1 Doth not wisdom cry? and understanding put forth her voice? 2 She standeth in the top of high places, by the way in the places of the paths. 3 She crieth at the gates, at the entry of the city, at the coming in at the doors. 4 Unto you, O men, I call; and my voice is to the sons of man. 5 O ye simple, understand wisdom: and, ye fools, be ye of an understanding heart. 6 Hear; for I will speak of excellent things; and the opening of my lips shall be right things. 7 For my mouth shall speak truth; and wickedness is an abomination to my lips. 8 All the words of my mouth are in righteousness; there is nothing froward or perverse in them. 9 They are all plain to him that understandeth, and right to them that find knowledge. 10 Receive my instruction, and not silver; and knowledge rather than choice gold. 11 For wisdom is better than rubies; and all the things that may be desired are not to be compared to it.

12 I wisdom dwell with prudence, and find out knowledge of witty inventions. 13 The fear of the LORD is to hate evil: pride, and arrogancy, and the evil way, and the froward mouth, do I hate. 14 Counsel is mine, and sound wisdom: I am understanding; I have strength. 15 By me kings reign, and princes decree justice. 16 By me princes rule, and nobles, even all the judges of the earth. 17 I love them that love me; and those that seek me early shall find me. 18 Riches and honour are with me; yea, durable riches and righteousness. 19 My fruit is better than gold, yea, than fine gold; and my revenue than choice silver. 20 I lead in the way of righteousness, in the midst of the paths of judgment: 21 That I may cause those that love me to inherit substance; and I will fill their treasures.

22 The LORD possessed me in the beginning of his way, before his works of old. 23 I was set up from everlasting, from the beginning, or ever the earth was. 24 When there were no depths, I was brought forth; when there were no fountains abounding with water. 25 Before the mountains were settled, before the hills was I brought forth: 26 While as yet he had not made the earth, nor the fields, nor the highest part of the dust of the world. 27 When he prepared the heavens, I was there: when he set a compass upon the face of the depth: 28 When he established the clouds above: when he strengthened the fountains of the deep: 29 When he gave to the sea his decree, that the waters should not pass his commandment: when he appointed the foundations of the earth: 30 Then I was by him, as one brought up with him: and I was daily his delight, rejoicing always before him; 31 Rejoicing in the habitable part of his earth; and my delights were with the sons of men.

32 Now therefore hearken unto me, O ye children: for blessed are they that keep my ways. 33 Hear instruction, and be wise, and refuse it not. 34 Blessed is the man that heareth me, watching daily at my gates, waiting at the posts of my doors. 35 For whoso findeth me findeth life, and shall obtain favour of the LORD. 36 But he that sinneth against me wrongeth his own soul: all they that hate me love death.

1 Roep die Wysheid nie, en verhef die Verstandigheid nie haar stem nie?

2 Op die top van die hoogtes langs die weg, op die kruispunt van die paaie staan sy,

3 aan die kant van die poorte by die uitgang van die stad, by die ingang van die deure roep sy hardop:

4 Ek roep na julle, manne, en my stem is tot die mensekinders.

5 Leer tog skranderheid verstaan, eenvoudiges, en dwase, leer verstandigheid verstaan.

6 Hoor, want ek sal voortreflike dinge spreek, en my lippe gaan oop vir wat reg is.

7 Want my verhemelte spreek waarheid, en goddeloosheid is vir my lippe 'n gruwel.

8 Al die woorde van my mond is reg, daarin is niks wat slinks of vals is nie,

9 hulle is almal duidelik vir die verstandige en reg vir die wat kennis gevind het.

10 Neem my tug aan, en nie silwer nie, en kennis liewer as uitgesoekte goud.

11 Want wysheid is beter as korale, en al die kleinode kan daar nie mee vergelyk word nie.

12 Ek, Wysheid, is vertroud met die skranderheid, en ek vind kennis van regte oorleg.

13 Die vrees van die HERE is om te haat wat sleg is; hoogmoed en trotsheid en 'n slegte wandel en 'n huigelagtige mond haat ek.

14 Raad en beleid is myne, ek is die insig, sterkte is myne.

15 Deur my regeer die konings en stel die maghebbers vas wat reg is;

16 deur my heers die vorste en die edeles, al die regters van die aarde.

17 k het lief die wat my liefhet, en die wat my soek, sal my vind.

18 Rykdom en eer is by my, duursame goed en geregtigheid.

19 My vrug is beter as goud en as fyn goud, en my opbrings as uitgesoekte silwer.

20 Ek wandel op die weg van geregtigheid, in die middel van die paaie van reg,

21 om die wat my liefhet, 'n besitting te laat erwe, en hulle skatkamers maak ek vol.

22 Die HERE het my berei as eersteling van sy weg, voor sy werke, van ouds af.

23 Van ewigheid af is ek geformeer, van die begin af, van die voortyd van die aarde af.

24 Toe daar nog geen wêreldvloede was nie, is ek gebore; toe fonteine, swaar van water, nog nie daar was nie;

25 voordat die berge ingesink het, voor die heuwels is ek gebore;

26 toe Hy die aarde en die velde en al die stoffies van die wêreld nog nie gemaak het nie.

27 Toe Hy die hemele berei het, was ek daar; toe Hy 'n kring afgetrek het op die oppervlakte van die wêreldvloed;

28 toe Hy die wolke daarbo bevestig het, toe die bronne van die wêreldvloed sterk geword het;

29 toe Hy vir die see sy grens gestel het, dat die waters sy bevel nie sou oortree nie; toe Hy die fondamente van die aarde vasgelê het --

30 toe was ek 'n kunstenaar naas Hom, en ek was dag vir dag vol verlustiging en het gespeel voor sy aangesig altyd,

31 en het gespeel op sy wêreldrond, en my verlustiginge was met die mensekinders.

32 Luister dan nou na my, seuns; want gelukkig is hulle wat my weë bewaar.

33 Luister na tug en word wys, en verwerp dit nie.

34 Gelukkig is die mens wat na my luister, om dag vir dag te waak aan my deure, by die syposte van my poorte die wag te hou.

35 Want hy wat my vind, het die lewe gevind en verkry 'n welbehae van die HERE.

36 Maar hy wat my mis, benadeel sy eie lewe; almal wat my haat, het die dood lief.