1 En tiu tempo malsaniĝis Abija, filo de Jerobeam.
2 Kaj Jerobeam diris al sia edzino:Leviĝu kaj aliaspektiĝu, por ke oni ne sciu, ke vi estas edzino de Jerobeam, kaj iru en Ŝilon; tie troviĝas la profeto Aĥija, kiu antaŭdiris al mi, ke mi estos reĝo super ĉi tiu popolo.
3 Kaj prenu en vian manon dek panojn kaj biskvitojn kaj kruĉon da mielo, kaj iru al li; li diros al vi, kio estos al la knabo.
4 Kaj la edzino de Jerobeam tiel faris; ŝi leviĝis kaj iris en Ŝilon kaj venis en la domon de Aĥija. Aĥija ne povis vidi, ĉar liaj okuloj ĉesis funkcii pro maljuneco.
5 Sed la Eternulo diris al Aĥija:Jen la edzino de Jerobeam iras, por demandi vin pri sia filo, ĉar li estas malsana; tiel kaj tiel diru al ŝi; kiam ŝi venos, ŝi prezentos sin kiel alian personon.
6 Kaj kiam Aĥija ekaŭdis la sonadon de ŝiaj piedoj, kiam ŝi eniris en la pordon, li diris:Eniru, edzino de Jerobeam; por kio vi prezentas vin kiel alian personon? mi estas sendita al vi kun sciigo premanta.
7 Iru, diru al Jerobeam:Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael:Ĉar Mi altigis vin el inter la popolo kaj faris vin princo super Mia popolo Izrael,
8 kaj Mi forŝiris la regnon de la domo de David kaj donis ĝin al vi; sed vi ne estis kiel Mia servanto David, kiu observis Miajn ordonojn kaj sekvis Min per sia tuta koro, farante nur tion, kio plaĉas al Mi;
9 kaj vi agis pli malbone, ol ĉiuj, kiuj estis antaŭ vi, kaj vi iris kaj faris al vi aliajn diojn kaj idolojn, por kolerigi Min, kaj Min vi ĵetis malantaŭ vian dorson:
10 tial Mi venigos malbonon sur la domon de Jerobeam, kaj Mi ekstermos ĉe Jerobeam ĉiun virseksulon, malliberulon kaj liberulon en Izrael, kaj Mi elbalaos la domon de Jerobeam, kiel on elbalaas malpuraĵon, ĉion ĝis la fino.
11 Kiu mortos ĉe Jerobeam en la urbo, tiun formanĝos la hundoj, kaj kiu mortos sur la kampo, tiun formanĝos la birdoj de la ĉielo; ĉar la Eternulo tion diris.
12 Kaj vi leviĝu, iru al via domo; kiam via piedo eniros en la urbon, la infano mortos.
13 Kaj priploros lin ĉiuj Izraelidoj kaj enterigos lin; ĉar li sola ĉe Jerobeam iros en tombon, ĉar en li el la tuta domo de Jerobeam troviĝis io bona koncerne la Eternulon, Dion de Izrael.
14 Kaj la Eternulo starigos al Si super Izrael reĝon, kiu ekstermos la domon de Jerobeam en tiu tago kaj baldaŭ.
15 Kaj la Eternulo frapos Izraelon, similigante lin al kano, kiu ŝanceliĝas en la akvo, kaj Li elŝiros la Izraelidojn el tiu bona tero, kiun Li donis al iliaj patroj, kaj Li disblovos ilin trans la Riveron pro tio, ke ili faris siajn sanktajn stangojn, kolerigante la Eternulon.
16 Kaj Li transdonos Izraelon pro la pekoj de Jerobeam, per kiuj li pekis kaj per kiuj li pekigis Izraelon.
17 Kaj leviĝis la edzino de Jerobeam kaj foriris kaj venis en Tircan. Apenaŭ ŝi paŝis sur la sojlon de la domo, la knabo mortis.
18 Kaj oni enterigis lin, kaj ĉiuj Izraelidoj priploris lin, konforme al la vorto de la Eternulo, kiun Li diris per Sia servanto, la profeto Aĥija.
