1 Viešpats kalbėjo:
2 "Eik ir šauk Jeruzalei, sakydamas: ‘Taip sako Viešpats: ‘Aš atsimenu tavo jaunystės ištikimybę, tavo meilę, kai buvai sužadėtinė, kaip tu mane sekei dykumoje, neapsėtoje žemėje;
3 Izraelis buvo šventas Viešpačiui, Jo derliaus pirmasis vaisius. Kas jį skriaudė, nusikalto, nelaimė juos ištiko’.
4 Klausykite Viešpaties žodžio, Jokūbo namai ir visos Izraelio giminės:
5 ‘Kokią neteisybę rado manyje jūsų tėvai, kad jie atitolo nuo manęs, sekė tuštybę ir patys tapo tušti.
6 Jie neklausė: ‘Kur yra Viešpats, kuris mus išvedė iš Egipto šalies, vedė dykumoje, stepių ir daubų krašte, išdžiūvusioje ir tamsioje žemėje; krašte, per kurį niekas nekeliauja ir kuriame joks žmogus negyvena?’
7 Juk Aš jus atvedžiau į derlingą šalį ir leidau naudotis jos vaisiais ir gėrybėmis. Bet jūs atėję sutepėte mano kraštą, mano nuosavybę padarėte bjaurią.
8 Kunigai neklausė: ‘Kur yra Viešpats?’, įstatymo sargai nepažino manęs, ganytojai sukilo prieš mane, pranašai pranašavo Baalo vardu ir sekė tai, kas neturi vertės.
9 Todėl bylinėsiuosi su jumis ir jūsų vaikų vaikais.
10 Eikite į Kitimų salas ir pažiūrėkite arba pasiųskite į Kedarą ir atidžiai ieškokite, ar ten yra kas nors panašaus?
11 Ar yra kuri tauta pakeitusi savo dievus, kurie nėra dievai? Bet mano tauta pakeitė savo šlovę į tai, kas yra be vertės.
12 Stebėkitės dėl to, dangūs, išsigąskite ir būkite sukrėsti.
13 Dvi piktybes padarė mano tauta: ji paliko mane, gyvojo vandens šaltinį, ir išsikasė skylėtų šulinių, kurie nesulaiko vandens.
14 Argi Izraelis vergas? Argi jis gimęs vergu? Kodėl jis tapo grobiu?
15 Liūtai riaumojo prieš jį ir staugė. Jie pavertė šalį dykyne, miestai sudeginti ir be gyventojų.
16 Nofo ir Tachpanheso sūnūs sudaužė tavo galvos karūną.
17 Argi ne pats tai sau užsitraukei, palikdamas Viešpatį, savo Dievą, kai Jis tave vedė keliu?
18 O dabar kodėl bėgi į Egiptą Šihoro vandens gerti ar į Asiriją gerti upės vandens?
19 Tavo paties nedorybė nubaus tave ir tavo nuklydimas pamokys tave. Todėl pažink ir pamatyk, kaip negera ir kartu yra tai, kad tu palikai Viešpatį ir nėra tavyje mano baimės’,sako Viešpats, kareivijų Dievas.
20 ‘Aš jau seniai sulaužiau tavo jungą, sutraukiau pančius, ir tu sakei: ‘Nenusikalsiu’. Tačiau kiekvienoje aukštoje kalvoje ir po kiekvienu žaliu medžiu tu klaidžiojai paleistuvaudamas.
21 Aš tave pasodinau kaip taurų vynmedį, tikrą želmenį. Kaip tu išsigimei į laukinį vynmedį?
22 Nors ir nusipraustum šarmu ir muilu, tačiau liksi suteptas savo kalte mano akivaizdoje’,sako Viešpats Dievas.
23 ‘Kaip tu gali sakyti: ‘Aš nesusitepiau, nesekiojau paskui Baalą’? Pažvelk į savo kelius slėnyje, pagalvok, ką darei. Tu bėgi kaip laukinė kupranugarė, pasileidusi savo keliais.
24 Laukinė asilė, pripratusi prie dykumos, geisdama uosto orą. Kas gali ją sulaikyti? Jos ieškantieji nenuvargs, bet suras ją jos mėnesį.
25 Saugok savo koją, kad nebūtų basa, ir savo gerklę nuo troškulio. Bet tu sakai: ‘Nėra vilties. Aš myliu svetimuosius ir seksiu paskui juos’.
26 Kaip gėdisi vagis, kai jį pagauna, taip bus sugėdintas Izraelis: karaliai, kunigaikščiai, kunigai ir pranašai,
27 kurie sako medžiui: ‘Tu mano tėvas’, ir akmeniui: ‘Tu mane pagimdei’. Jie atgręžė man nugarą. Bet savo nelaimės metu jie sako: ‘Kelkis ir gelbėk mus’.
