A rebelião de Miriã e Arão

1 Miriã e Arão falaram contra Moisés, por causa da mulher cuxita que este havia tomado; pois ele tinha tomado uma mulher cuxita. 2 E disseram:

— Será que o Senhor falou somente por meio de Moisés? Será que não falou também por meio de nós?

E o Senhor ouviu o que eles disseram. 3 Moisés era um homem muito manso, mais do que qualquer outro sobre a terra.

4 Imediatamente o Senhor disse a Moisés, a Arão e a Miriã:

— Vocês três, dirijam-se à tenda do encontro.

E os três foram até lá. 5 Então o Senhor desceu na coluna de nuvem e se pôs à porta da tenda. Depois, chamou Arão e Miriã, e eles se apresentaram. 6 Então o Senhor disse:

— Ouçam, agora, as minhas palavras: se entre vocês há um profeta, eu, o Senhor, em visão me faço conhecer a ele ou falo com ele em sonhos. 7 Não é assim com o meu servo Moisés, que é fiel em toda a minha casa. 8 Falo com ele face a face, claramente e não por enigmas; pois ele vê a forma do Senhor. Como, pois, vocês não tiveram medo de falar contra o meu servo, contra Moisés?

9 E a ira do Senhor se acendeu contra eles; e ele se retirou. 10 Quando a nuvem se afastou de sobre a tenda, eis que Miriã estava leprosa, branca como a neve. Arão olhou para Miriã, e eis que ela estava coberta de lepra. 11 E Arão disse a Moisés:

— Ah! Meu senhor, não ponha sobre nós este pecado, porque agimos de forma tola e pecamos. 12 Não permita que Miriã seja como um aborto, que, saindo do ventre de sua mãe, tenha metade de sua carne já consumida.

13 Moisés clamou ao Senhor, dizendo:

— Ó Deus, peço-te que a cures.

14 O Senhor respondeu a Moisés:

— Se o pai de Miriã tivesse cuspido no rosto dela, não seria envergonhada por sete dias? Que ela seja encerrada sete dias fora do arraial e, depois, trazida de volta.

15 Assim, Miriã foi detida fora do arraial durante sete dias; e o povo não partiu enquanto Miriã não foi trazida de volta. 16 Porém, depois, o povo partiu de Hazerote e acampou no deserto de Parã.

1 locutaque est Maria et Aaron contra Mosen propter uxorem eius aethiopissam

2 et dixerunt num per solum Mosen locutus est Dominus nonne et nobis similiter est locutus quod cum audisset Dominus

3 erat enim Moses vir mitissimus super omnes homines qui morabantur in terra

4 statim locutus est ad eum et ad Aaron et Mariam egredimini vos tantum tres ad tabernaculum foederis cumque fuissent egressi

5 descendit Dominus in columna nubis et stetit in introitu tabernaculi vocans Aaron et Mariam qui cum issent

6 dixit ad eos audite sermones meos si quis fuerit inter vos propheta Domini in visione apparebo ei vel per somnium loquar ad illum

7 at non talis servus meus Moses qui in omni domo mea fidelissimus est

8 ore enim ad os loquor ei et palam non per enigmata et figuras Dominum videt quare igitur non timuistis detrahere servo meo Mosi

9 iratusque contra eos abiit

10 nubes quoque recessit quae erat super tabernaculum et ecce Maria apparuit candens lepra quasi nix cumque respexisset eam Aaron et vidisset perfusam lepra

11 ait ad Mosen obsecro domine mi ne inponas nobis hoc peccatum quod stulte commisimus

12 ne fiat haec quasi mortua et ut abortivum quod proicitur de vulva matris suae ecce iam medium carnis eius devoratum est lepra

13 clamavitque Moses ad Dominum dicens Deus obsecro sana eam

14 cui respondit Dominus si pater eius spuisset in faciem illius nonne debuerat saltem septem dierum rubore suffundi separetur septem diebus extra castra et postea revocabitur

15 exclusa est itaque Maria extra castra septem diebus et populus non est motus de loco illo donec revocata est Maria