Esdras 2 - Bíblia Online

Tie yra krašto žmonės, kurie grįžo iš nelaisvės, iš tų, kuriuos Babilono karalius Nebukadnecaras buvo ištrėmęs į Babiloną. Jie sugrįžo į Jeruzalę bei Judą, kiekvienas į savo miestą. 
Su Zorobabeliu grįžo Jozuė, Nehemija, Seraja, Reelaja, Mordechajas, Bilšanas, Misparas, Bigvajas, Rehumas, Baana. Izraelio tautos vyrų skaičius toks: 
Parošo palikuonių­du tūkstančiai šimtas septyniasdešimt du; 
Šefatijos­trys šimtai septyniasdešimt du; 
Aracho­septyni šimtai septyniasdešimt penki; 
Pahat Moabo palikuonių iš Jozuės ir Joabo giminės­du tūkstančiai aštuoni šimtai dvylika; 
Elamo­tūkstantis du šimtai penkiasdešimt keturi; 
Zatuvo­devyni šimtai keturiasdešimt penki; 
Zakajo­septyni šimtai šešiasdešimt; 
Banio­šeši šimtai keturiasdešimt du; 
Bebajo­šeši šimtai dvidešimt trys; 
Azgado­tūkstantis du šimtai dvidešimt du; 
Adonikamo­šeši šimtai šešiasdešimt šeši; 
Bigvajo­du tūkstančiai penkiasdešimt šeši; 
Adino­keturi šimtai penkiasdešimt keturi; 
Atero palikuonių iš Jehizkijos­ devyniasdešimt aštuoni; 
Becajo­trys šimtai dvidešimt trys; 
Joros­šimtas dvylika; 
Hašumo­du šimtai dvidešimt trys; 
Gibaro­devyniasdešimt penki; 
Betliejaus vyrų­šimtas dvidešimt trys; 
Netofos vyrų­penkiasdešimt šeši; 
Anatoto vyrų­šimtas dvidešimt aštuoni; 
Azmaveto vyrų­keturiasdešimt du; 
Kirjat Arimo, Kefyros ir Beeroto vyrų­septyni šimtai keturiasdešimt trys; 
Ramos ir Gebos vyrų­šeši šimtai dvidešimt vienas; 
Michmašo vyrų­šimtas dvidešimt du; 
Betelio ir Ajo vyrų­du šimtai dvidešimt trys; 
Nebojo palikuonių­penkiasdešimt du; 
Magbišo­šimtas penkiasdešimt šeši; 
kito Elamo­tūkstantis du šimtai penkiasdešimt keturi; 
Harimo­trys šimtai dvidešimt; 
Lodo, Hadido ir Onojo­septyni šimtai dvidešimt penki; 
Jericho­trys šimtai keturiasdešimt penki; 
Senavos­trys tūkstančiai šeši šimtai trisdešimt. 
Kunigų: Jedajos palikuonių iš Jozuės namų­devyni šimtai septyniasdešimt trys; 
Imero­tūkstantis penkiasdešimt du; 
Pašhūro­tūkstantis du šimtai keturiasdešimt septyni; 
Harimo­tūkstantis septyniolika. 
Levitų: Jozuės ir Kadmielio palikuonių iš Hodavijos sūnų­septyniasdešimt keturi. 
Giedotojų: Asafo palikuonių­ šimtas dvidešimt aštuoni. 
Vartininkų: Šalumo, Atero, Talmono, Akubo, Hatitos ir Šobajo palikuonių­iš viso šimtas trisdešimt devyni. 
Šventyklos tarnai: Cihos, Hasufos, Tabaoto, 
Keroso, Siacho, Padono, 
Lebanos, Hagabos, Akubo, 
Hagabo, Šalmajo, Hanano, 
Gidelio, Gaharo, Reajos, 
Recino, Nekodos, Gazamo, 
Uzos, Paseaho, Besajo, 
Asnos, Meunimo, Nefusimo, 
Bakbuko, Hakufos, Harhūro, 
Bacluto, Mehidos, Haršos, 
Barkoso, Siseros, Temaho, 
Neciacho ir Hatifos palikuonys. 
Saliamono tarnų palikuonys: Sotajo, Sofereto, Perudos, 
Jaalos, Darkono, Gidelio, 
Šefatijos, Hatilo, Pocheret Cebaimo ir Amio palikuonys. 
Šventyklos ir Saliamono tarnų palikuonių buvo trys šimtai devyniasdešimt du. 
Šitie atvyko iš Tel Melacho, Tel Haršo, Kerubo, Adono ir Imero, bet negalėjo įrodyti savo tėvų ir savo kilmės, ar jie buvo kilę iš Izraelio: 
Delajos, Tobijos ir Nekodos palikuonių­šeši šimtai penkiasdešimt du. 
Kunigai: Hobajos, Hakoco ir Barzilajaus (jis buvo vedęs vieną iš gileadiečo Barzilajaus dukterų ir buvo vadinamas jų vardu) palikuonys. 
Jie ieškojo savo vardų giminių sąrašuose, tačiau jų nesurado; todėl buvo atskirti nuo kunigystės kaip susitepę. 
Tiršata uždraudė jiems valgyti labai šventą maistą, kol atsiras kunigas su Urimu ir Tumimu. 
Iš viso žmonių buvo keturiasdešimt du tūkstančiai trys šimtai šešiasdešimt, 
neskaičiuojant jų tarnų ir tarnaičių, kurių buvo septyni tūkstančiai trys šimtai trisdešimt septyni. Be to, jie turėjo du šimtus giedotojų. 
Žirgų buvo septyni šimtai trisdešimt šeši, mulų­du šimtai keturiasdešimt penki, 
kupranugarių­keturi šimtai trisdešimt penki, asilų­šeši tūkstančiai septyni šimtai dvidešimt. 
Kai kurie šeimų vadai, atėję prie Viešpaties namų Jeruzalėje, davė savo noru aukų Dievo namams; 
jie davė pagal savo išgales iždui šešiasdešimt vieną tūkstantį drachmų aukso, penkis tūkstančius minų sidabro ir šimtą apdarų kunigams. 
Kunigai, levitai, tautos dalis, giedotojai, vartininkai ir šventyklos tarnai apsigyveno savo miestuose; ir visas Izraelis apsigyveno savo miestuose. 

