj viroj ne estu malmultaj.
7 Kaj ĉi tion pri Jehuda li diris: Aŭdu, ho Eternulo, la voĉon de Jehuda, Kaj alkonduku lin al lia popolo; Per siaj manoj li sin defendos, Kaj Vi estu helpanto kontraŭ liaj malamikoj.
8 Kaj pri Levi li diris: Viaj signoj de lumo kaj de justo estu por Via sankta viro, Kiun Vi elprovis en Masa, Kun kiu Vi malpacis ĉe la Akvo de Malpaco;
9 Kiu diras pri sia patro kaj pri sia patrino: Mi ne vidis ilin; Kiu ne rekonis siajn fratojn Kaj ne konis siajn filojn: Ĉar ili observis Viajn dirojn Kaj gardis Vian interligon;
10 Ili instruu Viajn leĝojn al Jakob Kaj Vian instruon al Izrael; Ili metu incenson antaŭ Vian vizaĝon, Kaj bruloferojn sur Vian altaron.
11 Benu, ho Eternulo, lian forton, Kaj favoru la faron de liaj manoj; Frapu la lumbon de tiuj, kiuj leviĝas kontraŭ lin, Kaj de liaj malamantoj, ke ili ne povu releviĝi.
12 Pri Benjamen li diris: La amato de la Eternulo loĝos sendanĝere ĉe Li; Li protektas lin ĉiutage, Kaj inter Liaj brakoj li ripozas.
13 Kaj pri Jozef li diris: Benita de la Eternulo estas lia tero, Per donoj de la ĉielo, per roso, Kaj per la profundaĵo, kuŝanta malsupre,
14 Kaj per donoj, produktataj de la suno, Kaj per donoj, kiujn eligas la lunoj,
15 Kaj per la plejbonaĵoj de la antikvaj montoj, Kaj per la donoj de la eternaj montetoj,
16 Kaj per la donoj de la tero kaj de ĝia abundeco. Kaj la favoro de Tiu, kiu aperis en la arbetaĵo, Venu sur la kapon de Jozef Kaj sur la verton de la elektito inter liaj fratoj.
17 Lia unuenaskita bovido estas belega, Kaj liaj kornoj estas kiel kornoj de bubalo; Per ili li kornobatos ĉiujn popolojn kune ĝis la randoj de la tero. Tio estas la dekmiloj de Efraim, Tio estas la miloj de Manase.
18 Kaj pri Zebulun li diris: Ĝoju, Zebulun, ĉe via eliro; Kaj Isaĥar, en viaj tendoj.
19 La popolojn ili vokas sur la monton; Tie ili oferbuĉas oferojn de justeco; Ĉar ili nutras sin per la riĉaĵo de la maro, Kaj per trezoroj, kaŝitaj en la sablo.
20 Kaj pri Gad li diris: Benata estu la disvastiganto de Gad; Kiel leono li kuŝas, Kaj li disŝiras brakon kune kun la verto.
21 Li elrigardis al si komencaĵon, Ĉar tie la leĝdonanto destinis por li parton; Kaj li venis kun la ĉefoj de la popolo, Plenumis la justecon de la Eternulo Kaj Liajn decidojn pri Izrael.
22 Kaj pri Dan li diris: Dan estas juna leono, Kiu elsaltas el Baŝan.
23 Kaj pri Naftali li diris: Naftali estas sata de favoro Kaj plena de beno de la Eternulo; Okcidenton kaj sudon li posedu.
24 Kaj pri Aŝer li diris: Benita inter la filoj estas Aŝer; Li estu amata de siaj fratoj, Kaj li trempu en oleo sian piedon;
25 Fero kaj kupro estu viaj rigliloj; Kaj dum via tuta vivo daŭru via bonstato.
26 Ne ekzistas simila al Dio, ho Jeŝurun, Kiu sidas en la ĉielo por via helpo, En Sia majesto en la nuboj.
27 La Dio antikva estas loĝejo, Kaj malsupre estas brakoj eternaj. Kaj Li forpelis de antaŭ vi la malamikon, Kaj diris:Ekstermu.
28 Kaj Izrael loĝas sendanĝere, sola; La fonto de Jakob estas sur tero de greno kaj mosto, Kaj lia ĉielo gutigas roson.
29 Feliĉa vi estas, ho Izrael! Kiu estas simila al vi, popolo helpata de la Eternulo, La ŝildo de via helpo kaj la glavo de via gloro? Flatos vin viaj malamikoj, Kaj vi paŝados sur iliaj altaĵoj.
