1 RICORDATI, Signore, di quello che ci è avvenuto; Riguarda, e vedi li nostro vituperio.

2 La nostra eredità è stata trasportata agli stranieri, E le nostre case a’ forestieri.

3 Noi siam divenuti orfani, senza padre; E le nostre madri come donne vedove.

4 Noi abbiam bevuta la nostra acqua per danari, Le nostre legne ci sono state vendute a prezzo.

5 Noi abbiam sofferta persecuzione sopra il nostro collo; Noi ci siamo affannati, e non abbiamo avuto alcun riposo.

6 Noi abbiam porta la mano agli Egizi, Ed agli Assiri, per saziarci di pane.

7 I nostri padri hanno peccato, e non sono più; Noi abbiam portate le loro iniquità.

8 De’ servi ci hanno signoreggiati; Non vi è stato alcuno che ci abbia riscossi di man loro.

9 Noi abbiamo addotta la nostra vittuaglia A rischio della nostra vita, per la spada del deserto.

10 La nostra pelle è divenuta bruna come un forno, Per l’arsure della fame.

11 Le donne sono state sforzate in Sion, E le vergini nelle città di Giuda.

12 I principi sono stati impiccati per man di coloro; Non si è avuta riverenza alle facce de’ vecchi.

13 I giovani hanno portata la macinatura, E i fanciulli son caduti per le legne.

14 I vecchi hanno abbandonato le porte, E i giovani i loro suoni.

15 La gioia del nostro cuore è cessata, I nostri balli sono stati cangiati in duolo.

16 La corona del nostro capo è caduta; Guai ora a noi! perciocchè abbiam peccato

17 Per questo il cuor nostro è languido; Per queste cose gli occhi nostri sono scurati.

18 Egli è perchè il monte di Sion è deserto, Sì che le volpi vi passeggiano.

19 Tu, Signore, dimori in eterno; Il tuo trono è stabile per ogni età.

20 Perchè ci dimenticheresti in perpetuo? Perchè ci abbandoneresti per lungo tempo?

21 O Signore, convertici a te, e noi sarem convertiti: Rinnova i nostri giorni, come erano anticamente.

22 Perciocchè, ci hai tu del tutto riprovati? Sei tu adirato contro a noi fino all’estremo?

1 Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.

2 Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.

3 He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.

4 Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.

5 Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.

6 Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.

7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.

8 Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.

9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.

10 Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.

11 Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.

12 Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.

13 Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.

14 Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.

15 Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.

16 Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.

17 Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.

18 Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.

19 Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.

20 He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?

21 Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.

22 Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.