1 Antes de morrer, Moisés, homem de Deus, deu esta bênção ao povo de Israel. 2 Ele disse:
O Senhor Deus veio do monte Sinai;
ele surgiu como o sol por cima de Edom
e do monte Parã brilhou sobre o seu povo.
Com ele vieram milhares de anjos,
e à sua direita havia fogo.
3 O Senhor ama o seu povo
e protege os que são dele.
Eles ficam sentados diante dele
e aprendem as suas leis.
4 Moisés lhes deu a Lei de Deus,
o mais rico tesouro do povo de Israel.
5 O Senhor Deus se tornou Rei do povo escolhido,
quando as tribos e os seus chefes se reuniram.
6 Moisés disse isto a respeito da tribo de Rúben:
"Que Rúben viva e nunca morra!
Que o seu povo seja sempre numeroso!"
7 A respeito da tribo de Judá foi isto o que Moisés disse:
"Ó Deus, ouve a oração de Judá
e junta aquela tribo novamente ao teu povo.
Luta a favor deles, ó Deus,
e ajuda-os na luta contra os seus inimigos."
8 A respeito da tribo de Levi ele disse:
"Ó Deus, tu deste o Tumim e o Urim
aos teus servos que escolheste.
Tu os puseste à prova em Massá
e perto das fontes de Meribá discutiste com eles.
9 Eles são mais dedicados a ti
do que aos seus próprios pais
e do que aos seus irmãos e filhos.
Eles obedecem às tuas leis
e cumprem a tua aliança.
10 Eles ensinarão todas as tuas leis ao povo,
queimarão incenso na tua presença
e no teu altar oferecerão sacrifícios.
11 Ó Deus, abençoa a tribo de Levi
e faze com que ela seja cada vez mais forte.
Que tudo o que eles fazem seja agradável a ti!
Acaba com os seus inimigos
para que nunca mais se levantem."
12 Moisés disse a respeito da tribo de Benjamim:
"O Senhor Deus ama a tribo de Benjamim
e sempre a guardará.
Deus cuidará deles o dia inteiro,
e eles viverão debaixo da sua proteção."
13 A respeito da tribo de José ele disse:
"Que o Senhor Deus abençoe as terras de José,
dando-lhes muitas chuvas do céu
e fontes das profundezas da terra!
14 Que Deus dê a essas terras frutas amadurecidas pelo sol
e as abençoe com boas colheitas!
15 Que os montes antigos produzam ricas colheitas!
16 Que Deus abençoe a terra e tudo o que há nela,
dando-lhe tudo o que é bom!
Que o Deus que apareceu no espinheiro em fogo
seja sempre bondoso para com eles!
Que todas essas bênçãos venham sobre a tribo de José,
pois ele foi o mais importante dos seus irmãos!
17 Ele tem a beleza de um touro novo
e chifres como os de um boi selvagem.
Os seus chifres são os milhares de pessoas da tribo de Manassés
e os milhares e milhares da tribo de Efraim .
Com eles José ataca os seus inimigos
e os persegue pelo mundo inteiro."
18 A respeito das tribos de Zebulom e de Issacar foi isto o que Moisés disse:
"Que Zebulom fique rico no comércio com outros países,
e Issacar enriqueça negociando dentro do país!
19 Eles convidam os povos para virem à sua montanha
e ali oferecem os sacrifícios aceitáveis a Deus.
Eles aproveitam os enormes recursos do mar
e as riquezas das suas praias."
20 A respeito da tribo de Gade ele disse:
"Bendito seja Deus, que aumentou as terras de Gade!
O povo de Gade espera como um leão
para arrancar do inimigo um braço ou mesmo a cabeça.
21 Eles ficaram com a melhor parte da Terra Prometida;
foi-lhes dada a parte que cabe ao chefe.
Obedeceram às leis e aos mandamentos do Senhor,
quando os líderes do povo se reuniram."
22 A respeito da tribo de Dã ele disse:
"Dã é como um leãozinho
que vive saltando na terra de Basã."
23 A respeito da tribo de Naftali ele disse:
"Deus abençoou ricamente o povo de Naftali;
as suas terras vão desde o lago da Galileia até o Sul."
24 A respeito da tribo de Aser ele disse:
"De todas as tribos Aser é a mais abençoada.
Que o povo de Aser seja muito querido pelas outras tribos,
e que nas suas terras haja muitas oliveiras!
25 Que as suas cidades sejam protegidas com portões de ferro,
e que os seus moradores vivam sempre em paz!"
26 Povo de Israel, não há outro deus como o nosso Deus!
Forte e majestoso, ele atravessa os céus
e, montado sobre as nuvens, ele vem nos socorrer.
27 O Deus Eterno é o nosso protetor;
ele sempre nos protege com os seus braços.
Na nossa presença Deus expulsou os inimigos
e mandou que os destruíssemos.
28 O povo de Israel vive sempre seguro,
vive em paz numa terra que produz cereais e vinho,
onde o orvalho rega o chão.
29 Povo de Israel, como você é feliz!
Não há ninguém como você,
o povo que o Senhor Deus salvou.
Ele é o seu escudo e a sua espada,
para dar proteção e vitória a você.
Israel, os seus inimigos se ajoelharão pedindo misericórdia,
e você tomará posse das suas terras.
1 Ko te manaaki tenei i manaaki ai a Mohi, te tangata a te Atua, i nga tama a Iharaira i mua ake o tona matenga.
2 Na ka mea ia, I haere mai a Ihowa i Hinai, i rere mai i Heira ki runga ki a ratou; i whiti mai ia i Maunga Parana, a haere mai ana ia i nga mano tini o te hunga tapu: he ture i tona ringa matau mo ratou, e mura ana.
