1 Cântico dos cânticos de Salomão.

Primeiro cântico
Esposa

2 Beije-me com os beijos

de sua boca!

Porque o seu amor

é melhor do que o vinho.

3 Suave é o aroma

dos seus perfumes;

como perfume derramado

é o seu nome.

Por isso, as donzelas o amam.

4 Leve-me com você!

Vamos depressa!

O rei me introduziu

nos seus aposentos.

Coro

Exultaremos e nos alegraremos

por sua causa;

do seu amor nos lembraremos,

mais do que do vinho.

Não é sem razão que o amam.

Esposa

5 Eu sou morena e bonita,

ó filhas de Jerusalém,

como as tendas de Quedar,

como as cortinas de Salomão.

6 Não olhem para a minha

pele morena,

porque o sol me queimou.

Os filhos de minha mãe

se indignaram contra mim

e me puseram por guarda

das vinhas;

mas a minha vinha,

que me pertence,

não a guardei.

7 Diga-me, ó amado

de minha alma:

Onde você apascenta

o seu rebanho?

Onde você o faz repousar

ao meio-dia?

Diga, para que eu

não ande vagando

junto ao rebanho

dos seus companheiros.

Esposo

8 Se você, a mais bela

das mulheres, não o sabe,

siga as pisadas dos rebanhos

e apascente os seus cabritos

junto às tendas dos pastores.

9 Comparo você, minha querida,

com as éguas das carruagens

de Faraó.

10 O seu rosto fica lindo

com os enfeites,

o seu pescoço, com os colares.

11 Faremos para você

enfeites de ouro,

com incrustações de prata.

Esposa

12 Enquanto o rei está assentado

à sua mesa,

o meu nardo exala o seu perfume.

13 O meu amado é para mim

como um sachê de mirra,

posto entre os meus seios.

14 O meu amado é para mim

como um ramalhete

de flores de hena

nas vinhas de En-Gedi.

Esposo

15 Como você é bela,

minha querida!

Como você é bela!

Os seus olhos são como pombas.

Esposa

16 Como você é belo, meu amado!

Como é encantador!

O nosso leito é de viçosa relva.

17 As vigas da nossa casa

são os cedros,

e o nosso teto são os ciprestes.

1 שיר השירים אשר לשלמה׃

2 ישקני מנשיקות פיהו כי טובים דדיך מיין׃

3 לריח שמניך טובים שמן תורק שמך על כן עלמות אהבוך׃

4 משכני אחריך נרוצה הביאני המלך חדריו נגילה ונשמחה בך נזכירה דדיך מיין מישרים אהבוך׃

5 שחורה אני ונאוה בנות ירושלם כאהלי קדר כיריעות שלמה׃

6 אל תראוני שאני שחרחרת ששזפתני השמש בני אמי נחרו בי שמני נטרה את הכרמים כרמי שלי לא נטרתי׃

7 הגידה לי שאהבה נפשי איכה תרעה איכה תרביץ בצהרים שלמה אהיה כעטיה על עדרי חבריך׃

8 אם לא תדעי לך היפה בנשים צאי לך בעקבי הצאן ורעי את גדיתיך על משכנות הרעים׃

9 לססתי ברכבי פרעה דמיתיך רעיתי׃

10 נאוו לחייך בתרים צוארך בחרוזים׃

11 תורי זהב נעשה לך עם נקדות הכסף׃

12 עד שהמלך במסבו נרדי נתן ריחו׃

13 צרור המר דודי לי בין שדי ילין׃

14 אשכל הכפר דודי לי בכרמי עין גדי׃

15 הנך יפה רעיתי הנך יפה עיניך יונים׃

16 הנך יפה דודי אף נעים אף ערשנו רעננה׃

17 קרות בתינו ארזים רחיטנו ברותים׃