1 O Senhor disse a Samuel:
— Até quando você terá pena de Saul, se eu o rejeitei como rei de Israel? Encha um chifre de azeite e ponha-se a caminho; vou enviar você a Jessé, o belemita, porque escolhi um dos filhos dele para ser rei.
2 Samuel respondeu:
— Como posso fazer isso? Saul ficará sabendo e me matará.
Então o Senhor disse:
— Leve um novilho e diga: "Vim para oferecer um sacrifício ao Senhor." 3 Convide Jessé para o sacrifício. Eu lhe mostrarei o que você deve fazer, e você ungirá para mim aquele que eu indicar.
4 Samuel fez o que o Senhor tinha dito e foi a Belém. Os anciãos da cidade saíram ao encontro dele, tremendo, e perguntaram:
— É de paz a sua vinda?
5 Samuel respondeu:
— Sim, é de paz. Vim oferecer sacrifício ao Senhor. Consagrem-se e venham comigo ao sacrifício.
Então ele consagrou Jessé e os filhos dele e os convidou para o sacrifício. 6 Aconteceu que, quando eles chegaram, Samuel viu Eliabe e disse consigo:
— Certamente está diante do Senhor o seu ungido.
7 Porém o Senhor disse a Samuel:
— Não olhe para a sua aparência nem para a sua altura, porque eu o rejeitei. Porque o Senhor não vê como o ser humano vê. O ser humano vê o exterior, porém o Senhor vê o coração.
8 Então Jessé chamou Abinadabe e o fez passar diante de Samuel, que disse:
— Nem a este o Senhor escolheu.
9 Então Jessé fez passar Samá. Porém Samuel disse:
— Tampouco a este o Senhor escolheu.
10 Assim Jessé fez passar os seus sete filhos diante de Samuel. Porém Samuel disse a Jessé:
— O Senhor não escolheu nenhum destes.
11 E perguntou a Jessé:
— Esses são todos os seus filhos?
Jessé respondeu:
— Ainda falta um, o mais moço; ele está apascentando as ovelhas.
Então Samuel disse a Jessé:
— Mande chamá-lo, pois não nos sentaremos à mesa sem que ele venha.
12 Então mandou chamá-lo e o fez entrar. Davi era ruivo, de belos olhos e boa aparência. E o Senhor disse a Samuel:
— Levante-se e unja-o, pois este é ele.
13 Samuel pegou o chifre do azeite e ungiu Davi no meio de seus irmãos. E, daquele dia em diante, o Espírito do Senhor se apossou de Davi. Então Samuel se levantou e foi para Ramá.
14 Depois que o Espírito do Senhor se retirou de Saul, um espírito mau, vindo da parte do Senhor, o atormentava. 15 Então os servos de Saul lhe disseram:
— Eis que, agora, um espírito mau, enviado por Deus, está atormentando o senhor, ó rei. 16 Por isso, mande que estes seus servos, que estão em sua presença, busquem um homem que saiba tocar harpa. Assim, quando o espírito mau, enviado por Deus, vier sobre o senhor, o homem dedilhará a harpa e o senhor se sentirá melhor.
17 E Saul disse aos seus servos:
— Então procurem um homem que saiba tocar bem harpa e tragam-no para cá.
18 Um dos moços disse:
— Conheço um filho de Jessé, o belemita, que sabe tocar harpa. Ele é forte e valente, homem de guerra, fala com sensatez e tem boa aparência; e o Senhor Deus está com ele.
19 Saul enviou mensageiros a Jessé, dizendo:
— Mande-me o seu filho Davi, aquele que está com as ovelhas.
20 Então Jessé pegou um jumento e o carregou de pão, um odre de vinho e um cabrito, e enviou-os a Saul por meio de Davi, seu filho. 21 Assim Davi foi a Saul e esteve diante dele. Saul gostou muito dele e fez dele o seu escudeiro. 22 Saul mandou dizer a Jessé:
— Deixe que Davi fique aqui, pois alcançou favor diante de mim.
23 E sempre que o espírito mau, enviado por Deus, vinha sobre Saul, Davi pegava a harpa e a dedilhava. Então Saul sentia alívio e se achava melhor, e o espírito mau se retirava dele.
1 dixitque Dominus ad Samuhel usquequo tu luges Saul cum ego proiecerim eum ne regnet super Israhel imple cornu tuum oleo et veni ut mittam te ad Isai Bethleemitem providi enim in filiis eius mihi regem
2 et ait Samuhel quomodo vadam audiet enim Saul et interficiet me et ait Dominus vitulum de armento tolles in manu tua et dices ad immolandum Domino veni
3 et vocabis Isai ad victimam et ego ostendam tibi quid facias et ungues quemcumque monstravero tibi
4 fecit ergo Samuhel sicut locutus est ei Dominus venitque in Bethleem et admirati sunt seniores civitatis occurrentes ei dixeruntque pacificus ingressus tuus
5 et ait pacificus ad immolandum Domino veni sanctificamini et venite mecum ut immolem sanctificavit ergo Isai et filios eius et vocavit eos ad sacrificium
6 cumque ingressi essent vidit Heliab et ait num coram Domino est christus eius
7 et dixit Dominus ad Samuhel ne respicias vultum eius neque altitudinem staturae eius quoniam abieci eum nec iuxta intuitum hominis iudico homo enim videt ea quae parent Dominus autem intuetur cor
8 et vocavit Isai Abinadab et adduxit eum coram Samuhel qui dixit nec hunc elegit Dominus
9 adduxit autem Isai Samma de quo ait etiam hunc non elegit Dominus
10 adduxit itaque Isai septem filios suos coram Samuhel et ait Samuhel ad Isai non elegit Dominus ex istis
11 dixitque Samuhel ad Isai numquid iam conpleti sunt filii qui respondit adhuc reliquus est parvulus et pascit oves et ait Samuhel ad Isai mitte et adduc eum nec enim discumbemus priusquam ille huc venerit
12 misit ergo et adduxit eum erat autem rufus et pulcher aspectu decoraque facie et ait Dominus surge ungue eum ipse est enim
13 tulit igitur Samuhel cornu olei et unxit eum in medio fratrum eius et directus est spiritus Domini in David a die illa et in reliquum surgensque Samuhel abiit in Ramatha
14 spiritus autem Domini recessit a Saul et exagitabat eum spiritus nequam a Domino
15 dixeruntque servi Saul ad eum ecce spiritus Dei malus exagitat te
16 iubeat dominus noster et servi tui qui coram te sunt quaerant hominem scientem psallere cithara ut quando arripuerit te spiritus Dei malus psallat manu sua et levius feras
17 et ait Saul ad servos suos providete mihi aliquem bene psallentem et adducite eum ad me
18 et respondens unus de pueris ait ecce vidi filium Isai Bethleemitem scientem psallere et fortissimum robore et virum bellicosum et prudentem in verbis et virum pulchrum et Dominus est cum eo
19 misit ergo Saul nuntios ad Isai dicens mitte ad me David filium tuum qui est in pascuis
20 tulitque Isai asinum plenum panibus et lagoenam vini et hedum de capris unum et misit per manum David filii sui Saul
21 et venit David ad Saul et stetit coram eo at ille dilexit eum nimis et factus est eius armiger
22 misitque Saul ad Isai dicens stet David in conspectu meo invenit enim gratiam in oculis meis
23 igitur quandocumque spiritus Dei arripiebat Saul tollebat David citharam et percutiebat manu sua et refocilabatur Saul et levius habebat recedebat enim ab eo spiritus malus