46 Και ειπεν η Μαριαμ· Μεγαλυνει η ψυχη μου τον Κυριον

47 και ηγαλλιασε το πνευμα μου εις τον Θεον τον Σωτηρα μου,

48 διοτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου. Επειδη ιδου, απο του νυν θελουσι με μακαριζει πασαι αι γενεαι·

49 διοτι εκαμεν εις εμε μεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου,

50 και το ελεος αυτου εις γενεας γενεων επι τους φοβουμενους αυτον.

51 Ενηργησε κραταιως δια του βραχιονος αυτου· διεσκορπισε τους υπερηφανους κατα τα διανοηματα της καρδιας αυτων.

52 Εκρημνισε δυναστας απο θρονων και υψωσε ταπεινους,

53 πεινωντας ενεπλησεν απο αγαθα και πλουτουντας εξαπεστειλε κενους.

54 Εβοηθησεν Ισραηλ τον δουλον αυτου, ενθυμηθεις το ελεος αυτου,

55 Καθως ελαλησε προς τους πατερας ημων, προς τον Αβρααμ και προς το σπερμα αυτου εις τον αιωνα.

46 Então disse Maria: "Minha alma engrandece ao Senhor

47 e o meu espírito se alegra em Deus, meu Salvador,

48 pois atentou para a humildade da sua serva. De agora em diante, todas as gerações me chamarão bem-aventurada,

49 pois o Poderoso fez grandes coisas em meu favor; santo é o seu nome.

50 A sua misericórdia estende-se aos que o temem, de geração em geração.

51 Ele realizou poderosos feitos com seu braço; dispersou os que são soberbos no mais íntimo do coração.

52 Derrubou governantes dos seus tronos, mas exaltou os humildes.

53 Encheu de coisas boas os famintos, mas despediu de mãos vazias os ricos.

54 Ajudou a seu servo Israel, lembrando-se da sua misericórdia

55 para com Abraão e seus descendentes para sempre, como dissera aos nossos antepassados".