1 Kaj enirinte en ŝipeton, li transiris, kaj venis en sian propran urbon.

2 Kaj jen oni alportis al li paralizulon, kuŝantan sur lito; kaj Jesuo, vidinte ilian fidon, diris al la paralizulo:Kuraĝu, filo, viaj pekoj estas pardonitaj.

3 Kaj jen iuj el la skribistoj diris en si:Ĉi tiu blasfemas.

4 Kaj Jesuo, eksciante iliajn pensojn, diris:Kial vi pensas malbonon en viaj koroj?

5 Ĉar kio estas pli facila, diri:Viaj pekoj estas pardonitaj; aŭ diri:Leviĝu kaj piediru?

6 Sed por ke vi sciu, ke la Filo de homo havas aŭtoritaton sur la tero pardoni pekojn-tiam li diris al la paralizulo:Leviĝu, prenu vian liton, kaj iru al via domo.

7 Kaj li leviĝis, kaj iris al sia domo.

8 Kaj vidinte tion, la homamasoj timis, kaj gloris Dion, kiu donis tian aŭtoritaton al homoj.

9 Kaj Jesuo, forpasante de tie, vidis viron nomatan Mateo, sidantan ĉe la impostejo; kaj li diris al li:Sekvu min. Kaj li stariĝis, kaj sekvis lin.

10 Kaj dum li sidis ĉe manĝo en la domo, jen multaj impostistoj kaj pekuloj venis kaj sidiĝis tie kun Jesuo kaj liaj disĉiploj.

11 Kaj vidinte tion, la Fariseoj diris al liaj disĉiploj:Kial via instruisto manĝas kun impostistoj kaj pekuloj?

12 Kaj aŭdinte tion, li diris:Ne la sanuloj bezonas kuraciston, sed la malsanuloj.

13 Sed iru, kaj lernu, kion signifas ĉi tio:Mi deziras bonfaradon, sed ne oferon; ĉar mi venis, por alvoki ne justulojn, sed pekulojn.

14 Tiam alvenis al li la disĉiploj de Johano, dirante:Kial ni kaj la Fariseoj fastas ofte, sed viaj disĉiploj ne fastas?

15 Kaj Jesuo diris al ili:Ĉu la filoj de la edziĝejo povas malĝoji, dum la fianĉo estas kun ili? Sed venos tagoj, kiam la fianĉo estos prenita for de ili, kaj tiam ili fastos.

16 Kaj neniu alkudras flikaĵon el nefulita drapo sur malnovan veston, ĉar la plenigaĵo forprenas de la vesto, kaj pli malbona ŝiraĵo fariĝas.

17 Ankaŭ oni ne enverŝas novan vinon en malnovajn felsakojn; alie la felsakoj krevos, kaj la vino elfluos, kaj la felsakoj detruiĝos; sed oni enverŝas novan vinon en novajn felsakojn, kaj ambaŭ konserviĝas.

18 Dum li tion parolis al ili, jen unu estro, alveninte, adorkliniĝis al li, dirante:Mia filino ĵus mortis; sed venu kaj metu vian manon sur ŝin, kaj ŝi vivos.

19 Kaj Jesuo leviĝis, kaj sekvis lin, kaj ankaŭ liaj disĉiploj.

20 Kaj jen virino, kiu jam dek du jarojn havis sangofluon, venis malantaŭ lin kaj tuŝis la randon de lia mantelo;

21 ĉar ŝi diris en si:Se mi nur tuŝos lian mantelon, mi estos sanigita.

22 Kaj Jesuo, sin turninte kaj vidinte ŝin, diris:Kuraĝu, filino; via fido vin savis. Kaj en tiu sama horo la virino resaniĝis.

23 Kaj Jesuo, veninte en la domon de la estro kaj vidinte la flutistojn kaj la homamason bruantajn,

24 diris:Foriru; ĉar la knabineto ne mortis, sed dormas. Kaj ili mokridis lin.

25 Sed kiam la homamaso estis elpelita, li eniris, kaj prenis ŝian manon; kaj la knabineto leviĝis.

26 Kaj disiris tiu famo en tiun tutan regionon.

27 Kaj kiam Jesuo foriris de tie, du blinduloj sekvis lin, kriante kaj dirante:Kompatu nin, ho filo de David.

28 Kaj kiam li venis en la domon, la blinduloj alvenis al li, kaj Jesuo diris al ili:Ĉu vi kredas, ke mi povas fari ĉi tion? Ili diris al li:Jes, Sinjoro.

29 Tiam li tuŝis iliajn okulojn, dirante:Estu al vi laŭ via fido.

30 Kaj iliaj okuloj malfermiĝis. Kaj Jesuo severe ordonis al ili:Gardu vin, ke neniu tion sciu.

31 Sed elirinte, ili disvastigis lian famon en tiu tuta regiono.

32 Kaj dum ili eliris, jen oni alportis al li mutan demonhavanton.

33 Kaj kiam la demono estis elpelita, la mutulo parolis; kaj la homamasoj miris, dirante:Neniam tia afero estas vidita en Izrael.

34 Sed la Fariseoj diris:Per la estro de la demonoj li elpelas demonojn.

35 Kaj Jesuo trairis ĉiujn urbojn kaj vilaĝojn, instruante en iliaj sinagogoj, kaj predikante la evangelion de la regno, kaj sanigante ĉian malsanon kaj ĉian malfortaĵon.

