1 Aŭskultu la vorton de la Eternulo, ho Izraelidoj; ĉar la Eternulo havas juĝan disputon kun la loĝantoj de la tero; ĉar sur la tero ne ekzistas vero, nek amo, nek konado de Dio.

2 Malbenado kaj trompado, mortigado, ŝtelado, kaj adultado tre disvastiĝis, kaj sangoverŝo sekvas sangoverŝon.

3 Pro tio ekploros la tero, kaj malfeliĉo trafos ĉiujn ĝiajn loĝantojn kaj la bestojn de la kampo kaj la birdojn de la ĉielo; eĉ la fiŝoj de la maro malaperos.

4 Sed neniu malpacu, neniu riproĉu; via popolo estas kiel insultantoj de pastro.

5 Vi falos meze de la tago, kaj ankaŭ la profeto falos kun vi en la nokto; kaj Mi pereigos vian patrinon.

6 Mia popolo pereos pro tio, ke ĝi ne havas scion. Ĉar vi forpuŝis la scion, tial Mi vin forpuŝos, ke vi ne plu estu Mia pastro. Ĉar vi forgesis la instruon de via Dio, tial ankaŭ Mi forgesos viajn infanojn.

7 Ju pli ili multiĝas, des pli ili pekas kontraŭ Mi; ilian honoron Mi faros senhonoreco.

8 Per la pekoj de Mia popolo ili sin nutras, kaj al ĝia malpieco strebas ilia animo.

9 Kaj fariĝos al la popolo tiel same, kiel al la pastroj:Mi punos ĝin pro ĝia konduto, kaj Mi repagos al ĝi pro ĝiaj agoj.

10 Ili manĝos kaj ne satiĝos, ili malĉastos kaj ne disvastiĝos; ĉar ili forlasis la Eternulon kaj ne atentas Lin.

11 Malĉastado, vino, kaj mosto forprenas la prudenton.

12 Mia popolo demandas sian lignon, kaj ĝia bastono donas al ĝi respondon; ĉar la spirito de malĉasteco erarigas ilin, kaj ili malĉastas kontraŭ sia Dio.

13 Sur la supro de montoj ili alportas oferojn, kaj sur montetoj ili incensas sub kverko, poplo, kaj terebintarbo, ĉar bona estas ilia ombro. Tial malĉastos viaj filinoj, kaj viaj bofilinoj adultos.

14 Ĉu Mi povas ne puni viajn filinojn, se ili malĉastas, kaj viajn bofilinojn, se ili adultas, se ili apartiĝas kune kun la malĉastistinoj kaj alportas oferojn kune kun la publikaj virinoj, kaj la malklera popolo pereas?

15 Se malĉastas vi, ho Izrael, tiam almenaŭ Jehuda ne kulpiĝu; ne iru en Gilgalon, ne iru en Bet-Avenon, kaj ne ĵuru:Kiel vivas la Eternulo.

16 Ĉar Izrael obstinas, kiel obstina bovino; ĉu nun la Eternulo povas paŝti ilin, kiel ŝafidon sur vasta paŝtejo?

17 Efraim aliĝis al idoloj; lasu lin.

18 Abomeninda fariĝis ilia drinkado; ili fordonis sin al malĉastado kaj malhonora amo; honto al iliaj protektantoj.

19 La vento forportos ilin per siaj flugiloj, kaj ili hontos pri siaj oferoj.

1 Ouvi a palavra de Jeová, filhos de Israel; pois Jeová tem uma contenda com os habitantes da terra, porque na terra não há verdade, nem misericórdia, nem conhecimento de Deus.

2 Não há senão o jurar, e o mentir, e o matar, e o furtar, e o adulterar; cometem violências, e homicídios sucedem a homicídios.

3 Portanto a terra pranteará, e todo o que nela habita desfalecerá juntamente com os animais do campo e com as aves do céu; e até serão tirados os peixes do mar.

4 Todavia não contenda alguém, e não repreenda alguém, porque o teu povo é como os que contendem com o sacerdote.

5 Tropeçarás de dia, e o profeta contigo tropeçará de noite; e destruirei tua mãe.

6 Por falta de conhecimento foi destruído o meu povo. Porque tu rejeitaste o conhecimento, também eu te rejeitarei a ti, para que não me sirvas de sacerdote; visto que tu te esqueceste da lei do teu Deus, também eu me esquecerei de teus filhos.

7 Como eles se multiplicaram, assim pecaram contra mim; eu mudarei a sua glória em ignomínia.

8 Alimentam-se dos pecados do meu povo, e de coração desejam a iniqüidade dele.

9 O sacerdote será como o povo, e visitarei sobre ele os seus caminhos, e lhe darei a recompensa dos seus feitos.

10 Eles comerão, e não se fartarão; cometerão fornicação, e não se multiplicarão; porque deixaram de fazer caso de Jeová.

11 A fornicação e o vinho e o mosto tiram o entendimento.

12 O meu povo consulta ao seu pau, e a sua vara lhe dá respostas; porque o espírito de fornicação os enganou, e fornicaram apartando-se do seu Deus.

13 Oferecem sacrifícios sobre os cumes dos montes, e queimam incenso sobre os outeiros, debaixo dos carvalhos, choupos e terebintos, porque é boa a sua sombra; portanto vossas filhas se dão à fornicação, e vossas noivas cometem adultério.

14 Não castigarei vossas filhas, quando fornicarem, nem vossas noivas quando cometerem adultério; porque eles se retiram com as meretrizes, e com as prostitutas sacrificam; e o povo que não tem entendimento será subvertido.

15 Embora tu, Israel, te entregues à fornicação, contudo não se torne culpado Judá; não venhais a Gilgal, nem subais a Bete-Áven, nem jureis, dizendo: Pela vida de Jeová.

16 Pois Israel procede obstinadamente como novilha obstinada; agora os apascentará Jeová a eles, como um cordeiro num lugar espaçoso.

17 Efraim é dado a ídolos; deixa-o.

18 Já se foi a sua bebida; dedicam-se à fornicação; os seus príncipes estão enamorados da vergonha.

19 O vento envolveu-o nas suas asas; e envergonhar-se-ão por causa dos seus sacrifícios.