1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

1 Eis que os meus olhos têm visto tudo isso, Os meus ouvidos o têm ouvido e entendido.

2 Como vós o sabeis, também eu o sei: Eu não vos sou inferior.

3 Mas eu quero falar com o Todo-poderoso, E desejo discutir com Deus.

4 Porém vós sois forjadores de mentiras, Vós todos médicos que não valem nada.

5 Oxalá que calásseis de todo! Isso vos faria passar por sábios.

6 Ouvi, pois, a minha reprovação, E atendei aos argumentos dos meus lábios.

7 Falareis por Deus injustamente, E usareis de engano em nome dele?

8 Sereis parciais por ele? Contendereis a favor de Deus?

9 Estais prontos a que ele vos esquadrinhe? Ou zombareis dele, como quem zomba de um homem?

10 Certamente vos repreenderá, Se em oculto vos deixardes levar de respeitos humanos.

11 Porventura não vos amedrontará a sua majestade, E não cairá sobre vós o seu terror?

12 As vossas máximas são provérbios de cinza, As vossas defezas são defezas de barro.

13 Calai-vos, deixai-me, para que eu fale, E venha sobre mim o que vier.

14 Por sim ou por não tomarei a minha carne nos meus dentes, E porei a minha vida em minha mão.

15 Eis que me matará; não esperarei: Contudo defenderei os meus caminhos diante dele.

16 Nisto conto com a minha salvação: Que um ímpio não se atreve apresentar-se a ele.

17 Ouvi com atenção as minhas palavras, E fique a minha declaração nos vossos ouvidos.

18 Eis que agora pus em ordem a minha causa; Sei que eu serei justificado.

19 Quem há que queira contender comigo? Pois então me calaria e expiraria.

20 Concede-me somente duas cousas, E não me esconderei da tua face:

21 Retira a tua mão de sobre mim, E não me amedronte o teu terror.

22 Então chama tu, e eu responderei; Ou fale eu, e responde-me tu.

23 Quantas iniqüidades e pecados tenho eu? Faze-me saber a minha transgressão e o meu pecado.

24 Por que escondes o teu rosto, E por que me tens por teu inimigo?

25 Acossarás uma folha levada do vento? E perseguirás uma palha seca?

26 Pois prescreves contra mim cousas amargas, E punes as faltas da minha mocidade.

27 Também pões no tronco os meus pés, Observas todas as minhas veredas E traças uma linha ao redor dos meus pés.

28 Embora seja eu como uma cousa podre que se desfaz, Como um vestido que é comido da traça.