19 La cetera historio de Jerobeam, kiel li militis kaj kiel li reĝis, estas priskribita en la libro de kroniko de la reĝoj de Izrael.
20 La tempo, dum kiu reĝis Jerobeam, estis dudek du jaroj. Kaj li ekdormis kun siaj patroj. Kaj anstataŭ li ekreĝis lia filo Nadab.
21 Reĥabeam, filo de Salomono, reĝis en Judujo. La aĝon de kvardek unu jaroj havis Reĥabeam, kiam li fariĝis reĝo; kaj dek sep jarojn li reĝis en Jerusalem, la urbo, kiun la Eternulo elektis inter ĉiuj triboj de Izrael, por estigi tie Sian nomon. La nomo de lia patrino estis Naama, la Amonidino.
22 Kaj la Judoj faris malbonon antaŭ la okuloj de la Eternulo, kaj incitis Lin pli ol ĉio, kion faris iliaj patroj per siaj pekoj, kiujn ili pekis.
23 Kaj ankaŭ ili konstruis al si altaĵojn, statuojn, kaj sanktajn stangojn sur ĉiu alta monteto kaj sub ĉiu branĉoriĉa arbo.
24 Ankaŭ malĉastistoj estis en la lando; ili faris ĉiujn abomenindaĵojn de la popoloj, kiujn la Eternulo forpelis antaŭ la Izraelidoj.
25 En la kvina jaro de la reĝo Reĥabeam iris Ŝiŝak, reĝo de Egiptujo, kontraŭ Jerusalemon.
26 Kaj li forprenis la trezorojn de la domo de la Eternulo kaj la trezorojn de la reĝa domo, ĉion li prenis; li prenis ankaŭ ĉiujn orajn ŝildojn, kiujn faris Salomono.
27 Kaj la reĝo Reĥabeam faris anstataŭ ili ŝildojn kuprajn, kaj transdonis ilin en la manojn de la estroj de korpogardistoj, kiuj gardadis la enirejon de la reĝa domo.
28 Kaj ĉiufoje, kiam la reĝo iris en la domon de la Eternulo, la korpogardistoj ilin portis, kaj poste returne portis ilin en la ĉambron de la korpogardistoj.
29 La cetera historio de Reĥabeam, kaj ĉio, kion li faris, estas priskribitaj en la libro de kroniko de la reĝoj de Judujo.
30 Kaj inter Reĥabeam kaj Jerobeam estis milito dum ilia tuta vivo.
31 Kaj Reĥabeam ekdormis kun siaj patroj, kaj oni enterigis lin kun liaj patroj en la urbo de David. La nomo de lia patrino estis Naama, Amonidino. Kaj anstataŭ li ekreĝis lia filo Abijam.
1 Naquele tempo adoeceu Abias, filho de Jeroboão.
2 Disse Jeroboão a sua mulher: Levanta-te e disfarça-te para que não conheçam que és mulher de Jeroboão; e vai-te a Silo. Eis que lá está o profeta Aías, que a meu respeito falou que eu reinaria sobre este povo.
3 Leva contigo dez pães, e bolos, e uma botija de mel, e vai ter com ele, que te declarará o que há de acontecer a este menino.
4 A mulher de Jeroboão assim fez; levantou-se, foi a Silo e chegou à casa de Aías. Aías não podia ver, porque os olhos já se lhe tinham obscurecido por causa da sua muita idade.
5 Disse, porém, Jeová a Aías: Eis que vem a mulher de Jeroboão a consultar-te sobre seu filho, que está doente. Assim e assim lhe falarás, porque, quando ela entrar, há de fingir-se outra.
6 Ouvindo Aías o som de seus pés, ao entrar ela pela porta, disse: Entra mulher de Jeroboão; porque finges tu ser outra? pois eu sou enviado para te dar uma dura nova.
