1 Mia filo! se vi garantiis por via proksimulo Kaj donis vian manon por aliulo,

2 Tiam vi enretiĝis per la vortoj de via buŝo, Kaptiĝis per la vortoj de via buŝo.

3 Tiam, mia filo, agu tiel kaj saviĝu, Ĉar vi falis en la mano de via proksimulo: Iru, vigliĝu, kaj petegu vian proksimulon;

4 Ne lasu viajn okulojn dormi Kaj viajn palpebrojn dormeti;

5 Savu vin, kiel gazelo, el la mano, Kaj kiel birdo el la mano de la birdokaptisto.

6 Iru al la formiko, vi maldiligentulo; Rigardu ĝian agadon, kaj saĝiĝu.

7 Kvankam ĝi ne havas estron, Nek kontrolanton, nek reganton,

8 Ĝi pretigas en la somero sian panon, Ĝi kolektas dum la rikolto sian manĝon.

9 Ĝis kiam, maldiligentulo, vi kuŝos? Kiam vi leviĝos de via dormo?

10 Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;

11 Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.

12 Homo sentaŭga, homo malbonfarema, Iras kun buŝo malica,

13 Donas signojn per la okuloj, aludas per siaj piedoj, Komprenigas per siaj fingroj;

14 Perverseco estas en lia koro, li intencas malbonon; En ĉiu tempo li semas malpacon.

15 Tial subite venos lia pereo; Li estos rompita subite, kaj neniu lin sanigos.

16 Jen estas ses aferoj, kiujn la Eternulo malamas, Kaj sep, kiujn Li abomenegas.

17 Arogantaj okuloj, mensogema lango, Kaj manoj, kiuj verŝas senkulpan sangon,

18 Koro, kiu preparas malbonfarajn intencojn, Piedoj, kiuj rapidas kuri al malbono,

19 Falsa atestanto, kiu elspiras mensogojn; Kaj tiu, kiu semas malpacon inter fratoj.

20 Konservu, mia filo, la ordonon de via patro, Kaj ne forĵetu la instruon de via patrino.

21 Ligu ilin por ĉiam al via koro, Volvu ilin sur vian kolon.

22 Kiam vi iros, ili gvidos vin; Kiam vi kuŝiĝos, ili vin gardos; Kaj kiam vi vekiĝos, ili parolos kun vi.

23 Ĉar moralordono estas lumingo, kaj instruo estas lumo, Kaj edifaj predikoj estas vojo de vivo,

24 Por gardi vin kontraŭ malbona virino, Kontraŭ glata lango de fremdulino.

25 Ne deziregu en via koro ŝian belecon, Kaj ne kaptiĝu per ŝiaj palpebroj.

26 Ĉar la kosto de publikulino estas nur unu pano; Sed fremda edzino forkaptas la grandvaloran animon.

27 Ĉu iu povas teni fajron en sia sino tiel, Ke liaj vestoj ne brulu?

28 Ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, Ne bruligante siajn piedojn?

29 Tiel ankaŭ estas kun tiu, kiu venas al la edzino de sia proksimulo; Neniu, kiu ŝin ektuŝas, restas sen puno.

30 Oni ne faras grandan honton al ŝtelanto, Se li ŝtelas por sin satigi, kiam li malsatas;

31 Kaj kiam oni lin kaptas, li pagas sepoble; La tutan havon de sia domo li fordonas.

32 Sed kiu adultas kun virino, tiu estas sensaĝa; Tiu, kiu faras tion, pereigas sian animon;

33 Batojn kaj malhonoron li ricevas, Kaj lia honto ne elviŝiĝas;

34 Ĉar furiozas la ĵaluzo de la edzo; Kaj li ne indulgas en la tempo de la venĝo.

35 Li rigardas nenian kompenson, Kaj li ne akceptas, se vi volas eĉ multe donaci.

1 Oğlum, eğer birine kefil oldunsa, 2 Onun borcunu yüklendinse,

2 Düştünse tuzağa kendi sözlerinle, 2 Ağzının sözleriyle yakalandınsa,

3 O kişinin eline düştün demektir. 2 Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar: 2 Git, yere kapan onun önünde, 2 Ona yalvar yakar.

4 Gözlerine uyku girmesin, 2 Ağırlaşmasın göz kapakların.

5 Avcının elinden ceylan gibi, 2 Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.

6 Ey tembel kişi, git, karıncalara bak, 2 Onların yaşamından bilgelik öğren.

7 Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,

8 Yazın erzaklarını biriktirirler, 2 Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.

9 Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi? 2 Ne zaman kalkacaksın uykundan?

10 ‹‹Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, 2 Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım›› demeye kalmadan,

11 Yokluk bir haydut gibi, 2 Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.

12 Ağzında yalanla dolaşan kişi, 2 Soysuz ve fesatçıdır.

13 Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu, 2 El kol hareketleri yapar,

14 Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar, 2 Çekişmeler yaratır durmadan.

15 Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak, 2 Birdenbire çaresizce yok olacak.

16 RABbin nefret ettiği altı şey, 2 İğrendiği yedi şey vardır:

17 Gururlu gözler, 2 Yalancı dil, 2 Suçsuz kanı döken eller,

18 Düzenbaz yürek, 2 Kötülüğe seğirten ayaklar,

19 Yalan soluyan yalancı tanık 2 Ve kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.

20 Oğlum, babanın buyruklarına uy, 2 Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

21 Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun, 2 Tak onları boynuna.

22 Yolunda sana rehber olacak, 2 Seni koruyacaklar yattığın zaman; 2 Söyleşecekler seninle uyandığında.

23 Bu buyruklar sana çıra, 2 Öğretilenler ışıktır. 2 Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.

24 Seni kötü kadından, 2 Başka birinin karısının yaltaklanan dilinden 2 Koruyacak olan bunlardır.

25 Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın, 2 Bakışları seni tutsak etmesin.

26 Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır, 2 Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur. kalır›› ya da ‹‹Çünkü fahişenin ücreti ancak bir somun ekmektir››.

27 İnsan koynuna ateş alır da, 2 Giysisi yanmaz mı?

28 Korlar üzerinde yürür de, 2 Ayakları kavrulmaz mı?

29 Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur. 2 Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.

30 Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa, 2 Kimse onu hor görmez.

31 Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda; 2 Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.

32 Zina eden adam sağduyudan yoksundur. 2 Yaptıklarıyla kendini yok eder.

33 Payına düşen dayak ve onursuzluktur, 2 Asla kurtulamaz utançtan.

34 Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır, 2 Öç alırken acımasız olur.

35 Hiçbir fidye kabul etmez, 2 Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.