1 Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

2 Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

3 kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

4 Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

5 Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

6 Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

7 Mi pensis:La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

8 Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

9 Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

10 Tial mi diras:Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

11 Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

12 Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

13 Ne diru:Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

14 Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

15 Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

16 Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

17 Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

18 Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

19 Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

20 Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

21 Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

22 Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.

1 Böylece bu üç kişi Eyüpe yanıt vermekten vaz geçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi.

2 Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüpe çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrıdan haklı görüyordu.

3 Elihu Eyüpün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüpü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı.

4 Elihu Eyüple konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü.

5 Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi. ‹‹Tanrıyı››.

6 Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: ‹‹Ben yaşça küçüğüm, sizse yaşlısınız. 2 Bu yüzden çekindim, bildiğimi söylemekten korktum.

7 ‹Çok gün görenler konuşsun› dedim, 2 ‹Çok yıl yaşayanlar bilgeliği öğretsin.›

8 Oysa insana ruh, 2 Her Şeye Gücü Yetenin soluğu akıl verir.

9 Akıl yaşta değil baştadır. 2 Adaleti anlamak yaşa bakmaz.

10 ‹‹Bu yüzden, ‹Beni dinleyin› diyorum, 2 Ben de bildiğimi söyleyeyim.

11 Siz konuşurken ben bekledim, 2 Siz ne diyeceğinizi araştırırken 2 Düşüncelerinizi dinledim.

12 Bütün dikkatimi size çevirdim. 2 Ama hiçbiriniz Eyüpün haksızlığını kanıtlayamadı, 2 Onun söylediklerine karşılık veremedi.

13 ‹Biz bilgeliğe eriştik, 2 Bırakın Tanrı onu haksız çıkarsın, insan değil› demeyin.

14 Ama Eyüpün sözlerinin hedefi ben değildim, 2 Bu yüzden onu sizin sözlerinizle yanıtlamayacağım.

15 ‹‹Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, 2 Söyleyecek şeyleri kalmadı.

16 Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, 2 Duruyor, yanıt vermiyorlar diye?

17 Benim de söyleyecek sözüm var, 2 Ben de bildiğimi söyleyeceğim.

18 Çünkü içim dolu, 2 İçimdeki ruh beni zorluyor.

19 İçim açılmamış şarap gibi, 2 Yeni şarap tulumları gibi patlamak üzere.

20 Konuşup rahatlamalıyım, 2 Ağzımı açıp yanıtlamalıyım.

21 Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, 2 Kimseye yaltaklanmayacağım.

22 Çünkü yaltaklanmayı bilsem, 2 Yaratıcım beni hemen yok ederdi.