1 Riguardo a Moab. Così parla l’Eterno degli eserciti, l’Iddio d’Israele: Guai a Nebo! poiché è devastata; Kiriathaim è coperta d’onta, è presa; Misgab è coperta d’onta e sbigottita.

2 Il vanto di Moab non è più; in Heshbon macchinan del male contro di lui: "Venite, distruggiamolo, e non sia più nazione". Tu pure, o Madmen, sarai ridotta al silenzio; la spada t’inseguirà.

3 Delle grida vengon da Horonaim: Devastazione e gran rovina!

4 Moab è infranto, i suoi piccini fanno udire i lor gridi.

5 Poiché su per la salita di Luhith si piange, si sale piangendo perché giù per la discesa di Horonaim s’ode il grido, angoscioso della rotta.

6 Fuggite, salvate le vostre persone, siano esse come una tamerice nel deserto!

7 Poiché, siccome ti sei confidato nelle tue opere e nei tuoi tesori anche tu sarai preso; e Kemosh andrà in cattività, coi suoi sacerdoti e coi suoi capi.

8 Il devastatore verrà contro tutte le città, e nessuna città scamperà; la valle perirà e la pianura sarà distrutta, come l’Eterno ha detto.

9 Date delle ali a Moab, poiché bisogna che voli via; le sue città diventeranno una desolazione, senza che più v’abiti alcuno.

10 Maledetto colui che fa l’opera dell’Eterno fiaccamente, maledetto colui che trattiene la spada dallo spargere il sangue!

11 Moab era tranquillo fin dalla sua giovinezza, riposava sulle sue fecce, non è stato travasato da vaso a vaso, non è andato in cattività; per questo ha conservato il suo sapore, e il suo profumo non s’è alterato.

12 Perciò ecco, i giorni vengono, dice l’Eterno, ch’io gli manderò de’ travasatori, che lo travaseranno; uoteranno i suoi vasi, frantumeranno le sue anfore.

13 E Moab avrà vergogna di Kemosh, come la casa d’Israele ha avuto vergogna di Bethel, in cui avea riposto la sua fiducia.

14 Come potete dire: "Noi siam uomini prodi, uomini valorosi per la battaglia?"

15 Moab è devastato; le sue città salgono in fumo, il fiore de’ suoi giovani scende al macello, dice il Re, che ha nome l’Eterno degli eserciti.

16 La calamità di Moab sta per giungere, la sua sciagura viene a gran passi.

17 Compiangetelo voi tutti che lo circondate, e voi tutti che conoscete il suo nome, dite: "Come s’è spezzato quel forte scettro, quel magnifico bastone?"

18 O figliuola che abiti in Dibon, scendi dalla tua gloria, siedi sul suolo riarso, poiché il devastatore di oab sale contro di te, distrugge le tue fortezze.

19 O tu che abiti in Aroer, fermati per la strada, e guarda; interroga il fuggiasco e colei che scampa, e di’: Che è successo?"

20 Moab è coperto d’onta, perché è infranto; mandate urli! gridate! annunziate sull’Arnon che Moab è devastato!

21 Un castigo è venuto sul paese della pianura, sopra Holon, sopra Jahats, su Mefaath,

22 su Dibon, su Nebo, su Beth-Diblathaim,

23 su Kiriathaim, su Beth-Gamul, su Beth-Meon,

24 su Kerioth, su Botsra, su tutte le città del paese di Moab, lontane e vicine.

25 Il corno di Moab è tagliato, il suo braccio è spezzato, dice l’Eterno.

26 Inebriatelo, poich’egli s’è innalzato contro l’Eterno, e si rotoli Moab nel suo vomito, e diventi anch’egli un oggetto di scherno!

27 Israele non è egli stato per te un oggetto di scherno? Era egli forse stato trovato fra i ladri, che ogni volta che parli di lui tu scuoti il capo?

28 Abbandonate le città e andate a stare nelle rocce, o abitanti di Moab! Siate come le colombe che fanno il lor nido sull’orlo de’ precipizi.

