O levantamento do censo

1 Então Satanás se levantou contra Israel e incitou Davi a levantar o censo de Israel. 2 Davi disse a Joabe e aos chefes do povo:

— Vão e levantem o censo de Israel, desde Berseba até Dã, e tragam-me a apuração para que eu saiba o seu número.

3 Então Joabe disse:

— Que o Senhor, seu Deus, multiplique este povo cem vezes mais! No entanto, meu rei e senhor, não são todos eles servos de meu senhor? Por que meu senhor requer isso? Por que trazer, assim, culpa sobre Israel?

4 Porém a palavra do rei prevaleceu contra Joabe. Então Joabe saiu e percorreu todo o Israel; depois, voltou para Jerusalém. 5 Joabe apresentou a Davi o resultado do recenseamento do povo: havia em Israel um milhão e cem mil homens que puxavam da espada; e em Judá eram quatrocentos e setenta mil homens que puxavam da espada. 6 Porém os de Levi e Benjamim não foram contados entre eles, porque a ordem do rei foi abominável a Joabe.

Davi escolhe o castigo

7 Tudo isto desagradou a Deus, e por isso ele castigou Israel. 8 Então Davi se dirigiu a Deus, dizendo:

— Cometi um grande pecado ao fazer tal coisa. Mas agora peço-te que perdoes a iniquidade do teu servo, porque fiz uma grande loucura.

9 Então o Senhor falou a Gade, o vidente de Davi, dizendo:

10 — Vá e diga a Davi: Assim diz o Senhor: "Eu lhe ofereço três opções; escolha uma delas, para que eu a execute contra você."

11 Gade foi falar com Davi e lhe disse:

— Assim diz o Senhor: "Escolha o que você quer: 12 ou três anos de fome, ou que por três meses você seja consumido diante dos seus adversários, sendo alcançado pela espada dos seus inimigos, ou que por três dias a espada do Senhor, isto é, a peste na terra e o Anjo do Senhor causem destruição em todos os territórios de Israel." Diga, agora, que resposta devo dar ao que me enviou.

13 Então Davi disse a Gade:

— Estou muito angustiado. Porém é preferível que eu caia nas mãos do Senhor, porque muitas são as suas misericórdias; não quero cair nas mãos dos homens.

14 Então o Senhor enviou a peste a Israel; e morreram setenta mil homens do povo de Israel. 15 Deus enviou um anjo a Jerusalém, para a destruir. Quando estava por destruí-la, o Senhor olhou, mudou de ideia quanto a este mal e disse ao anjo destruidor:

— Basta! Retire a sua mão.

O Anjo do Senhor estava junto à eira de Ornã, o jebuseu. 16 Davi ergueu os olhos e viu o Anjo do Senhor, que estava entre a terra e o céu, com a espada desembainhada na mão estendida contra Jerusalém. Então Davi e os anciãos, vestidos de pano de saco, se prostraram com o rosto em terra. 17 Davi falou para Deus:

— Por acaso não fui eu quem mandou contar o povo? Eu é que pequei e fiz esse mal. Mas estas ovelhas o que fizeram? Ah! Senhor, meu Deus, que a tua mão seja contra mim e contra a casa de meu pai, mas não contra o teu povo, para castigá-lo.

Davi edifica um altar na eira de Ornã

18 Então o Anjo do Senhor disse a Gade que mandasse Davi edificar um altar ao Senhor na eira de Ornã, o jebuseu. 19 Davi foi segundo a palavra que Gade havia falado em nome do Senhor. 20 Ao voltar-se, Ornã viu o Anjo; e os seus quatro filhos que estavam com ele se esconderam. Ora, Ornã estava debulhando trigo. 21 Quando Davi estava indo ao encontro de Ornã, este olhou e viu Davi. E, saindo da eira, se inclinou diante de Davi, com o rosto em terra. 22 Davi disse a Ornã:

— Dê-me este lugar da eira, a fim de edificar nele um altar ao Senhor, para que cesse a praga de sobre o povo. Venda-me este lugar pelo seu devido valor.

23 Então Ornã disse a Davi:

— Que o rei, meu senhor, a tome para si e faça dela o que bem quiser. Eis que dou os bois para o holocausto, o debulhador de cereais para a lenha e o trigo para a oferta de cereais; dou tudo.

24 Porém o rei Davi disse a Ornã:

— Não! Eu vou comprar pelo seu inteiro valor. Porque não tomarei o que é seu para dar ao Senhor, nem oferecerei holocausto que não me custe nada.

25 Davi pagou a Ornã por aquele lugar sete quilos e duzentos gramas de ouro. 26 Edificou ali um altar ao Senhor, ofereceu nele holocaustos e sacrifícios pacíficos e invocou o Senhor, que lhe respondeu com fogo do céu sobre o altar do holocausto. 27 O Senhor deu ordem ao Anjo, e ele meteu a sua espada na bainha.

