1 Lõppeks, vennad, paluge meie eest, et Issanda sõna leviks ja et see tõuseks ausse nõnda nagu teiegi juures,

2 ja et me pääseksime nurjatute ja kurjade inimeste käest. Sest usk ei ole mitte igaühe oma.

3 Aga Issand on ustav, Kes teid kinnitab ja kurja eest hoiab.

4 Ja me loodame teist Issandas, et te nüüd ja ka edaspidi teete, mida me käsime.

5 Ent Issand juhtigu teie südamed Jumala armastuse ja Kristuse kannatlikkuse poole.

6 Aga me käsime teid, vennad, meie Issanda Jeesuse Kristuse nimel hoiduda igast vennast, kes elab korratut elu ja mitte seda pärimust mööda, mille olete meilt saanud.

7 Sest te teate ise, kuidas te peate meie eeskuju järgi elama, sest me ei ole elanud korratult teie keskel

8 ega ole kellegi juures leiba muidu söönud, vaid oleme vaeva ja rängeldamisega ööd ja päevad teinud tööd, et mitte kedagi teie seast koormata;

9 ei mitte, et meil poleks selleks meelevalda, vaid et me annaksime teile head eeskuju käia meie järel.

10 Sest ka siis, kui olime teie juures, seadsime nii, et kes ei taha tööd teha, ärgu ka söögu.

11 Me kuuleme ju, et mõned teie seast elavad korratut elu ega tee tööd, vaid janditavad.

12 Ent niisuguseid me käsime ja manitseme Issandas Jeesuses Kristuses, et nad vaikselt tööd tehes sööksid omaenese leiba!

13 Kuid teie, vennad, ärge tüdige head tegemast!

14 Aga kui keegi meie sõna, mis meie kirja kaudu on öeldud, ei võta kuulda, siis pidage teda silmas ja ärge tehke tegemist temaga, et ta häbeneks.

15 Ometi ärge pidage teda vaenlaseks, vaid hoiatage teda kui venda.

16 Aga Rahuissand Ise andku teile rahu alati ja igal viisil! Issand olgu teie kõikidega!

17 See tervitus on minu, Pauluse käega; see on tunnuseks igas kirjas; nõnda ma kirjutan.

18 Meie Issanda Jeesuse Kristuse arm olgu teie kõikidega!

1 το λοιπον προσευχεσθε αδελφοι περι ημων ινα ο λογος του κυριου τρεχη και δοξαζηται καθως και προς υμας

2 και ινα ρυσθωμεν απο των ατοπων και πονηρων ανθρωπων ου γαρ παντων η πιστις

3 πιστος δε εστιν ο κυριος ος στηριξει υμας και φυλαξει απο του πονηρου

4 πεποιθαμεν δε εν κυριω εφ υμας οτι α παραγγελλομεν υμιν και ποιειτε και ποιησετε

5 ο δε κυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις την αγαπην του θεου και {VAR1: εις υπομονην } {VAR2: εις την υπομονην } του χριστου

6 παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου στελλεσθαι υμας απο παντος αδελφου ατακτως περιπατουντος και μη κατα την παραδοσιν ην παρελαβεν παρ ημων

7 αυτοι γαρ οιδατε πως δει μιμεισθαι ημας οτι ουκ ητακτησαμεν εν υμιν

8 ουδε δωρεαν αρτον εφαγομεν παρα τινος αλλ εν κοπω και μοχθω νυκτα και ημεραν εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων

9 ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν αλλ ινα εαυτους τυπον δωμεν υμιν εις το μιμεισθαι ημας

10 και γαρ οτε ημεν προς υμας τουτο παρηγγελλομεν υμιν οτι ει τις ου θελει εργαζεσθαι μηδε εσθιετω

11 ακουομεν γαρ τινας περιπατουντας εν υμιν ατακτως μηδεν εργαζομενους αλλα περιεργαζομενους

12 τοις δε τοιουτοις παραγγελλομεν και παρακαλουμεν δια του κυριου ημων ιησου χριστου ινα μετα ησυχιας εργαζομενοι τον εαυτων αρτον εσθιωσιν

13 υμεις δε αδελφοι μη εκκακησητε καλοποιουντες

14 ει δε τις ουχ υπακουει τω λογω ημων δια της επιστολης τουτον σημειουσθε και μη συναναμιγνυσθε αυτω ινα εντραπη

15 και μη ως εχθρον ηγεισθε αλλα νουθετειτε ως αδελφον

16 αυτος δε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν την ειρηνην δια παντος εν παντι τροπω ο κυριος μετα παντων υμων

17 ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου ο εστιν σημειον εν παση επιστολη ουτως γραφω

18 η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα παντων υμων αμην [προς θεσσαλονικεις δευτερα εγραφη απο αθηνων]