1 De David. Juĝu min, ho Eternulo, ĉar mi iris en sincereco kaj la Eternulon mi fidis; Mi ne ŝanceliĝos.
2 Esploru min, ho Eternulo, kaj elprovu min; Refandu mian internaĵon kaj mian koron.
3 Ĉar Via favorkoreco estas antaŭ miaj okuloj; Kaj mi marŝas en Via vero.
4 Mi ne sidas kun homoj malveremaj, Kaj kun falsemuloj mi ne iros.
5 Mi malamas societon de malbonfarantoj, Kaj kun malpiuloj mi ne sidos.
6 Mi lavas miajn manojn per senkulpeco; Kaj mi moviĝas ĉirkaŭ Via altaro, ho Eternulo,
7 Por aŭdigi laŭte gloradon Kaj famigi ĉiujn Viajn miraklojn.
8 Ho Eternulo, mi amas la ejon de Via domo, Kaj la lokon, en kiu loĝas Via gloro.
9 Ne pereigu mian animon kune kun la pekuloj, Nek mian vivon kun la sangaviduloj,
10 En kies manoj estas krimo Kaj kies dekstra mano estas plena de subaĉetaj donacoj.
11 Kaj mi iras en senkulpeco; Liberigu min kaj korfavoru min.
12 Mia piedo staras sur ebena loko; En kunvenoj mi benos la Eternulon.
1 Av David. Hjelp mig til min rett, Herre! for jeg har vandret i min uskyld, og på Herren stoler jeg uten å vakle.
2 Prøv mig, Herre, og gransk mig, ransak mine nyrer og mitt hjerte!
3 For din miskunnhet er for mine øine, og jeg vandrer i din trofasthet.
4 Jeg sitter ikke hos løgnere og kommer ikke sammen med listige folk.
5 Jeg hater de ondes forsamling og sitter ikke hos de ugudelige.
6 Jeg tvetter mine hender i uskyld og vil gjerne ferdes om ditt alter, Herre,
7 for å synge med lovsangs røst og fortelle alle dine undergjerninger.
8 Herre, jeg elsker ditt huses bolig, det sted hvor din herlighet bor.
9 Rykk ikke min sjel bort med syndere eller mitt liv med blodgjerrige menn,
10 som har skam i sine hender og sin høire hånd full av bestikkelse!
11 Men jeg vandrer i min uskyld; forløs mig og vær mig nådig!
12 Min fot står på jevn jord; i forsamlingene skal jeg love Herren.