1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
1 Louez l'Eternel; car c'est une chose bonne de psalmodier à notre Dieu, car c'est une chose agréable; [et] la louange en est bienséante.
2 L'Eternel est celui qui bâtit Jérusalem ; il rassemblera ceux d'Israël qui sont dispersés çà et là.
3 Il guérit ceux qui sont brisés de cœur, et il bande leurs plaies.
4 Il compte le nombre des étoiles; il les appelle toutes par leur nom.
5 Notre Seigneur est grand et d'une grande puissance, son intelligence est incompréhensible.
6 L'Eternel maintient les débonnaires, [mais] il abaisse les méchants jusqu’en terre.
7 Chantez à l'Eternel avec action de grâces, vous entre-répondant les uns aux autres; psalmodiez avec la harpe à notre Dieu;
8 Qui couvre de nuées les cieux; qui apprête la pluie pour la terre; qui fait produire le foin aux montagnes;
9 Qui donne la pâture au bétail, et aux petits du corbeau, qui crient.
10 Il ne prend point de plaisir en la force du cheval; il ne fait point cas des jambières de l'homme.
11 L'Eternel met son affection en ceux qui le craignent, en ceux qui s'attendent à sa bonté.
12 Jérusalem, loue l'Eternel; Sion, loue ton Dieu.
13 Car il a renforcé les barres de tes portes; il a béni tes enfants au milieu de toi.
14 C'est lui qui rend paisibles tes contrées, et qui te rassasie de la mœlle du froment.
15 C'est lui qui envoie sa parole sur la terre, [et] sa parole court avec beaucoup de vitesse.
16 C'est lui qui donne la neige comme [des flocons] de laine, et qui répand la bruine comme de la cendre.
17 C'est lui qui jette sa glace comme par morceaux; et qui est-ce qui pourra durer devant sa froidure?
18 Il envoie sa parole, et les fait fondre; il fait souffler son vent, [et] les eaux s'écoulent.
19 Il déclare ses paroles à Jacob, et ses statuts et ses ordonnances à Israël.
20 Il n'a pas fait ainsi à toutes les nations, c'est pourquoi elles ne connaissent point ses ordonnances. Louez l'Eternel.