3 Ina, e aroha ana ia ki nga iwi; kei roto i tou ringa ana tangata tapu katoa: a noho ana ratou i ou waewae; ka riro i a ratou katoa au korero.
4 Na Mohi te ture i ako ki a tatou, hei taonga tuku iho, tuku iho mo te huihui o Hakopa.
5 Ko ia ano te kingi o Iehuruna i te huihuinga o nga upoko o te iwi, ratou ko nga iwi katoa o Iharaira.
6 Kia ora a Reupena, kaua hoki e mate, otiia kia tokoouou ona tangata.
7 A tenei ano te manaaki mo Hura: na ka mea ia, Whakarongo, e Ihowa, ki te reo o Hura, mau ano hoki ia e kawe ki tona iwi: i kaha hoki ona ringa ki te tohe mona ake; a mau ia e awhina ki ona hoariri.
8 A mo Riwai i mea ia, Kei tou tangata tapu ou Tumime me ou Urimi, i whakamatautauria ra ia e koe ki Maha, i ngangautia ra e koe ki nga wai o Meripa;
9 I mea nei mo tona papa raua ko tona whaea, Kahore ahau i kite i a ia; kihai ano hoki ia i mohio ki ona tuakana, kihai i matau ki ana ake tamariki; he mea hoki, e pupuri ana ratou i tau kupu, e tiaki ana i tau kawenata.
10 Ma ratou a Hakopa e whakaako ki au whakaritenga, a Iharaira hoki ki tau ture: ma ratou hoki te paowa kakara e hoatu ki tou aroaro, me te tahunga tinana ki runga ki tau aata.
11 Manaakitia ona rawa, e Ihowa, kia aro mai hoki koe ki te mahi a ona ringa: whatiia nga hope o te hunga e whakatika ana ki a ia, o nga mea hoki e kino ana ki a ia, kei whakatika mai ano ratou.
12 Ko tana kupu mo Pineamine, Ko ta Ihowa i aroha ai ka noho humarie ki tona taha; ko ia e uhi ana i a ia a pau noa te ra, e noho ana i waenganui o ona pokohiwi.
13 Ko tana kupu mo Hohepa, He manaakitanga tona whenua na Ihowa; ki nga mea papai o te rangi, ki te tomairangi, ki te wai hohonu e takoto ake ana i raro,
14 Ki nga hua papai o te ra, ki nga mea papai hoki e whakaputaina mai ana e te marama,
15 Ki nga mea nunui hoki o nga maunga onamata, ki nga mea papai o nga maunga tu tonu,
16 Ki nga mea papai hoki o te whenua me ona tini mea; ki te manakohanga hoki ana i noho i te rakau: kia tae mai te manaaki ki runga ki te mahunga o Hohepa, ki te tumuaki hoki ona i wehea i ona tuakana.
17 He kororia kei te matamua a tana puru; ko ona haona kei nga haona o te unikanga: ka pana e ia nga iwi, ratou katoa, ki era, tae noa ki nga pito o te whenua: a ko enei nga mano tini o Eparaima, ko enei hoki nga mano o Manahi.
18 A, ko tana kupu mo Hepurona, Kia koa, e Hepurona, i tou putanga ki waho; e Ihakara hoki, i ou teneti.
19 Ma ratou nga iwi e karanga ki te maunga; ki reira ratou patu ai i nga patunga o te tika: no te mea ka ngongo ratou te raneatanga o nga moana, i nga taonga huna hoki o te onepu.
20 Ko tana kupu mo Kara, Ka manaakitia te kaiwhakawhanui i a Kara: noho ana ia me he raiona katua, haea iho e ia te ringa, ae ra me te tumuaki.
21 A tangohia ana e ia te wahi tuatahi mona; no te mea kei reira te wahi a te kaiwhakahaere tikanga e tiakina ana; a haere mai ana me nga upoko o te iwi, a oti ana i a ia, ratou tahi ko Iharaira, te tikanga a Ihowa, me ana whakaritenga.
22 A, ko tana kupu mo Rana, Hei kuao raiona a Rana: ka mokowhiti mai ia i Pahana.
23 A, ko tana kupu mo Napatari, E Napatari, e makona nei i te manakohanga, e ki ana hoki i te manaaki a Ihowa: nohoia e koe te taha ki te hauauru me te tonga.
24 A, ko tana kupu mo Ahera, Ko nga tamariki te manaaki mo Ahera; kia arongia mai ia e ona tuakana, kia toua hoki tona waewae ki te hinu.
25 Ko ou tutaki he rino, he parahi; a ka rite tou kaha ki ou ra.
26 Kahore he rite mo te Atua, e Iehuruna, e eke hoiho nei i nga rangi ki te whakauru i a koe, ki nga kapua hoki, i runga ano i tona kororia.
27 Ko te Atua ora tonu tou nohoanga, a kei raro ko nga ringa o tua iho: a i peia e ia te hoariri i tou aroaro, i mea hoki, Whakangaromia.
28 Na ka noho humarie a Iharaira, me te matapuna o Hakopa ko ia anake, ki te whenua witi, waina; ae ra, ka maturuturu iho te tomairangi o ona rangi.
29 Ka hari koe, e Iharaira: ko wai hei rite mou, mo te iwi i whakaorangia nei e Ihowa, te pukupuku hei whakapuru mou, ko te hoari hoki e whai kororia ai koe! a ka tuku mai ou hoariri i a ratou ki a koe; a ka takatakahi koe i o ratou wahi teitei.