O lugar do templo

28 Naquele tempo, ao ver que o Senhor lhe havia respondido na eira de Ornã, o jebuseu, Davi ofereceu sacrifícios ali. 29 Porque naquele tempo o tabernáculo do Senhor, que Moisés havia feito no deserto, e o altar do holocausto estavam no lugar alto de Gibeão. 30 Davi não podia ir até lá para consultar a Deus, porque estava com medo da espada do Anjo do Senhor.

1 consurrexit autem Satan contra Israhel et incitavit David ut numeraret Israhel

2 dixitque David ad Ioab et ad principes populi ite et numerate Israhel a Bersabee usque Dan et adferte mihi numerum ut sciam

3 responditque Ioab augeat Dominus populum suum centuplum quam sunt nonne domine mi rex omnes servi tui sunt quare hoc quaerit dominus meus quod in peccatum reputetur Israheli

4 sed sermo regis magis praevaluit egressusque est Ioab et circuivit universum Israhel et reversus est Hierusalem

5 deditque David numerum eorum quos circumierat et inventus est omnis Israhel numerus mille milia et centum milia virorum educentium gladium de Iuda autem trecenta septuaginta milia bellatorum

6 nam Levi et Beniamin non numeravit eo quod invitus exsequeretur regis imperium

7 displicuit autem Deo quod iussum erat et percussit Israhel

8 dixitque David ad Deum peccavi nimis ut hoc facerem obsecro aufer iniquitatem servi tui quia insipienter egi

9 et locutus est Dominus ad Gad videntem David dicens

10 vade et loquere ad David et dic haec dicit Dominus trium tibi optionem do unum quod volueris elige et faciam tibi

11 cumque venisset Gad ad David dixit ei haec dicit Dominus elige quod volueris

12 aut tribus annis pestilentiam aut tribus mensibus fugere te hostes tuos et gladium eorum non posse evadere aut tribus diebus gladium Domini et mortem versari in terra et angelum Domini interficere in universis finibus Israhel nunc igitur vide quid respondeam ei qui misit me

13 et dixit David ad Gad ex omni parte me angustiae premunt sed melius mihi est ut incidam in manus Domini quia multae sunt miserationes eius quam in manus hominum

14 misit ergo Dominus pestilentiam in Israhel et ceciderunt de Israhel septuaginta milia virorum

15 misit quoque angelum in Hierusalem ut percuteret eam cumque percuteretur vidit Dominus et misertus est super magnitudinem mali et imperavit angelo qui percutiebat sufficit iam cesset manus tua porro angelus Domini stabat iuxta aream Ornan Iebusei

16 levansque David oculos suos vidit angelum Domini stantem inter terram et caelum et evaginatum gladium in manu eius et versum contra Hierusalem et ceciderunt tam ipse quam maiores natu vestiti ciliciis et proni in terram

17 dixitque David ad Deum nonne ego sum qui iussi ut numeraretur populus ego qui peccavi ego qui malum feci iste grex quid commeruit Domine Deus meus vertatur obsecro manus tua in me et in domum patris mei populus autem tuus non percutiatur

18 angelus autem Domini praecepit Gad ut diceret David et ascenderet extrueretque altare Domino Deo in area Ornan Iebusei

19 ascendit ergo David iuxta sermonem Gad quem locutus fuerat ex nomine Domini

20 porro Ornan cum suspexisset et vidisset angelum quattuorque filii eius cum eo absconderunt se nam eo tempore terebat in area triticum

21 igitur cum venisset David ad Ornan conspexit eum Ornan et processit ei obviam de area et adoravit illum pronus in terram

22 dixitque ei David da mihi locum areae tuae ut aedificem in ea altare Domini ita ut quantum valet argenti accipias et cesset plaga a populo

23 dixit autem Ornan ad David tolle et faciat dominus meus rex quodcumque ei placet sed et boves do in holocaustum et tribulas in ligna et triticum in sacrificium omnia libens praebeo

24 dixitque ei rex David nequaquam ita fiet sed argentum dabo quantum valet neque enim tibi auferre debeo et sic offerre Domino holocausta gratuita

25 dedit ergo David Ornan pro loco siclos auri iustissimi ponderis sescentos

26 et aedificavit ibi altare Domino obtulitque holocausta et pacifica et invocavit Dominum et exaudivit eum in igne de caelo super altare holocausti

27 praecepitque Dominus angelo et convertit gladium suum in vaginam

28 protinus ergo David videns quod exaudisset eum Dominus in area Ornan Iebusei immolavit ibi victimas

29 tabernaculum autem Domini quod fecerat Moses in deserto et altare holocaustorum ea tempestate erat in excelso Gabaon

30 et non praevaluit David ire ad altare ut ibi obsecraret Deum nimio enim fuerat timore perterritus videns gladium angeli Domini