1 Jesus lhes contou uma parábola para mostrar que deviam orar sempre e nunca desanimar:

2 — Em certa cidade havia um juiz que não temia a Deus, nem respeitava ninguém. 3 Havia também, naquela mesma cidade, uma viúva que sempre o procurava, dizendo: "Julgue a minha causa contra o meu adversário." 4 Por algum tempo, ele não a quis atender, mas depois pensou assim: "É bem verdade que eu não temo a Deus, nem respeito ninguém. 5 Porém, como esta viúva fica me incomodando, vou julgar a sua causa, para não acontecer que, por fim, venha a molestar-me."

6 Então o Senhor disse:

— Ouçam bem o que diz este juiz iníquo. 7 Será que Deus não fará justiça aos seus escolhidos, que a ele clamam dia e noite, embora pareça demorado em defendê-los? 8 Digo a vocês que, depressa, lhes fará justiça. Contudo, quando o Filho do Homem vier, será que ainda encontrará fé sobre a terra?

1 dicebat autem et parabolam ad illos quoniam oportet semper orare et non deficere

2 dicens iudex quidam erat in quadam civitate qui Deum non timebat et hominem non verebatur

3 vidua autem quaedam erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens vindica me de adversario meo

4 et nolebat per multum tempus post haec autem dixit intra se et si Deum non timeo nec hominem revereor

5 tamen quia molesta est mihi haec vidua vindicabo illam ne in novissimo veniens suggillet me

6 ait autem Dominus audite quid iudex iniquitatis dicit

7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte et patientiam habebit in illis

8 dico vobis quia cito faciet vindictam illorum verumtamen Filius hominis veniens putas inveniet fidem in terra