1 Mais toi, enseigne les choses qui conviennent à la saine doctrine.

2 Que les vieillards soient sobres, graves, prudents, sains en la foi, en la charité, et en la patience.

3 De même, que les femmes âgées règlent leur extérieur d'une manière convenable à la sainteté; qu'elles ne soient ni médisantes, ni sujettes à beaucoup de vin, mais qu'elles enseignent de bonnes choses;

4 Afin qu'elles instruisent les jeunes femmes à être modestes, à aimer leurs maris, à aimer leurs enfants;

5 A être sages, pures, gardant la maison, bonnes, soumises à leurs maris; afin que la parole de Dieu ne soit point blasphémée.

6 Exhorte aussi les jeunes hommes à être modérés.

7 Te montrant toi-même pour modèle de bonnes œuvres en toutes choses, en une doctrine exempte de toute altération, [en] gravité, [en] intégrité,

8 [En] paroles saines, que l'on ne puisse point condamner, afin que celui qui [vous] est contraire, soit rendu confus, n'ayant aucun mal à dire de vous.

9 Que les serviteurs soient soumis à leurs maîtres, leur complaisant en toutes choses, n'étant point contredisants;

10 Ne détournant rien [de ce qui appartient à leurs maîtres], mais faisant toujours paraître une grande fidélité, afin de rendre honorable en toutes choses la doctrine de Dieu, notre Sauveur.

11 Car la grâce de Dieu salutaire à tous les hommes a été manifestée.

12 Nous enseignant qu'en renonçant à l'impiété et aux passions mondaines, nous vivions dans ce présent siècle, sobrement, justement et religieusement.

13 En attendant la bienheureuse espérance, et l'apparition de la gloire du grand Dieu, et notre Sauveur, Jésus-Christ,

14 Qui s'est donné soi-même pour nous, afin de nous racheter de toute iniquité, et de nous purifier, pour lui être un peuple qui lui appartienne en propre, et qui soit zélé pour les bonnes œuvres.

15 Enseigne ces choses, exhorte et reprends avec toute autorité de commander. Que personne ne te méprise.

1 Sed parolu vi tion, kio konvenas al la sana doktrino:

2 ke la maljunuloj estu sobraj, seriozmienaj, prudentaj, sanaj en la fido, en amo en pacienco;

3 ke la maljunulinoj tiel same estu je sintenado respektemaj, ne kalumniantoj, nek sklavigitaj de troa vino, sed instruantaj la bonon;

4 por ke ili eduku la junulinojn ami siajn edzojn, ami siajn infanojn,

5 esti prudentaj, ĉastaj, hejme laborantaj, bonfaremaj, submetiĝemaj al siaj propraj edzoj, por ke la vorto de Dio ne estu blasfemita;

6 konsilu tiel same la junulojn, ke ili estu prudentaj;

7 pri ĉio montrante vin ekzemplo de bonaj faroj, en via instruado montrante sincerecon, seriozecon,

8 paroladon sanan, nekondamneblan; por ke la kontraŭulo hontu, havante nenion malbonan diri kontraŭ ni.

9 Admonu sklavojn, ke ili estu submetiĝemaj al siaj propraj sinjoroj kaj plaĉantaj al ili en ĉio; ne kontraŭdiremaj,

10 ne ŝtelantaj, sed montrantaj ĉian bonan fidelecon; por ke ili ornamu en ĉio la doktrinon de Dio, nia Savanto.

11 Ĉar jam aperis la graco de Dio, portante savon al ĉiuj homoj,

12 instruante nin, ke foriginte malpiecon kaj laŭmondajn dezirojn, ni vivadu sobre, juste, kaj pie en la nuna mondo,

13 atendantaj la feliĉan esperon kaj la malkaŝon de la gloro de nia granda Dio kaj Savanto, Jesuo Kristo,

14 kiu donis sin por ni, por elaĉeti nin el ĉia maljusteco kaj por purigi al si popolon propran, fervoran pri bonaj faroj.

15 Tion parolu, kaj konsilu kaj riproĉu kun ĉia aŭtoritato. Neniu vin malestimu.