28 Kurgi tavo dievai, kuriuos pasidarei? Jie teatsikelia ir, jei gali, tepadeda tau nelaimės metu. Judai, kiek tavo miestų, tiek dievų.
29 Ar jūs bylinėsitės su manimi? Jūs visi nusikaltote man’,sako Viešpats.
30 ‘Veltui Aš baudžiau jūsų vaikus, jie nepriėmė pamokymo. Jūsų pačių kardas prarijo pranašus kaip draskąs liūtas.
31 O karta, stebėkite Viešpaties žodį. Argi Aš buvau dykuma Izraeliui arba tamsi šalis? Kodėl mano tauta sako: ‘Mes esame viešpačiai, nebegrįšime pas Tave’?
32 Ar mergaitė pamiršta savo papuošalus, nuotakasavo apdarą? Bet mano tauta jau seniai pamiršo mane.
33 Kaip puikiai tu moki ieškoti meilės! Tu išmokei nedoras moteris savo kelių.
34 Ant tavo drabužių kraštų randamas nekaltai nužudytųjų kraujas. Jo netgi nereikia ieškoti, jis aiškiai matomas ant tavęs.
35 Tačiau tu sakai: ‘Aš nekalta, Jo rūstybė nusigręš nuo manęs’. Aš apkaltinsiu tave, nes sakei: ‘Nenusidėjau’.
36 Ko tu blaškaisi, keisdama savo kelius? Ir Egiptas apvils tave, kaip Asirija apvylė.
37 Iš ten tu irgi išeisi, užsidėjusi rankas ant galvos, nes Viešpats atmetė tuos, kuriais pasitikėjai, ir nieko iš jų nelaimėsi’ ".
1 RAB bana şöyle seslendi:
2 ‹‹Git, şunları Yeruşalim halkına duyur. RAB diyor ki, ‹‹ ‹Gençliğindeki bağlılığını, 2 Gelinliğindeki sevgini, 2 Çölde, ekilmemiş toprakta 2 Beni nasıl izlediğini anımsıyorum.
3 İsrail RAB için kutsal bir halk, 2 Hasadının ilk ürünüydü. 2 Onu yeren herkes suçlu sayılır, 2 Başına felaket gelirdi› ›› diyor RAB.
4 RABbin sözünü dinleyin, 2 Ey Yakup soyu, 2 İsrailin bütün boyları!
5 RAB diyor ki, 2 ‹‹Atalarınız bende ne haksızlık buldular da 2 Benden uzaklaştılar? 2 Değersiz putları izleyerek 2 Kendileri de değersiz oldular.
6 ‹Mısırdan bizi çıkaran, 2 Çölde, çukurlarla dolu çorak toprakta, 2 Koyu karanlıkta kalan kurak toprakta, 2 Kimsenin geçmediği, 2 Kimsenin yaşamadığı toprakta 2 Bize yol gösteren RAB nerede?› diye sormadılar.
7 Meyvesini, en iyi ürününü yiyesiniz diye 2 Sizi verimli bir ülkeye getirdim. 2 Oysa siz gelir gelmez ülkemi kirlettiniz, 2 Mülkümü iğrenç bir yere çevirdiniz.
8 Kâhinler, ‹RAB nerede?› diye sormadılar, 2 Kutsal Yasa uzmanları beni tanımadılar, 2 Yöneticiler bana başkaldırdılar; 2 Peygamberler Baal adına peygamberlik edip 2 İşe yaramaz putların ardınca gittiler.
9 ‹‹Bu yüzden sizden yine davacı olacağım›› diyor RAB, 2 ‹‹Torunlarınızdan da davacı olacağım.
10 Gidin de Kittim kıyılarına bakın! 2 Kedarfç ülkesine adam gönderip iyice inceleyin, 2 Hiç böyle bir şey oldu mu, olmadı mı görün. ülkeleri temsil ediyor.
11 Hiçbir ulus ilahlarını değiştirdi mi? 2 -Ki onlar zaten tanrı değildirler- 2 Ama benim halkım görkemini 2 İşe yaramaz putlara değişti. ‹‹Görkemimi››.
12 Ey gökler, şaşın buna, 2 Tir tir titreyin, şaşakalın›› diyor RAB.
13 ‹‹Çünkü halkım iki kötülük yaptı: 2 Beni, diri suların pınarını bıraktı, 2 Kendilerine sarnıçlar, 2 Su tutmayan çatlak sarnıçlar kazdılar.
14 İsrail uşak mı? 2 Köle olarak mı doğdu? 2 Öyleyse neden gümbür gümbür kükreyen 2 Genç aslanlara av oldu? 2 Ülkeyi viraneye çevirdiler, 2 Kentler yerle bir edildi, kimsesiz bırakıldı!
