1 Kion do ni diru? Ĉu ni restu en peko, por ke graco abundu?

2 Nepre ne! Ĉu ni, kiuj mortis al peko, ankoraŭ vivus en ĝi?

3 Ĉu vi ne scias, ke ni ĉiuj, kiuj baptiĝis al Jesuo Kristo, baptiĝis al lia morto?

4 Ni do estas entombigitaj kun li per bapto al morto, por ke, kiel Kristo estas levita el la mortintoj per la gloro de la Patro, tiel same ni ankaŭ iradu en noveco de vivo.

5 Ĉar se ni jam kuniĝis al la simileco de lia morto, ni tiel same kuniĝos al la simileco de lia releviĝo,

6 sciante, ke nia malnova homo estas kun li krucumita, por ke la korpo de peko estu neniigita, por ke ni jam ne estu sklavoj al peko;

7 ĉar tiu, kiu mortis, estas pravigita pri peko.

8 Sed se ni mortis kun Kristo, ni kredas, ke ni ankaŭ vivos kun li;

9 sciante, ke Kristo, levite el la mortintoj, ne plu mortas; la morto ne plu lin regas.

10 Ĉar mortante, li mortis al peko unufoje por ĉiam; sed vivante, li vivas al Dio.

11 Tial ankaŭ vi vin kalkulu mortintoj al peko, sed vivantoj al Dio en Kristo Jesuo.

12 Tial peko ne reĝu en via morta korpo tiel, ke vi obeu al ĝiaj deziroj;

13 ankaŭ ne prezentu viajn membrojn iloj de maljusteco al peko, sed prezentu vin al Dio vivantoj el la mortintoj, kaj viajn membrojn iloj de justeco por Dio.

14 Ĉar peko ne regos vin, ĉar vi estas ne sub la leĝo, sed sub graco.

15 Kio do? ĉu ni peku, pro tio, ke ni estas ne sub leĝo, sed sub graco? Nepre ne!

16 Ĉu vi ne scias, ke kiam vi vin prezentas, kiel sklavoj al iu por obeado, vi estas sklavoj de tiu, al kiu vi obeas, ĉu de peko por morto, aŭ de obeemeco por justeco?

17 Sed danko estu al Dio, ke kvankam vi estis la sklavoj de peko, vi tamen fariĝis kore obeemaj al tiu tipo de instruado, al kiu vi estas kondukitaj;

18 kaj liberigite el peko, vi sklaviĝis al justeco.

19 Mi parolas home pro la malforteco de via karno; ĉar kiel vi prezentis viajn membrojn sklavoj al malpureco kaj al maljusteco ĝis maljusteco, tiel nun prezentu viajn membrojn sklavoj al justeco ĝis sanktigo.

20 Ĉar kiam vi estis sklavoj de peko, vi estis liberaj de justeco.

21 Kian frukton do vi havis tiam el tio, pri kio vi nun hontas? ĉar la fino de tio estas morto.

22 Sed nun, liberigite el peko, kaj sklaviĝinte al Dio, vi havas vian frukton ĝis sanktiĝo, kaj por fino eternan vivon.

23 Ĉar la salajro de peko estas morto; sed la donaco de Dio estas eterna vivo en Kristo Jesuo, nia Sinjoro.

1 Que diremos, pois? Havemos de permanecer no pecado, para que abunde a graça?

2 De modo nenhum. Nós que já morremos ao pecado, como viveremos ainda nele?

3 Porventura ignorais que todos os que fomos batizados em Cristo Jesus, fomos batizados na sua morte?

4 Fomos, pois, sepultados com ele na morte pelo batismo, para que, como Cristo foi ressuscitado dentre os mortos pela glória do Pai, assim também nós andemos em novidade de vida.

5 Se temos sido unidos a ele na semelhança da sua morte, com certeza o seremos também na da sua ressurreição;

6 reconhecendo isto, que o nosso homem velho foi crucificado com ele, para que seja destruído o corpo do pecado, a fim de não servirmos mais ao pecado;

7 porque aquele que está morto, justificado está do pecado.

8 Mas se já morremos com Cristo, cremos que também viveremos com ele;

9 sabendo que, havendo Cristo sido ressuscitado dentre os mortos, já não morre mais; a morte não domina mais sobre ele.

10 Pois quanto ao morrer, ele morreu uma só vez ao pecado; mas quanto ao viver, vive para Deus.

11 Assim vós também considerai-vos mortos ao pecado, mas vivos para Deus em Cristo Jesus.

12 Não reine, pois, o pecado no vosso corpo mortal para obedecerdes às suas concupiscências,

13 nem ofereçais os vossos membros ao pecado como instrumentos de injustiça, mas oferecei-vos a Deus, como ressuscitados dentre os mortos, e os vossos membros a Deus como instrumentos de justiça,

14 porque o pecado não terá domínio sobre vós; visto que não estais debaixo da lei, mas debaixo da graça.

15 Pois que? Havemos de pecar, porque não estamos debaixo da lei, mas debaixo da graça? De modo nenhum.

16 Não sabeis que daquele a quem vos ofereceis como servos para obediência, desse mesmo a quem obedeceis sois servos, quer seja do pecado para a morte, quer da obediência para a justiça?

17 Porém graças a Deus que embora fôsseis servos do pecado, obedecestes de coração a forma de doutrina, a que fostes entregues;

18 e libertados do pecado, fostes feitos servos da justiça.

19 Humanamente falo por causa da fraqueza da vossa carne. Assim como oferecestes os vossos membros como servos à imundícia e à iniqüidade para a iniqüidade, assim oferecei agora os vossos membros como servos à justiça para santificação.

20 Pois quando éreis escravos do pecado, fostes livres em relação à justiça.

21 Que proveito tivestes então? Apenas coisas de que agora vos envergonhais; pois o fim delas é morte.

22 Mas agora libertados do pecado e feitos servos de Deus, tendes o vosso proveito para a santificação, e por fim a vida eterna.

23 Pois o salário do pecado é a morte, mas o dom de Deus é a vida eterna em Cristo Jesus nosso Senhor.