29 Noi abbiamo udito l’orgoglio di Moab, l’orgogliosissimo popolo, la sua arroganza, la sua superbia, la sua fierezza, l’alterigia del suo cuore.

30 Io conosco la sua tracotanza, dice l’Eterno, ch’è mal fondata; le sue vanterie non hanno approdato a nulla di stabile.

31 Perciò, io alzo un lamento su Moab, io do in gridi per tutto Moab; perciò si geme per quei di ir-Heres.

32 O vigna di Sibma, io piango per te più ancora che per Jazer; i tuoi rami andavan oltre il mare, arrivavano fino al mare di Jazer; il devastatore è piombato sui tuoi frutti d’estate e sulla tua vendemmia.

33 La gioia e l’allegrezza sono scomparse dalla fertile campagna e dal paese di Moab; io ho fatto venir meno il vino negli strettoi; non si pigia più l’uva con gridi di gioia; il grido che s’ode non è più il grido di gioia.

34 Gli alti lamenti di Heshbon giungon fino a Elealeh; si fanno udire fin verso Jahats; da Tsoar fino a oronaim, fino a Eglath-Sceliscia; perfino le acque di Nimrim son prosciugate.

35 E io farò venir meno in Moab, dice l’Eterno, chi salga sull’alto luogo, e chi offra profumi ai suoi dèi.

36 Perciò il mio cuore geme per Moab come gemono i flauti, il mio cuore geme come gemono i flauti per quei di Kir-Heres, perché tutto quello che aveano ammassato è perduto.

37 Poiché tutte le teste sono rasate, tutte le barbe sono tagliate, su tutte le mani ci son delle incisioni, e sui fianchi, dei sacchi.

38 Su tutti i tetti di Moab e nelle sue piazze, da per tutto, è lamento; poiché io ho frantumato Moab, come un vaso di cui non si fa stima di sorta, dice l’Eterno.

39 Com’è stato infranto! Urlate! Come Moab ha vòlto vergognosamente le spalle! Come Moab è diventato lo scherno e lo spavento di tutti quelli che gli stanno dintorno!

40 Poiché così parla l’Eterno: Ecco, il nemico fende l’aria come l’aquila, spiega le sue ali verso Moab.

41 Kerioth è presa, le fortezze sono occupate, e il cuore dei prodi di Moab, in quel giorno, è come il cuore d’una donna in doglie di parto.

42 Moab sarà distrutto, non sarà più popolo, perché s’è innalzato contro l’Eterno.

43 Spavento, fossa, laccio ti soprastanno, o abitante di Moab! dice l’Eterno.

44 Chi fugge dinanzi allo spavento, cade nella fossa; chi risale dalla fossa, riman preso ai laccio; perché io fo venire su lui, su Moab, l’anno in cui dovrà render conto, dice l’Eterno.

45 All’ombra di Heshbon i fuggiaschi si fermano, spossati; ma un fuoco esce da Heshbon, una fiamma di mezzo a Sihon, che divora i fianchi di Moab, il sommo del capo dei figli del tumulto.

46 Guai a te, o Moab! Il popolo di Kemosh è perduto! poiché i tuoi figliuoli son portati via in cattività, e in cattività son menate le tue figliuole.

47 Ma io farò tornar Moab dalla cattività negli ultimi giorni, dice l’Eterno. Fin qui il giudizio su Moab.

1 Moava ilişkin: İsrailin Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: ‹‹Vay Nevonun başına gelenlere! 2 Çünkü viraneye çevrilecek. 2 Kiryatayim utandırılacak, ele geçirilecek. 2 Misgav utandırılacak, kırılıp dökülecek.

2 Moav artık övülmeyecek, 2 Heşbonda onun yıkımı için düzen kuracak, 2 ‹Haydi, şu Moav ulusuna son verelim› diyecekler. 2 Ey Madmenfö, sen de susturulacaksın, 2 Kılıç kovalayacak seni. çağrıştırıyor.