16 Nof ve Tahpanhes halkı 2 Kafanı kırdı.
17 Seni yolda yürüten Tanrın RABbi bırakmakla 2 Başına bunları getirdin.
18 Şimdi Şihor suyundan içmek için 2 Mısıra gitmek size yarar sağlar mı? 2 Fırat suyundan içmek için 2 Asura gitmek size ne sağlar?
19 Seni kendi kötülüğün yola getirecek, 2 Dönekliğin seni paylayacak. 2 Tanrın RABbi bırakmanın, 2 Benden korkmamanın 2 Ne kadar kötü, ne kadar acı olduğunu gör de anla.›› 2 Her Şeye Egemen Egemen RAB böyle diyor.
20 ‹‹Boyunduruğunu çok önce kırdın, 2 Bağlarını kopardın. 2 ‹Kulluk etmeyeceğim› dedin. 2 Gerçekten de her yüksek tepede, 2 Her bol yapraklı ağacın altında 2 Fahişe gibi yatıp kalktın.
21 Oysa ben seni en iyi cinsten 2 Seçme bir asma olarak dikmiştim. 2 Nasıl oldu da yozlaşıp yabanıl asmaya döndün?
22 Çamaşır sodasıyla yıkansan, 2 Bol kül suyu kullansan bile, 2 Suçun önümde yine leke gibi duruyor›› 2 Diyor Egemen RAB.
23 ‹‹Öyleyken nasıl, ‹Ben kirlenmedim, 2 Baalları izlemedim› diyebilirsin? 2 Vadide nasıl davrandığına bak da 2 Ne yaptığını anla. 2 Sen orada burada dolaşan 2 Ayağı tez bir dişi devesin.
24 Kösnüyüp havayı koklayan 2 Kıra alışkın yaban eşeğisin. 2 Azgınken kim tutabilir onu? 2 Peşine düşenlerin yorulması gerekmez, 2 Çiftleşme zamanı gelince onu bulurlar.
25 Yalınayak koşmaktan sakın, 2 Susuzluktan boğazını koru. 2 Ama sen, ‹Boş ver! 2 Ben başka ilahları seviyorum, 2 Onları izleyeceğim› dedin.
26 ‹‹Hırsız yakalandığında nasıl utanırsa, 2 İsrailin halkı, kralları, önderleri, 2 Kâhinleri, peygamberleri de öyle utanacak.
27 Onlar ağaca, ‹Babamsın›, 2 Taşa, ‹Bizi sen doğurdun› derler. 2 Çünkü bana yüzlerini değil, 2 Sırtlarını çevirdiler. 2 Ama felakete uğrayınca, 2 ‹Kalk da bizi kurtar› diye yakarırlar.
28 Hani nerede kendiniz için yaptığınız ilahlar? 2 Felakete uğradığınızda kurtarabiliyorlarsa, 2 Kalkıp gelsinler. 2 Kentlerinin sayısı kadar 2 İlahların var, ey Yahuda halkı.››
29 ‹‹Neden bana dava açıyorsunuz? 2 Hepiniz bana başkaldırdınız›› diyor RAB.
30 ‹‹Halkınızı boşuna cezalandırdım, yola gelmediler. 2 Kılıcınız yırtıcı aslan gibi öldürdü peygamberlerinizi.
31 ‹‹Ey siz, bu kuşağın çocukları, 2 RABbin sözünü anlayın! 2 Ben İsrail için bir çöl, 2 Kapkaranlık bir ülke mi oldum? 2 Öyleyse halkım neden, ‹Başımıza buyruğuz, 2 Artık sana dönmeyeceğiz› diyor?
32 Erden kız takılarını, 2 Gelin çeyizini unutabilir mi? 2 Ama halkım sayısız günlerce unuttu beni.
33 Aşkı kovalamakta 2 Ne kadar beceriklisin! 2 Kötü kadınlara bile kendi yöntemlerini öğretebildin.
34 Eteğin suçsuz yoksulların kanıyla lekelenmiş, 2 Oysa ev soyarken yakalamadın onları. 2 Bütün bunlara karşın,
35 ‹Ben suçsuzum, 2 Kuşkusuz RABbin bana öfkesi dindi› diyorsun. 2 Ama ‹Günah işlemedim› dediğin için 2 Yargılayacağım seni.
36 Neden boyuna döneklik yapıp duruyorsun? 2 Asurda düşkırıklığına uğradığın gibi, 2 Mısırda da düşkırıklığına uğrayacaksın.
37 Oradan da ellerin başında çıkacaksın, 2 Çünkü RAB senin güvendiklerini reddetti; 2 Onlardan yarar sağlamayacaksın.››