1 Und der HErr antwortete Hiob aus einem Wetter und sprach:

2 Wer ist der, der so fehlet in der Weisheit und redet so mit Unverstand?

3 Gürte deine Lenden wie ein Mann; ich will dich fragen, lehre mich!

4 Wo warest du, da ich die Erde gründete? Sage mir‘s, bist du so klug?

5 Weißt du, wer ihr das Maß gesetzt hat, oder wer über sie eine Richtschnur gezogen hat?

6 Oder worauf stehen ihre Füße versenket? Oder wer hat ihr einen Eckstein gelegt,

7 da mich die Morgensterne miteinander lobeten, und jauchzeten alle Kinder Gottes?

8 Wer hat das Meer mit seinen Türen verschlossen, da es herausbrach wie aus Mutterleibe,

9 da ich‘s mit Wolken kleidete und in Dunkel einwickelte, wie in Windeln,

10 da ich ihm den Lauf brach mit meinem Damm und setzte ihm Riegel und Tür

11 und sprach: Bis hieher sollst du kommen und nicht weiter; hie sollen sich legen deine stolzen Wellen!?

12 Hast du bei deiner Zeit dem Morgen geboten und der Morgenröte ihren Ort gezeiget,

13 daß die Ecken der Erde gefasset und die GOttlosen herausgeschüttelt würden?

14 Das Siegel wird sich wandeln wie Leimen, und sie stehen wie ein Kleid.

15 Und den GOttlosen wird ihr Licht genommen werden; und der Arm der Hoffärtigen wird zerbrochen werden.

16 Bist du in den Grund des Meers kommen und hast in den Fußtapfen der Tiefen gewandelt?

17 Haben sich dir des Todes Tore je aufgetan? Oder hast du gesehen die Tore der Finsternis?

18 Hast du vernommen, wie breit die Erde sei? Sage an, weißt du solches alles?

19 Welches ist der Weg, da das Licht wohnet, und welches sei der Finsternis Stätte,

20 daß du mögest abnehmen seine Grenze und merken den Pfad zu seinem Hause?

21 Wußtest du, daß du zu der Zeit solltest geboren werden und wieviel deiner Tage sein würden?

22 Bist du gewesen, da der Schnee herkommt, oder hast du gesehen, wo der Hagel herkommt,

23 die ich habe verhalten bis auf die Zeit der Trübsal und auf den Tag des Streits und Kriegs?

24 Durch welchen Weg teilet sich das Licht, und auffähret der Ostwind auf Erden?

25 Wer hat dem Platzregen seinen Lauf ausgeteilet und den Weg dem Blitze und Donner,

26 daß es regnet aufs Land, da niemand ist, in der Wüste, da kein Mensch ist,

27 daß er füllet die Einöden und Wildnis und macht, daß Gras wächset?

28 Wer ist des Regens Vater? Wer hat die Tropfen des Taues gezeuget?

29 Aus wes Leibe ist das Eis gegangen? Und wer hat den Reif unter dem Himmel gezeuget,

30 daß das Wasser verborgen wird wie unter Steinen und die Tiefe oben gestehet?

31 Kannst du die Bande der sieben Sterne zusammenbinden, oder das Band des Orion auflösen?

32 Kannst du den Morgenstern hervorbringen zu seiner Zeit, oder den Wagen am Himmel über seine Kinder führen?

33 Weißt du, wie der Himmel zu regieren ist? Oder kannst du ihn meistern auf Erden?

34 Kannst du deinen Donner in der Wolke hoch herführen? Oder wird dich die Menge des Wassers verdecken?

35 Kannst du die Blitze auslassen, daß sie hinfahren und sprechen: Hie sind wir?

36 Wer gibt die Weisheit ins Verborgene? Wer gibt verständige Gedanken?

37 Wer ist so weise, der die Wolken erzählen könnte? Wer kann die Wasserschläuche am Himmel verstopfen,

38 wenn der Staub begossen wird, daß er zuhaufe läuft und die Klöße aneinander kleben?

39 Kannst du der Löwin ihren Raub zu jagen geben und die jungen Löwen sättigen,

40 daß sie sich legen in ihre Stätte und ruhen in der Höhle, da sie lauern?

41 Wer bereitet dem Raben die Speise, wenn seine Jungen zu GOtt rufen und fliegen irre, wenn sie nicht zu essen haben?

1 La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

2 Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

3 Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

4 Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

5 Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

6 Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

7 Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

8 Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

9 Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

10 Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

11 Kaj diris:Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

12 Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

13 Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

14 Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

15 Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

16 Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

17 Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

18 Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

19 Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

20 Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

21 Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

22 Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

23 Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

24 Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

25 Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

26 Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

27 Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

28 Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

29 El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

30 Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

31 Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

32 Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

33 Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

34 Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

35 Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi:Jen ni estas?

36 Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

37 Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

38 Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

39 Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

40 Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

41 Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?