Jen estas la loĝantoj de la lando, kiuj iris el la forkaptitoj, kiujn forkondukis en Babelon Nebukadnecar, reĝo de Babel, kaj kiuj revenis en Jerusalemon kaj en Judujon, ĉiu en sian urbon, 
kiuj venis kun Zerubabel, Jeŝua, Neĥemja, Seraja, Reelaja, Mordeĥaj, Bilŝan, Mispar, Bigvaj, Reĥum, Baana. La nombro de la viroj de la popolo Izraela estis: 
de la idoj de Paroŝ, du mil cent sepdek du, 
de la idoj de Ŝefatja, tricent sepdek du, 
de la idoj de Araĥ, sepcent sepdek kvin, 
de la idoj de Paĥat-Moab, el la idoj de Jeŝua kaj Joab, du mil okcent dek du, 
de la idoj de Elam, mil ducent kvindek kvar, 
de la idoj de Zatu, naŭcent kvardek kvin, 
de la idoj de Zakaj, sepcent sesdek, 
de la idoj de Bani, sescent kvardek du, 
de la idoj de Bebaj, sescent dudek tri, 
de la idoj de Azgad, mil ducent dudek du, 
de la idoj de Adonikam, sescent sesdek ses, 
de la idoj de Bigvaj, du mil kvindek ses, 
de la idoj de Adin, kvarcent kvindek kvar, 
de la idoj de Ater, el la domo de Ĥizkija, naŭdek ok, 
de la idoj de Becaj, tricent dudek tri, 
de la idoj de Jora, cent dek du, 
de la idoj de Ĥaŝum, ducent dudek tri, 
de la idoj de Gibar, naŭdek kvin, 
de la idoj de Bet-Leĥem, cent dudek tri, 
de la loĝantoj de Netofa, kvindek ses, 
de la loĝantoj de Anatot, cent dudek ok, 
de la idoj de Azmavet, kvardek du, 
de la idoj de Kirjat-Arim, Kefira, kaj Beerot, sepcent kvardek tri, 
de la idoj de Rama kaj Geba, sescent dudek unu, 
de la loĝantoj de Miĥmas, cent dudek du, 
de la loĝantoj de Bet-El kaj Aj, ducent dudek tri, 
de la idoj de Nebo, kvindek du, 
de la idoj de Magbiŝ, cent kvindek ses, 
de la idoj de la alia Elam, mil ducent kvindek kvar, 
de la idoj de Ĥarim, tricent dudek, 
de la idoj de Lod, Ĥadid, kaj Ono, sepcent dudek kvin, 
de la idoj de Jeriĥo, tricent kvardek kvin, 
de la idoj de Senaa, tri mil sescent tridek. 
De la pastroj:de la idoj de Jedaja, el la domo de Jeŝua, naŭcent sepdek tri, 
de la idoj de Imer, mil kvindek du, 
de la idoj de Paŝĥur, mil ducent kvardek sep, 
de la idoj de Ĥarim, mil dek sep. 
De la Levidoj:de la idoj de Jeŝua kaj Kadmiel, el la filoj de Hodavja, sepdek kvar. 
De la kantistoj:de la idoj de Asaf, cent dudek ok. 
De la idoj de la pordegistoj:la idoj de Ŝalum, la idoj de Ater, la idoj de Talmon, la idoj de Akub, la idoj de Ĥatita, la idoj de Ŝobaj, ĉiuj kune cent tridek naŭ. 
De la Netinoj:la idoj de Ciĥa, la idoj de Ĥasufa, la idoj de Tabaot, 
la idoj de Keros, la idoj de Siaha, la idoj de Padon, 
