1 Kiam Mordeĥaj eksciis ĉion, kio fariĝis, tiam Mordeĥaj disŝiris siajn vestojn, metis sur sin sakaĵon kaj cindron, eliris en la mezon de la urbo, kaj kriis per laŭta kaj maldolĉa voĉo.

2 Kaj li venis ĝis antaŭ la pordego de la reĝo, ĉar estis malpermesite eniri en sakaĵo en la pordegon de la reĝo.

3 Kaj en ĉiu lando, sur ĉiu loko, kien venis la ordono de la reĝo kaj lia dekreto, estis granda malĝojo ĉe la Judoj, fastado, plorado, kaj ĝemado; kaj multaj kuŝis en sakaĵo kaj cindro.

4 Kaj venis la servistinoj de Ester kaj ŝiaj eŭnukoj, kaj rakontis al ŝi. Kaj la reĝino forte konsterniĝis. Kaj ŝi sendis vestojn, por vesti Mordeĥajon kaj depreni de li la sakaĵon; sed li ne akceptis.

5 Kaj Ester alvokis Hataĥon, unu el la eŭnukoj de la reĝo, kiun ĉi tiu destinis por servado al ŝi, kaj ŝi sendis lin al Mordeĥaj, por ekscii, kio kaj pro kio tio estas.

6 Hataĥ eliris al Mordeĥaj sur la urban placon, kiu estis antaŭ la pordego de la reĝo.

7 Kaj Mordeĥaj rakontis al li ĉion, kio okazis al li, kaj pri la difinita sumo da mono, kiun Haman promesis doni pese en la kason de la reĝo pro la Judoj, por ekstermi ilin.

8 Kaj kopion de la letera ordono, kiu estis donita en Ŝuŝan, por ilin ekstermi, li donis al li, por montri al Ester kaj sciigi al ŝi, ordonante al ŝi iri al la reĝo, por petegi lin pri ŝia popolo.

9 Hataĥ venis kaj transdonis al Ester la vortojn de Mordeĥaj.

10 Kaj Ester diris al Hataĥ, ordonante, ke li diru al Mordeĥaj:

11 Ĉiuj servantoj de la reĝo kaj la popolo en la landoj de la reĝo scias, ke por ĉiu viro aŭ virino, kiu eniris al la reĝo en la internan korton ne vokite, ekzistas nur unu leĝo, nome la morto, krom nur en la okazo, se la reĝo etendas al li sian oran sceptron-tiam li restas vivanta; kaj mi ne estas vokita iri al la reĝo jam de tridek tagoj.

12 Kiam oni raportis al Mordeĥaj la vortojn de Ester,

13 tiam Mordeĥaj sendis respondon al Ester:Ne pensu en via animo, ke en la reĝa domo vi saviĝos sola el ĉiuj Judoj.

14 Se vi silentos en ĉi tiu tempo, tiam liberigo kaj savo venos al la Judoj de alia loko; sed vi kaj la domo de via patro pereos. Kaj kiu scias, ĉu ne por tia tempo vi atingis reĝinecon?

15 Tiam Ester diris, ke oni respondu al Mordeĥaj:

16 Iru, kunvenigu ĉiujn Judojn, kiuj troviĝas en Ŝuŝan, fastu por mi, ne manĝu kaj ne trinku dum tri tagoj, tage kaj nokte; ankaŭ mi kaj miaj servistinoj fastos tiel same; poste mi iros al la reĝo, kvankam tio estas kontraŭleĝa; kaj se mi pereos, mi pereu.

17 Kaj Mordeĥaj iris, kaj faris ĉion, kion komisiis al li Ester.

1 Tendo Mordecai sabido tudo o que havia passado, rasgou os seus vestidos, vestiu-se de saco e de cinza, saiu para o meio da cidade, e clamou com grande e amargo clamor.

2 Chegou até diante da porta do rei, pois ninguém, vestido de saco, podia entrar pela porta do rei;

3 em todas as províncias aonde chegava a ordem do rei, e o seu decreto, havia grande pranto entre os judeus, e jejum, e choro e lamento; e a maior parte deles se deitava em saco e em cinza.

4 As criadas de Ester e os seus eunucos vieram e deram-lhe notícias disso. A rainha ficou em extremo entristecida, e enviou roupa para que, tirando-lhe o saco, vestissem a Mordecai; ele porém não a recebeu.

5 Ester mandou chamar a Hatá, um dos eunucos do rei, a quem este tinha apontado para a servir, e ordenou-lhe que fosse ter com Mordecai, a fim de saber que era aquilo e porque era.

6 Então Hatá saiu a ter com Mordecai à praça da cidade, que estava diante da porta do rei.

7 Mordecai informou-o de tudo o que lhe havia sucedido, e a soma exata de dinheiro que Hamã tinha prometido pagar pelos judeus às tesourarias do rei, a fim de que os lançasse a perder.

8 Deu-lhe também a cópia do despacho da lei que foi publicada em Susã para os destruir, a fim de que ele a mostrasse a Ester, e lha explicasse; e que lhe advertisse que fosse ter com o rei para lhe pedir misericórdia e fazer súplicas diante dele a favor do seu povo.

9 Tendo voltado Hatá, referiu a Ester as palavras de Mordecai.

10 Então Ester respondeu a Hatá, e mandou-o dizer a Mordecai:

11 Todos os servos do rei e o povo das províncias do rei sabem que para todo o homem ou mulher que entrar no átrio interior a ter com o rei sem ser chamado, para esse um só castigo está prescrito, o ser morto, salvo se o rei estender para ele o seu cetro de ouro, para que viva. Mas já há trinta dias que não tenho sido chamada para entrar ao rei.

12 Referiram a Mordecai as palavras de Ester.

13 Então Mordecai mandou-os responder a Ester: Não imagines que, estando na casa do rei, escaparás só tu entre todos os judeus.

14 Pois se de todo te calares agora, de outra parte se levantará socorro e livramento para os judeus, mas tu e a casa de teu pai perecereis; quem sabe se não foste elevada a rainha para tal tempo como este?

15 De novo Ester mandou-os responder a Mordecai:

16 Vai ajuntar todos os judeus que se acham em Susã, e jejuai por mim; não comais nem bebais por três dias nem de noite nem de dia. Da mesma maneira também eu e minhas criadas jejuaremos. Depois irei ter com o rei, ainda que isso não é segundo a lei: se perecer, pereci.

17 Foi-se Mordecai, e fez conforme tudo o que Ester lhe havia ordenado.