1 And this is the blessing, wherewith Moses the man of God blessed the children of Israel before his death. 2 And he said,
Jehovah came from Sinai,
And rose from Seir unto them;
He shined forth from mount Paran,
And he came from the ten thousands of holy ones:
At his right hand was a fiery law for them.
3 Yea, he loveth the people;
All his saints are in thy hand:
And they sat down at thy feet;
Every one shall receive of thy words.
4 Moses commanded us a law,
An inheritance for the assembly of Jacob.
5 And he was king in Jeshurun,
When the heads of the people were gathered,
All the tribes of Israel together.
6 Let Reuben live, and not die;
Nor let his men be few.
7 And this is the blessing of Judah: and he said,
Hear, Jehovah, the voice of Judah,
And bring him in unto his people.
With his hands he contended for himself;
And thou shalt be a help against his adversaries.
8 And of Levi he said,
Thy Thummim and thy Urim are with thy godly one,
Whom thou didst prove at Massah,
With whom thou didst strive at the waters of Meribah;
9 Who said of his father, and of his mother, I have not seen him;
Neither did he acknowledge his brethren,
Nor knew he his own children:
For they have observed thy word,
And keep thy covenant.
10 They shall teach Jacob thine ordinances,
And Israel thy law:
They shall put incense before thee,
And whole burnt-offering upon thine altar.
11 Bless, Jehovah, his substance,
And accept the work of his hands:
Smite through the loins of them that rise up against him,
And of them that hate him, that they rise not again.
12 Of Benjamin he said,
The beloved of Jehovah shall dwell in safety by him;
He covereth him all the day long,
And he dwelleth between his shoulders.
13 And of Joseph he said,
Blessed of Jehovah be his land,
For the precious things of heaven, for the dew,
And for the deep that coucheth beneath,
14 And for the precious things of the fruits of the sun,
And for the precious things of the growth of the moons,
15 And for the chief things of the ancient mountains,
And for the precious things of the everlasting hills,
16 And for the precious things of the earth and the fulness thereof,
And the good will of him that dwelt in the bush.
Let the blessing come upon the head of Joseph,
And upon the crown of the head of him that was separate from his brethren.
17 The firstling of his herd, majesty is his;
And his horns are the horns of the wild-ox:
With them he shall push the peoples all of them, even the ends of the earth:
And they are the ten thousands of Ephraim,
And they are the thousands of Manasseh.
18 And of Zebulun he said,
Rejoice, Zebulun, in thy going out;
And, Issachar, in thy tents.
19 They shall call the peoples unto the mountain;
There shall they offer sacrifices of righteousness:
For they shall suck the abundance of the seas,
And the hidden treasures of the sand.
20 And of Gad he said,
Blessed be he that enlargeth Gad:
He dwelleth as a lioness,
And teareth the arm, yea, the crown of the head.
21 And he provided the first part for himself,
For there was the lawgiver’s portion reserved;
And he came with the heads of the people;
He executed the righteousness of Jehovah,
And his ordinances with Israel.
22 And of Dan he said,
Dan is a lion’s whelp,
That leapeth forth from Bashan.
23 And of Naphtali he said,
O Naphtali, satisfied with favor,
And full with the blessing of Jehovah,
Possess thou the west and the south.
24 And of Asher he said,
Blessed be Asher with children;
Let him be acceptable unto his brethren,
And let him dip his foot in oil.
25 Thy bars shall be iron and brass;
And as thy days, so shall thy strength be.
26 There is none like unto God, O Jeshurun,
Who rideth upon the heavens for thy help,
And in his excellency on the skies.
27 The eternal God is thy dwelling-place,
And underneath are the everlasting arms.
And he thrust out the enemy from before thee,
And said, Destroy.
28 And Israel dwelleth in safety,
The fountain of Jacob alone,
In a land of grain and new wine;
Yea, his heavens drop down dew.
29 Happy art thou, O Israel:
Who is like unto thee, a people saved by Jehovah,
The shield of thy help,
And the sword of thy excellency!
And thine enemies shall submit themselves unto thee;
And thou shalt tread upon their high places.