36 Kaj vidante la homamasojn, li estis kortuŝita pri ili, ĉar ili estis mizerigitaj kaj disigitaj, kiel ŝafoj ne havantaj paŝtiston.

37 Tiam li diris al siaj disĉiploj:La rikolto ja estas abunda, sed la laborantoj estas malmultaj.

38 Petu do la Sinjoron de la rikolto, ke Li sendu laborantojn en Sian rikolton.

1 Jesus entrou numa barca, atravessou para o outro lado e foi à sua cidade.

2 Trouxeram-lhe um paralítico, deitado em um leito. Vendo Jesus a fé que eles tinham, disse ao paralítico: Tem ânimo, filho; perdoados são os teus pecados.

3 Alguns escribas disseram consigo: Este homem blasfema.

4 Mas Jesus, conhecendo-lhes os pensamentos, disse: Por que pensais mal nos vossos corações?

5 Pois qual é mais fácil, dizer: Perdoados são os teus pecados, ou dizer: Levanta-te, e anda?

6 Para que saibais que o Filho do homem tem sobre a terra autoridade para perdoar pecados-disse então ao paralítico: Levanta-te, toma o teu leito e vai para tua casa.

7 Ele se levantou e foi para sua casa.

8 Vendo isto as multidões, temeram e glorificaram a Deus, que dera tal autoridade aos homens.

9 Jesus, partindo dali, viu um homem chamado Mateus, sentado na coletoria, e disse-lhe: Segue-me. Ele se levantou e o seguiu.

10 Estando ele à mesa em casa, vieram muitos publicanos e pecadores e sentaram-se com Jesus e com seus discípulos.

11 Os fariseus, vendo isto, perguntavam aos discípulos: Por que come o vosso Mestre com os publicanos e pecadores?

12 Mas Jesus, ouvindo-o, disse: Os sãos não precisam de médico, mas sim os enfermos.

13 Porém ide aprender o que significa: Misericórdia quero, e não holocaustos; pois não vim chamar os justos, mas os pecadores.

14 Depois o procuraram os discípulos de João, e lhe perguntaram: Por que é que nós e os fariseus jejuamos, mas teus discípulos não jejuam?

15 Respondeu-lhes Jesus: Podem, porventura, estar tristes os convidados para o casamento, enquanto o noivo está com eles? porém dias virão, em que lhes será tirado o noivo, e nesses dias jejuarão.

16 Ninguém põe remendo de pano novo em vestido velho; porque o remendo tira parte do vestido, e fica maior a rotura.

17 Nem se põe vinho novo em odres velhos; de outro modo arrebentam os odres, e derrama-se o vinho, e estragam-se os odres. Mas vinho novo é posto em odres novos, e ambos se conservam. filha de Jairo

18 Enquanto assim lhes falava, veio um chefe da sinagoga e adorava-o, dizendo: Neste momento acaba de expirar minha filha; mas vem, põe a tua mão sobre ela, e viverá.

19 Jesus, levantando-se, o foi seguindo com seus discípulos.

20 Uma mulher, padecendo há doze anos de uma hemorragia, veio por detrás dele e tocou-lhe a fímbria da capa;

21 porque dizia consigo: Se eu lhe tocar somente a capa, ficarei curada.

22 Jesus, voltando-se e vendo-a, disse: Tem ânimo, filha; a tua fé te sarou. Desde aquela hora a mulher ficou sã.

23 Quando Jesus chegou à casa do chefe da sinagoga, vendo os tocadores de flauta, e a multidão em alvoroço,

24 disse: Retirai-vos; pois a menina não está morta, mas sim dormindo. Riam-se dele.

25 Mas retirada a multidão, entrou Jesus, tomou a menina pela mão, e ela se levantou.

26 A fama deste fato correu por toda aquela terra.

27 Saindo Jesus dali, seguiram-no dois cegos, clamando: Tem compaixão de nós, filho de Davi!

28 Tendo ele entrado em casa, vieram a ele os cegos; Jesus perguntou-lhes: Credes que posso fazer isso? Responderam eles: Cremos, Senhor.

29 Então lhes tocou os olhos, dizendo: Faça-se-vos conforme a vossa fé.

30 Abriram-se-lhes os olhos. Jesus advertiu-lhes com energia, dizendo: Vede que ninguém o saiba.

31 Eles, porém, saíram e lhe divulgaram a fama por toda aquela terra.

32 Quando se retiravam, foi-lhe trazido um mudo endemoninhado.

33 Expulso o demônio, falou o mudo; e a multidão maravilhou-se, dizendo: Nunca tal se viu em Israel!

34 Mas os fariseus afirmavam: É pelo príncipe dos demônios que ele expele os demônios.

35 Jesus percorria todas as cidades e aldeias, ensinando nas sinagogas, pregando o Evangelho do reino e curando todas as doenças e enfermidades.

36 Vendo ele as turbas, compadeceu-se delas, porque estavam aflitas e exaustas como ovelhas sem pastor.

37 Então disse a seus discípulos: A seara, na verdade, é grande, mas os trabalhadores são poucos;

38 rogai, pois, ao Senhor da seara, que envie trabalhadores para a sua seara.