7 Vai, e dize a Jeroboão: Assim diz Jeová, Deus de Israel: Porquanto te exaltei do meio do povo, e te constituí príncipe sobre o meu povo de Israel,
8 e da casa de Davi tirei o reino, e to dei a ti: contudo não tens sido como o meu servo Davi, que guardou os meus mandamentos, e que me seguiu de todo o seu coração, fazendo o que era reto aos meus olhos;
9 mas tens praticado maiores males do que os que foram antes de ti, e foste e fabricaste para ti outros deuses e imagens de fundição, para me provocares à ira, e a mim me lançaste para trás das costas:
10 portanto eis que trarei o mal sobre a casa de Jeroboão e lhe exterminarei todo o homem, escravo ou livre, em Israel, e de todo varrerei a casa de Jeroboão, como se costuma varrer o esterco, até não ficar vestígio.
11 Quem morrer a Jeroboão na cidade, comê-lo-ão os cães; e quem lhe morrer no campo, comê-lo-ão as aves do céu: pois Jeová o disse.
12 Tu levanta-te, e vai para tua casa; e ao entrarem os teus pés na cidade, morrerá o menino.
13 Todo o Israel o chorará, e o sepultará, porque ele é o único da casa de Jeroboão que entrará na sepultura. Pois dos da casa de Jeroboão nele se achou alguma cousa boa para com Jeová, Deus de Israel.
14 Também Jeová suscitará para si um rei sobre Israel, que há de exterminar a casa de Jeroboão nesse dia: mas que digo eu? há de ser já.
15 Pois Jeová ferirá a Israel, fazendo-o tal como uma cana que se agita nas águas; e desarraigará a Israel desta boa terra, que deu aos seus pais, e os espalhará além do Rio, porque fizeram os seus Aserins, provocando Jeová à ira.
16 Entregará a Israel nas mãos dos seus inimigos por causa dos pecados de Jeroboão, que pecou, e fez pecar a Israel.
17 Levantou-se a mulher de Jeroboão, foi e veio para Tirza; e ao chegar ela ao limiar da casa, morreu o menino.
18 Todo o Israel o sepultou, e o chorou, conforme a palavra que Jeová falou por intermédio do profeta Aías, seu servo.
19 O restante dos atos de Jeroboão, como fazia guerras, e como reinava, eis que está escrito no livro das crônicas dos reis de Israel.
20 Os dias que reinou Jeroboão, foram vinte e dois anos. Adormeceu com seus pais, e em seu lugar reinou seu filho Nadabe.
21 Roboão, filho de Salomão, reinou em Judá. Roboão tinha quarenta e um anos de idade, quando começou a reinar, e reinou dezessete anos em Jerusalém, cidade que Jeová escolhera dentre todas as tribos de Israel, para nela pôr o seu nome. Era o nome de sua mãe Naamá amonita.
22 Judá fez o mal à vista de Jeová; e com os pecados que cometeram provocaram-no a zelos muito mais do que tinham feito seus pais.
23 Pois também edificaram para si altos, colunas e Aserins em cima de todos os elevados outeiros, e debaixo de todas as árvores verdes;
24 e havia também sodomitas na terra: fizeram conforme todas as abominações das gentes que expulsou Jeová diante dos filhos de Israel.
25 No quinto ano do rei Roboão subiu contra Jerusalém Sisaque, rei do Egito.
26 Levou os tesouros da casa de Jeová e os tesouros da casa do rei; levou tudo. Também levou todos os escudos de ouro, que Salomão tinha feito.
27 Em lugar destes fez Roboão escudos de bronze, e os entregou nas mãos dos capitães da guarda, que guardavam a porta da casa do rei.
28 Todas as vezes que entrava o rei na casa de Jeová, os da guarda levavam os escudos, e os tornavam a por na câmara da guarda.
29 Ora, o restante dos atos de Roboão, e tudo o que ele fez, não estão, porventura, escritos no livro das crônicas dos reis de Judá?
30 Houve guerra sempre entre Roboão e Jeroboão.
31 Roboão adormeceu com seus pais, e com eles foi sepultado na cidade de Davi. O nome de sua mãe era Naamá amonita. Em seu lugar reinou seu filho Abião.