3 Horonayimden feryat duyulacak: 2 ‹Kent mahvoldu, büyük yıkıma uğradı!›

4 ‹‹Moav yıkılacak, 2 Yavrularının ağlayışı duyulacak.

5 Ağlaya ağlaya çıkıyorlar Luhit Yokuşundan, 2 Horonayim inişinde 2 Yıkımın neden olduğu acı feryatlar duyuluyor.

6 Kaçın, canınızı kurtarın! 2 Çölde yaban eşeğifö gibi koşun! ağacı››.

7 ‹‹Evet, başarılarına, mal varlığına güvendiğin için 2 Sen de ele geçirileceksin. 2 İlahın Kemoş da kâhinleri ve görevlileriyle birlikte 2 Sürgün edilecek.

8 Yok edici her kente uğrayacak, 2 Tek kent kurtulmayacak. 2 Vadi yerle bir olacak, 2 Yayla altüst edilecek›› diyor RAB.

9 ‹‹Moav toprağına tuz dökün, kısırlaşsın, 2 Kentleri öyle viran olacak ki, 2 Kimse yaşamayacak oralarda.

10 Lanet olsun RABbin işini savsaklayana! 2 Kılıcını kan dökmekten alıkoyana lanet olsun!

11 Moav gençliğinden bu yana güvenlikteydi, 2 Şarap tortusu gibi durgun kaldı, 2 Bir kaptan öbürüne boşaltılmadı, 2 Sürgüne gönderilmedi. 2 O yüzden tadını yitirmedi, kokusu bozulmadı.

12 ‹‹Ama onu boşaltacak adamları göndereceğim günler geliyor›› diyor RAB, ‹‹Onu boşaltacaklar. Kaplarını boşaltacak, küplerini paramparça edecekler.

13 İsrail halkı güvendiği Beytelden nasıl utandıysa, Moav da Kemoş ilahından öyle utanacak.

14 ‹‹Nasıl, ‹Biz yiğidiz, 2 Savaşa hazır askerleriz› dersiniz?

15 Moav ve kentlerini yerle bir eden, 2 Saldırıya geçti. 2 En seçkin gençleri kesime gidecek. 2 Adı Her Şeye Egemen RAB olan Kral böyle diyor.

16 Moavın yıkımı yakında geliyor, 2 Uğrayacağı felaket hızla yaklaşıyor.

17 Dövünün onun için, 2 Ey çevresinde yaşayan, ününü bilen sizler! 2 ‹Kudret asası, 2 Görkemli değnek nasıl da kırıldı!› deyin.

18 ‹‹Ey Divon Kentinde yaşayan halk, 2 Görkeminden in, 2 Kuru toprak üstünde otur. 2 Çünkü Moavı yerle bir eden sana da saldıracak, 2 Kalelerini yıkacak.

19 Ey sen, Aroerde oturan, 2 Yol kenarında dur da gözle! 2 Kaçan adama, kurtulan kadına, 2 ‹Ne oldu?› diye sor.

20 Moav utandırıldı, darmadağın oldu. 2 Feryat et, haykır! 2 Moavın yıkıldığını Arnon Vadisinde duyur.

21 ‹‹Yayladaki kentler -Holan, Yahas, Mefaat, Divon, Nevo, Beytdivlatayim, Kiryatayim, Beytgamul, Beytmeon, Keriyot, Bosra, uzak yakın bütün Moav kentleri- yargılanacak.

25 Moavın boynuzu kesildi, kolu kırıldı›› diyor RAB.

26 ‹‹Moavı sarhoş edin, 2 Çünkü RABbe büyüklük tasladı. 2 Moav kendi kusmuğunda yuvarlanacak, 2 Alay konusu olacak.

27 İsrail senin için gülünesi bir ulus mu oldu? 2 Hırsızlar arasında mı yakalandı ki, 2 Ondan söz ettikçe baş sallıyorsun?