la idoj de Lebana, la idoj de Ĥagaba, la idoj de Akub, 
la idoj de Ĥagab, la idoj de Ŝalmaj, la idoj de Ĥanan, 
la idoj de Gidel, la idoj de Gaĥar, la idoj de Reaja, 
la idoj de Recin, la idoj de Nekoda, la idoj de Gazam, 
la idoj de Uza, la idoj de Paseaĥ, la idoj de Besaj, 
la idoj de Asna, la idoj de Meunim, la idoj de Nefusim, 
la idoj de Bakbuk, la idoj de Ĥakufa, la idoj de Ĥarĥur, 
la idoj de Baclut, la idoj de Meĥida, la idoj de Ĥarŝa, 
la idoj de Barkos, la idoj de Sisra, la idoj de Tamaĥ, 
la idoj de Neciaĥ, la idoj de Ĥatifa. 
La idoj de la servantoj de Salomono:la idoj de Sotaj, la idoj de Soferet, la idoj de Peruda, 
la idoj de Jaala, la idoj de Darkon, la idoj de Gidel, 
la idoj de Ŝefatja, la idoj de Ĥatil, la idoj de Poĥeret-Cebaim, la idoj de Ami. 
La nombro de ĉiuj Netinoj kaj de la idoj de la servantoj de Salomono estis tricent naŭdek du. 
Kaj jen estas la elirintoj el Tel-Melaĥ, Tel-Ĥarŝa, Kerub, Adan, kaj Imer, kiuj ne povis montri sian patrodomon kaj devenon, ĉu ili devenas de Izrael: 
la idoj de Delaja, la idoj de Tobija, la idoj de Nekoda, sescent kvindek du. 
Kaj el la pastridoj:la idoj de Ĥabaja, la idoj de Hakoc, la idoj de Barzilaj, kiu prenis al si edzinon el la filinoj de Barzilaj, la Gileadano, kaj estis nomata per ilia nomo. 
Ili serĉis siajn dokumentojn genealogiajn, sed ĉi tiuj ne troviĝis; tial ili estis eligitaj el la listo de la pastroj. 
Kaj la regionestro diris al ili, ke ili ne manĝu el la plejsanktaĵo, ĝis aperos pastro kun la signoj de lumo kaj de justo. 
La tuta komunumo kune konsistis el kvardek du mil tricent sesdek homoj, 
krom iliaj sklavoj kaj sklavinoj, kies nombro estis sep mil tricent tridek sep, kaj al tio estis ducent kantistoj kaj kantistinoj. 
Da ĉevaloj ili havis sepcent tridek ses; da muloj ili havis ducent kvardek kvin; 
da kameloj ili havis kvarcent tridek kvin; da azenoj ses mil sepcent dudek. 
Kelkaj el la ĉefoj de patrodomoj, veninte al la domo de la Eternulo en Jerusalem, faris memvolan oferon por la domo de Dio, por restarigi ĝin sur ĝia fundamento. 
Laŭ sia povo ili donis en la trezorejon de la laboroj:da oro sesdek unu mil darkemonojn, da arĝento kvin mil min�ojn, kaj da pastraj vestoj cent. 
Kaj ekloĝis la pastroj kaj la Levidoj kaj la popolanoj kaj la kantistoj kaj la pordegistoj kaj la Netinoj en siaj urboj, kaj la tuta Izrael en siaj urboj. 

Esdras 3

Veja também

A promessa de Deus para o Ano Novo: 5 versículos para renovar sua fé

5 maneiras de glorificar o trabalho em nome de Deus