1 Eg legg dykk då på hjarta, eg den bundne i Herren, at de må ferdast so som verdigt er for det kallet som de vart kalla med,

2 med all audmykt og spaklynde, med langmod, so de toler kvarandre i kjærleik

3 og legg vinn på å halda Andens einskap i fredsens samband:

4 Ein likam og ein Ande, liksom de og er kalla med ei von i dykkar kall,

5 ein Herre, ei tru, ein dåp,

6 ein Gud og Fader til alle, han som er yver alle og gjenom alle og i alle.

7 Men kvar og ein av oss hev fenge nåden etter det målet som Kristi gåva vert mælt med.

8 Difor segjer Skrifti: «Han for upp i det høge og førde burt fangar og gav menneski gåvor.»

9 Men det at han for upp, kva er det, utan at han og fyrst for ned til lægderne på jordi?

10 Han som for ned, han er den same som for upp yver alle himlar, for at han skulde fylla alt.

11 Og det er han som gav oss sume til apostlar, sume til profetar, sume til evangelistar, sume til hyrdingar og lærarar,

12 so dei heilage kunde verta fullt tilbudde til å gjera tenesta, til å byggja upp Kristi likam,

13 til dess me alle saman når fram til einskapen i trui og i kjennskapen til Guds Son, til mogen manndom, til aldersmålet for Kristi fylla,