28 ‹‹Ey Moavda yaşayanlar, 2 Kentlerinizi terk edip kayalara sığının. 2 Uçurumun ağzında yuvasını yapan 2 Güvercin gibi olun.

29 Moavın ne denli gururlanıp büyüklendiğini, 2 Kendini ne denli beğendiğini, 2 Kibirlenip küstahlaştığını, 2 Övünüp kabardığını duyduk.

30 Küstahlığını biliyorum›› diyor RAB, 2 ‹‹Övünmesi boşunadır, yaptıkları da.

31 Bu yüzden Moav için haykıracak, 2 Bütün Moav için feryat edeceğim. 2 Ağlayacağım Kîr-Hereset halkı için.

32 Ey Sivma asması, 2 Senin için Yazer halkından çok ağlayacağım. 2 Filizlerin gölü aşıp 2 Yazere ulaştı. 2 Yok edici yaz meyvelerini, üzümünü yok etti.

33 Moavın meyve bahçelerinden, tarlalarından 2 Sevinç ve neşe yok oldu. 2 Üzüm sıkma çukurlarından şarap akışını durdurdum; 2 Kimse sevinç çığlıklarıyla üzüm ezmiyor, 2 Çığlıklar var, ama sevinç çığlıkları değil.

34 ‹‹Heşbon ve Elalenin haykırışları 2 Yahasa ulaşıyor. 2 Soardan Horonayime, 2 Eglat-Şelişiyaya dek çığlıklar yükseliyor. 2 Çünkü Nimrim suları bile kurudu.

35 Moavda puta tapılan yerlerde 2 Sunu sunanları, 2 İlahlarına buhur yakanları 2 Yok edeceğim›› diyor RAB.

36 ‹‹Bu yüzden yüreğim ney gibi 2 İnliyor Moav için; 2 Kîr-Hereset halkı için ney gibi 2 İnliyor yüreğim. 2 Çünkü elde ettikleri zenginlik uçup gitti.

37 ‹‹Herkes saçını sakalını kesecek, 2 Elini yaralayacak, 2 Beline çul saracak.

38 Moav damlarında, meydanlarında 2 Yalnız ağlayış var. 2 Çünkü Moavı kimsenin beğenmediği 2 Bir kap gibi kırdım›› diyor RAB.

39 ‹‹Nasıl da darmadağın oldu Moav! 2 Nasıl acıyla feryat ediyor! 2 Nasıl da sırtını dönüyor utançtan! 2 Moav çevresindekilere alay konusu, 2 Dehşet verici bir örnek oldu.››

40 RAB diyor ki, 2 ‹‹Bakın! Düşman birden çullanan bir kartal gibi 2 Kanatlarını Moavın üzerine açacak.

41 Keriyot ele geçirilecek, 2 Kaleler alınacak. 2 O gün Moavlı askerlerin yüreği, 2 Doğum sancısı çeken kadının yüreği gibi olacak.

42 Moav yıkıma uğrayacak, 2 Halk olmaktan çıkacak; 2 Çünkü RABbe karşı büyüklük tasladı.

43 Önünde dehşet, çukur ve tuzak var, 2 Ey Moav halkı!›› diyor RAB.

44 ‹‹Dehşetten kaçan çukura düşecek, 2 Çukurdan çıkan tuzağa yakalanacak; 2 Çünkü Moavın üzerine 2 Cezalandırma yılını getireceğim›› diyor RAB.

45 ‹‹Heşbonun gölgesinde 2 Bitkin düşmüş kaçkınlar. 2 Çünkü Heşbondan ateş, 2 Sihonun ortasından alev çıktı; 2 Moavlıların alınlarını, 2 Kargaşa çıkaranların başlarını yakıp yok etti.

46 Vay sana, ey Moav! 2 İlah Kemoşun halkı yok oldu, 2 Oğulların sürgüne gönderildi, 2 Kızların tutsak alındı.

47 Ama son günlerde 2 Yine eski gönencine kavuşturacağım Moav'ı›› diyor RAB. Moav'ın yargısı burada sona eriyor.